zaterdag 28 september 2019

Bolsward in het nieuws


Niet alleen Omrop Fryslân maar ook landelijke nieuws besteedt er aandacht aan:
De toren van het stadhuis in Bolsward dreigt in te storten!
Dat was wel even een dingetje bij het avondeten....

Onder het voorwendsel van "even in de bieb naar de verkoop van speciale boeken kijken" ging ik gisteravond nog even de stad in.


Uit de verte zag het er allemaal wat kaal uit, daarboven.
Volgens een voorbijganger was de weervaan er al afgehaald.

en ja, het was een hele drukte in de straat:
alles afgezet voor het verkeer en er stond zwaar materieel:



niet zomaar één, maar zelfs twee kranen.
Vanuit de voordeur van de bieb (vooruit, dat mag wel een keertje)
zagen we het gebeuren aan.
Een prachtig gezicht met die donkere wolken er boven. 


De omwonenden zijn op de hoogte:
het bovenste deel wordt voor de nacht gestabiliseerd met stalen balken.

Vandaag zijn ze er al vroeg (7 uur) mee verder gegaan.
De kraanmachinist heeft vannacht de wacht gehouden.
Hij heeft weerinformatie en windkrachtmeter op de kraan.
Er wordt voor dit weekeinde harde wind voorspeld.





Vanaf de straat zie je, dat de top, boven het carillon,
met banden gezekerd is tussen de beide kranen.
Men is nu bezig de zinkbekleding te verwijderen. 

Het is een prachtige dag, nog heel rustig qua wind.
Op straat komen belangstellenden al langs: even op de fiets of
lopend je boodschapjes doen.
Op de brug, met schitterend uitzicht op de werkzaamheden,
staat de verslaggever van NOS al onze stadshistoricus te intervieuwen.

Het schijnt, dat de restauratie wel drie maanden stil ligt,
de nieuwbouw (waar de bieb in komt) gaat wel gewoon door. 



woensdag 25 september 2019

Wonderbaarlijk




Een heel gewoon tafereel: de werkkamer met het werkblad vól
werkjes in uitvoering.
Het bijzondere is: de poes in dat (te kleine) doosje....

Ja, ze is er weer!

We waren na vier dagen zoeken, melding doen bij Amivedi, melden bij dierenarts,
dierenambulance en de hele buurt navragen,
echt zover, dat ze óf opgejaagd was óf meegenomen.
Ik had met een zaklamp in de bosjes van de straten in de omgeving geschenen,
(misschien aangereden en weggekropen)
kennis gemaakt met verschillende nieuwsgierig katten,
gepraat met zoveel mogelijk buren - ik wist niet meer wat ik nog meer zou kunnen doen.

Gisteravond laat, hoorde ik het kattenluikje en daar was ze!!!

ActionMan maakte zijn naam waar: hij dook boven op haar om te knuffelen,
zij spinde als een buitenboordmotor en ik zocht haar lekkerste smaakje
kattenvoer. 
Toen we naar bed gingen, waren beide luikjes op slot, met in de keuken
voor de zekerheid ook nog een stofzuiger ervoor. 
Zij heeft zóveel kracht in die poten en ze wílde weer naar buiten...

Nog wat lekkers mee naar boven, dat hielp.
Ze ging op de stoel naast het bed liggen en
vanochtend lag ze zelfs op het voeteneind van mijn bed.

Ze is heel voorzichtig vandaag, behoedzaam door de tuin,
wél bij de vijver water drinken.
Vooral bij ons in de buurt zijn 
en bijslapen, zoals in bovenstaande foto te zien is.

Vandaag kon ik overal het goede nieuws doorgeven en bedanken
voor de begeleiding. Vooral de mevrouw van Amivedi, zij heeft me
na de melding van vermissing, gebeld en uitgebreid adviesgegeven.

Je moet het groot maken: buren, dierartsen, asiel, flyers (op hun site te vinden)
ophangen op strategische plekken(ook bij scholen, want kinderen zien heel veel),
buren met schuurtjes, waar ze in opgesloten kunnen zitten.
Ook de Buurtapp en Facebook (heb ik niet) zijn goede wegen. 

maandag 23 september 2019

Ten einde raad



Het is wat stil op het blog, allemaal vervelende dingetjes de laatste tijd.
Maar alles valt in het niet bij het feit, dat Julia sinds dit weekeinde 
vermist is. 

Vrijdagavond, toen wij op bed gingen, wilde ze nog even naar buiten.
Mooie nacht, de hele avond onder de salontafel liggen slapen,
plasje doen, heel normaal.

Toen wij op bed lagen, kwam ze om een uur of half 12 melden, dat ze er weer
was. Ik neem altijd een schaaltje brokjes mee naar boven en daar eet ze
dan wat van. Toen is ze weggegaan en ´s morgens was ze er niet
om mij wakker te maken vóór de wekker ging. 

Kan, komt nooit voor, ze zal wel bij de tuindeur zitten.

Nee,
ook niet komen als ik haar roep,
niet in de tuin± onder de varens, bij de vijver,
achter de grasplant.

Het hele weekeinde zitten we op scherp:
hoor je haar ergens roepen,
zit ze bij de buren,
er blijken heel veel lage bosjes in de buurt te zijn.
Daar kán ze onder zitten/liggen.
Maar hoe vind je een grijze kat, die niet naar haar naam luistert
en misschien gewond (of al dood intussen) is in lage, dichte bosjes?

Zeg het maar, wat valt er te doen?
Wachten,
wachten,
luisteren,
rondlopen, schaaltje tikken

Amivedi
dierenarts,
buurtapp

alles heb ik gedaan.

nu nog de man (en mijzelf) zien op te beuren...


zondag 15 september 2019

Knutselen voor een verjaardag




Ik vond op youtube een uitleg voor het maken van een envelopje. Een pagina uit een oud boek opvouwen, zodat je ook een mooie flap hebt. Omstikken met de naaimachine zodat het een zakje wordt.  Daarna versieren.
Ik heb een bakje vól stofsnippers, daar kun je een stapeltje van op elkaar leggen en vast naaien.
Zo is het flapje van de envelop versierd. Daarna nog verder opgeleukt met stempels.

Ik vond in "de voorraad" nog oude bibliotheekbriefjes: de uitleentermijn eindigt op ..... (uit de tijd, dat er nog iemand achter de balie zat uit te lenen)
Dat werd het kaartje met de verjaardagswens voor de oudste kleinzoon, die 15 werd.

Intussen deed Julia gymoefeningen in het lege lapjesbakje:







Dit is toch iets prettiger....
lekker met je kop op de stempels...




maandag 9 september 2019

Boekjes maken


In de loop van dit jaar heb ik al verschillende boekjes gemaakt.
Steeds hetzelfde formaat, steeds twee maanden.




Intussen moest nummer vijf gemaakt worden
voor de maanden september en oktober. 
Eigenlijk is het een zelfgemaakte agenda. 

Hier en hier  zie je er wat van. Het zijn dagboekjes,
gevonden op de site My Life all in one Place.
Voor de omslag, gemaakt van het karton van een oude hangmap,
natuurlijk weer een collage van gevonden plaatjes.
De boekjes zitten in een zelfgemaakte leren omslag,
zo is het een verslag van mijn laatste jaar in de bieb geworden.