vrijdag 4 november 2022

Op de werktafel


Mijn werkblad voor het raam is de borduurplek,
lekker in het zonnetje en je kunt intussen
een beetje in de tuinen kijken.
Alle bomen zijn nu wel kaal,
dus je ziet de vogeltjes ook beter.
Ik heb een uitgebloeide zonnebloem 
neergelegd, zodat de pitten eruit gegeten kunnen worden.

De mezen zagen het meteen en hebben 
een soort nummersysteem gemaakt:
in de krentenboom zitten en dan één voor één
een pitje pakken en in de andere boom opeten.
Loopt als een trein....

oké, ik borduur dus,
gaat goed.
 


Dan is er de tweede werktafel met de lampen erboven;
voor schrijven en breien.




Op de andere tafel, met veel licht erboven ligt het breiwerk klaar.
Afgelopen december maakte ik proefjes. Het garen, wat ik ervoor gekozen
had, bleek niet goed te zijn. 
Dus, opnieuw begonnen met het originele garen en dat is prachtig. 
Toen het zo warm was bleef het liggen, maar nu 
komen er elke dag een paar toeren bij.
Het patroon wordt 13 keer gebreid. Ik zit nu in de 6e keer. 
Gaat nog wel even duren, ben ik bang. 

Hindert niet.
Mijn motto is tegenwoordig:
" Enjoy the proces"
en dat is precies wat het is:
genieten van het mooie garen en het prachtige patroon.

Oja, de gele sokjes zijn ook af. 
Was nog wel een dingetje, want de tweede was kleiner dan de eerste geworden. 
Iets met niet goed zien, hoe ik de herhalingen moest tellen.

Na overleg met mijn "helpdesk" heb ik de grootste een stukje uitgehaald.
Ze heeft me laten zien, waar ik de herhalingen kon tellen.
En ja hoor - zo maar weer klaar en past nu perfect!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Oh, wat een handige vogeltjes. Het breiwerk wordt prachtig. En waarschijnlijk ken je het verhaal wel van mijn oud-tante Marie: die breide elke 2e sok kleiner. Ze had een gruwelijke hekel aan sokken breien. Anny
, Puck en Keesjs

miekequilt zei

Ik blijf je borduurwerk prachtig vinden. Zoveel creativiteit op zo’n klein oppervlak. En het breiwerk is ook al zo mooi, mooi patroon in prachtige kleuren.