Herfstige werkjes en boekentips

Na een vroeg rondje door de tuin -

contrôle op vreemde katten, ontsnapte vissen

en het veilig stellen van je territorium -

vond Julia het verder wel goed:

"het blijft regenen vandaag".

Ze heeft een mooi plekje gevonden:

de dozen, die klaar staan voor de Kringloop.

Daar houd je het wel een tijdje op uit......

Ik vertrek naar de zolderkamer om lekker te luisteren

naar de regen op de dakkapel.

Er ligt nog van alles om mee bezig te zijn:

het lapje met het vrouwtje: hoe zet ik de ondergrond van zijde

vast op die wollen lap?

Gewoon beginnen is de beste manier.

En hier is ook nog wat te schuiven:

Wel of niet dat lieve blauwe doosje?

Tandenstokers en garenkaartjes: wat is de beste plek?

                                 

En voor de herfstperiode zijn er ook nog fijne boeken....

Twee titels van Cristina Caboni:

De Magie van het Parfum en Het huis met de Spiegels.

Ik trof het, dat ik beide boeken vorige week tegelijk geleverd kreeg. 

Cristina is één van de schrijfsters, die ik graag lees. 

Hier en hier lees je meer over haar andere boeken. 

De Magic van het Parfum trok me meteen het verhaal in:

 een jonge vrouw, die parfums maakt, een nieuwe winkel in Parijs heeft

maar dan het parfumgevoel kwijt is... het lukt haar niet meer

nieuwe geuren te componeren. 

Ze gaat, met haar man en haar dochtertje, terug naar Florence, waar ze

vandaan komt. Samen met haar moeder gaat ze op reis en die 

reis zal haar leven veranderen. 

Echt een boek om lekker mee op de bank te gaan zitten.

Het Huis met de Spiegels speelt in Italië.

Milena is terug gegaan naar het huis, waar ze opgroeide om voor 

haar opa te zorgen. Hij heeft haar opgevoed nadat haar moeder is vertrokken.

Ook haar oma is ooit spoorloos verdwenen, dus ze is heel close met hem.

Hij wordt oud en raakt zo nu en dan erg verward. 

Terwijl Milena op het landgoed is, wordt er bij het herstellen van een 

beschadigde muur een skelet gevonden. 

Haar opa raakt nogal overstuur maar zegt, er niets van te weten. 

Heerlijk verhaal, net iets voor de komende herfstige dagen!

Is er al weer een week voorbij?

Verder gegaan met dit werkstuk: het bloemenzijdje is

definitief vastgezet. Er komt nog wat borduurwerk omheen.

Voor het eerst in anderhalf jaar Coronatijd zijn we als quiltgroep weer bij elkaar

geweest . Allemaal gevaccineerd, we doen het!

Wat wáren we blij weer eens lekker met elkaar bij te praten!

De stand van zaken bij elk doorgesproken, elkaar zien en

meteen respons krijgen - er gaat niets boven bij elkaar zitten. 

Tot ons verdriet is in deze nare tijd een geliefd lid van onze groep overleden.

Ik kreeg nog een doos met inhoud overhandigd: net wat voor jou, Irene!

En inderdaad: doosjes met vrolijke kralen en glitters, genoeg vingerhoedjes

voor beide handen en tenen.

Maar ook een oud blikje met inhoud: 

Merkband, oude garenkaartjes, kartonnen garenklosjes

en ook nog een pakje Odol tandenstokers ;-))

Toppunt is wel het lichtblauwe doosje met daarin het merkband.

eerst probeersel

                             

Vanochtend begon het schuifwerk met al dat mooie blauwe materiaal.

Het is nog niet helemaal in orde.

Komende week maar eens kijken, hoe het écht moet worden.

 

Zondagmorgen

Er is gewandeld, de vogeltjes van Buurvrouw (die een

familieweekeinde op Vlieland heeft) zijn verzorgd,

er was koffie met iets lekkers ....

Nu is het tijd om in het atelier bezig te gaan: er is een boekje,

wat schreeuwt om aandacht. 

Lekker in het zonnetje met de radio aan bedenken,

hoe nu verder:

de bladzijdes zijn gesneden uit een groot moederblad,

wat volgeplakt is met knipselresten, bedrukt met stencils.

Daarna in stroken gesneden, dubbelgevouwen voor stevigheid,

en verder bewerkt - hoofdjes uit een oude 

Gudrun Sjodencatalogus,

bandjes er bij gezocht.

De gevouwen bladzijdes naai ik om, zodat ze een eenheid

vormen. Dat geeft me twee omslagpagina's en 4 bladzijdes.

Na een tijdje rommelen door mijn garen- en bandjeslades

bedenk ik de oplossing: reepjes saristoffen!

Gaatjes erin en dan de stroken er door. 

Top! 

Het nieuwste slowstich werkstuk ligt op zijn toekomstige

ondergrond - mooie kleur, goede maat.

In een vorig blogbericht had ik op dat lege stuk rechtsboven

een mooie witte bloem liggen. 

Mooi, maar wel een beetje dominant. Er werd opgemerkt, dat

het vierkantje toch ook wat heeft, dat het best gezien mag worden. 

Toch ligt er nu een zijdje op, kleur goed, formaat ook

Misschien nog wat mee schuiven, ik zie nog wel. 

Een goede zondagmorgen!

Helpt dit?

Het borduurwerk met het zijdje is nu naar mijn zin.

Het heeft nog wel een ondergrond nodig. 

In het vorige bericht liet ik zien, wat er voor

gevonden is  (het loont om eens goed rond te kijken

in "Het Pakhuis" (zoals mijn man mijn werkkamer noemt.

Het was alleen wat hmmm....

beetje kaal,

beetje niks.

Alleen de goede kleur. 

Eng hoor, om dan "iets" toe te voegen. 

Zou spetteren helpen?

Voor nu ben ik tevreden.

Hoewel dat bovenste zijderandje wat bleekjes lijkt.

Mmm, beetje nadenken...

Intussen ben ik weer begonnen, nu met allerlei kant restanten.

Beetje dichterbij, dan zie je de mooie stofjes en het borduurwerk beter. 

De rechterbovenkant van de zijde ondergrond mist. 

Het komt uit een stalenboek, ooit is er een hoekje afgeknipt.

Ik stoor me er een beetje aan, zelfs nu het op de wollen ondergrond 

ligt. 

Helpt het om er die geweldige strook wit band op te leggen?

 

Boeken tip: De Geheimen van Saffron Hall

Als je boeken qua kleur bij je hobby passen, dan weet je dat het goed zit ;-))

Al weer een sjaaltje  - patroontje gekregen, garen uit de voorraad

Schachenmayer Tahiti - want dat is zulk fijn materiaal. 

(en het kleurverloop is zo mooi bij dit garen).

Textiles Transformed - Mandy Pattullo werkt altijd met oud textiel,

creatief hergebruik van gevonden en gekregen stoffen en/of

oude kleding. Heel inspirerend. 

Maar de boekentip is toch echt de roman

"The Secrets of Saffron Hall" - Clare Marchant.

In het Nederlands heet het: "De geheimen van Saffron Hall".

Amber woont tijdelijk bij haar opa in zijn landhuis. Er is iets gebeurt,

waardoor ze depressief is en niet bij haar man wil zijn.  

Bij een storm slaat de bliksem

in de toren van het landhuis. Omdat het een rijksmonument (listed building) is, 

komen er werklieden

om de schade te herstellen. Daarbij vindt men een heel oud boek.

Amber verdiept zich er in en ontdekt het verhaal van Eleanor, vijf eeuwen geleden.

Eleanor is uitgehuwelijkt en naar het platteland van Norfolk verhuisd.

In haar bagage heeft ze saffraanbollen, een geschenk van de monniken

uit het klooster bij haar ouderlijk huis. 

Eleanor plant de saffraanbollen, haar man verkoopt de geoogste saffraan 

en verdient hier veel geld mee.

Hij verkeert aan het hof van Hendrik VIII en wil in zijn gunst komen.

Amber ontcijfert het verhaal van Eleanor en ontdekt haar geheim.

Ze blijken iets gemeen te hebben....

Ik vind het een prachtige roman: boeiend vanwege de twee tijdlijnen.

De beide vrouwen zijn levendig beschreven en de geschiedenis

wordt ook verwerkt: de  gevolgen van de sluiting van de kloosters door Hendrik VIII

zijn heftig. Het hofleven van haar man speelt op de achtergrond mee. 

. 

Aanrader!