Inventariseren

Omdat ActionMan nog steeds niet optimaal is, hebben Julia en ik alle tijd voor 

het woord van dit jaar: Inventariseren.

Ik ben op zolder bezig - in de berging staat nog een doos met dierbare boeken.

Anne of Green Gables, Little House on the Prairie (compleet met een kookboek),

Doctor Dolittle en kijk, Lillian Beckwith  en Gerald Durrell ook nog....

Terwijl ik de boeken doorkijk. helpt Julia door er bovenop te gaan liggen:

"deze mag je echt niet wegdoen, hoor!"

Van de hele doos gaan alleen de Doctor Dolittleboeken weg, het principe is erg leuk:

kunnen praten met dieren - maar de houding tegenover andere volken is tamelijk neerbuigend.

Gerald Durrell schrijft op humoristische manier over het verblijf van zijn familie op Corfu midden

jaren  30. Ik weet nog, dat ik hier zó om moest lachen, dat ik de kamer uitgestuurd werd....

Hij heeft later in zijn leven een dierentuin gesticht in Jersey.

Als je met inventariseren van plan bent alleen maar alles te ordenen,

dan ben ik wel goed bezig. Maar ik was ook van plan te schiften.

Dit bijvoorbeeld: een borduursteken oefenlap van de handwerkopleiding.

En dan de vitrine met werkstukken:

alles eruit, afstoffen en inventariseren.

Boekjes maken vind ik zó leuk om te doen!

Er zijn verschillende mogelijkheden - 

op de foto hier boven heb ik katernen gemaakt in oude boekomslagen.

Of losse bladen,die bij elkaar gehouden worden door grote ringen

De meest simpele manier om een boekje te maken is 

het te vouwen van één vel papier.

Daarna versier je de pagina's met teksten en plaatjes.

Of, als het een speciaal boek is, een eigen doos om het te beschermen.

En met een takje kun je ook lekker bezig zijn....

mijn eigen beschermengeltje!

Julia en ik gaan stug door met inventariseren.

Ik weet weer precies, wat er in de vitrine staat,

alles is afgestoft en het ziet er netjes uit. 

Boekentip - Maan

Ohh, wat een verrassing! Nét voor het weekeinde

mocht ik Maan, deel 5 van de Zeven Zussen

op mijn pas zetten. 

Het verhaal van Tiggy begint in de bossen van Schotland, toevallig

ook in de winter en ook met sneeuw. Dat past goed bij het laagje, wat wij

gisteren kregen...

Tiggy gaat aan het werk op het landgoed van Charlie Kinnaird. Ze gaat 

de plaatsing en verzorging doen van vier wilde katten. Naast mensen uit de omgeving, leert ze ook

een oude zigeuner, Chilly, kennen. Hij heeft helderziende gaven en vertelt haar 

over haar achtergrond. Zijn verhaal past naadloos op de instructie in de brief van Pa Salt:

ga naar Granada, klop op een blauwe deur in de wijk Sacromonte en vraag naar 

Angelina. 

Na vervelende ontwikkelingen op het landgoed, vlucht Tiggy naar Granada.

Hier maakt ze kennis met Angelina en hoort het spannende verhaal

van Lucia, de beroemde flamencodanseres.

Hier (klik) zie je een filmpje, waarin Lucinda laat zien, waar het verhaal zich afspeelt.

Het landgoed van Charlie is gebaseerd op een bestaand landgoed: Alladale Estate

Ook deze keer is het een boeiend verhaal en heeft het mij een heerlijk weekeinde bezorgd. 

Het laatste hoofdstuk in het boek gaat over het zesde zusje: Elektra.

Ze is een beroemd model, maar het gaat niet zo goed met haar. 

Op de site van Lucinda (klik)  vond ik een uitleg over de namen, die de meisjes hebben.

Onderzoek

Gewapend met een buzzer van de afdeling, zocht ik gistermiddag een rustig plekje

om te wachten. ActionMan verdween achter een paar klapdeuren voor het darmonderzoek.

Mijn blik viel op het blad,wat in het zithoekje van de Stilteruimte lag.

Ja, heel toepasselijk en vast niet toevallig.

Het was overal  zó druk,dat ik blij was met deze plek.

Beetje lezen, beetje breien...

Gelukkig was het resultaat van het onderzoek prima, niets aan de hand.

Gewapend met leef- en voedingstips reed ik AC weer naar huis.

Daar zaten we blij en opgelucht te wezen...

vooral omdat zijn broer wel geholpen moest worden aan darmkanker. 

Dat is al heel wat jaren geleden,

het gaat heel goed met hem.

Maar vanwege de familieconnectie was dit onderzoek wel beladen. 

één tip: als je met een buzzer op zoek ben naar een rustig plekje

in een ziekenhuis, ga dan niet in de Stilteruimte zitten...

De buzzer heeft daar geen bereik, heel logisch ook.

Een onervaren ziekenbezoeker weet dat niet.

( de zuster ook niet, trouwens -

ben ik de eerste, die daar gaat zitten wachten?)

Woord van het jaar 2019

Ik vond het leuk om een spread te maken over mijn woord voor dit jaar.

De strakke onderdelen staan voor de structuur, die de dagen nu hebben.

Het klokje heeft geen wijzers, maar een bloem in het midden en

op de andere bladzijde staat een gouden bloem,

die het vrije gevoel van de toekomst weergeeft. 

Woord van het jaar

Volgend voorjaar ga ik met pensioen

en,ik moet het toegeven,

daar ben ik toch wel wat mee bezig.

Ik vond een prachtig woord om dit jaar als motto te gebruiken:

I*N*V*E*N*T*A*R*I*S*E*R*E*N

Op de foto zie je een oud werkstuk. Het heet "het hart van de bieb".

Je moet flexibel, collegiaal en klantvriendelijk zijn en gevoel voor humor hebben

om lekker te kunnen werken.

Ik doe mijn best daaraan te voldoen.

Als die bibliotheek wegvalt, waar sta ik dan?

Wat wil ik?

Vandaar dat het woord inventariseren wel toepasselijk lijkt.

Ik ga dit jaar opruimen: al mijn handwerkmaterialen door de handen laten gaan,

handwerkboeken bekijken (een complete quiltbibliotheek).

Ik wil straks tijd inruimen voor een dagelijkse wandeling, dagelijks creatieve tijd plannen.

Toen ik een tijdlang werkeloos was, heb ik, naast vrijwilligerswerk,

heel strak volgehouden om elke ochtend te wandelen en daarna, tot koffietijd,

te quilten. Het quilten hoeft niet meer, maar daar zijn andere dingen voor in plaats gekomen.

Flexibel opstellen en met gevoel voor humor verder gaan...

Intussen is Action Man nog niet op volle sterkte:

de gordelroos in zijn been is heel pijnlijk en wordt maar heel langzaam minder.

Komende week een darmonderzoek, dat wil je ook het liefst voorbij hebben. 

Een heel nieuw jaar!

Allereerst natuurlijk de beste wensen voor een gezond en creatief 2019.

In Huize P. is de rust wat neergedaald, de medicijnen doen hun werk.

Volgende week is er een intakegesprek voor een darmonderzoek later in de maand.

We zijn hierdoor rustig begonnen aan het nieuwe jaar.

Ook Julia is  ontspannen door het vuurwerk gekomen.

Ze lag rustig op haar stoel te slapen, dat hebben we wel anders beleefd:

één jaar had ik drie bangerds onder de bank.

Arwen verstopte zich steevast achter mijn schortje in de keuken.

Oké, 

2019 belooft een interessant jaar te worden voor de Bolswarder bibliotheek.

Het pand, waar we nu nog zitten, is per 31 december 2019 verkocht.

Dat betekent, dat we dan verhuisd moeten zijn....

Spannend of dit gaat lukken.

Eerst maar eens naar het graafwerk gekeken:

men is nu op de bodem van de terp gekomen -

 in ongeveer het jaar 800.

Voor de leek, zoals ik, is het niet duidelijk, wat hier nu uit de grond gekomen is. 

In de nieuwsbrief van Bolswarder Historie,worden de foto's uitgelegd.

Ter voorbereiding van de nieuwbouw van het Historisch Centrum is bureau Raap uit Drachten bezig geweest met een archeologisch onderzoek van de terp waarop het stadhuis is gebouwd. De resultaten daarvan zullen ook in dit nieuwe jaar gepubliceerd worden, waardoor de geschiedenis van de stad weer verder beschreven kan worden.

Onze fotograaf Tonnie Siemonsma heeft een collage gemaakt van het moment waarop de fundamenten van de oude gereformeerde kerk werden blootgelegd, gecombineerd met de foto’s van de oude situatie.

     Vandaag staat deze oude foto in het Bolswarder Nieuwsblad:

Helemaal links een stukje van het originele stadhuis met daar naast eerst de Gemeentesecretarie, dan een woonhuis en als laatste een kruidenierszaak. Alle drie panden zijn nét voor de Tweede Wereldoorlog gesloopt voor een politiebureau en nieuwe secretarie.