De afgelopen tijd was ik in Parijs, niet echt (jammer...)
maar door twee romans te lezen.
Het eerste boek:
het debuut van Laura Madeleine
speelt deels in 1909, de Belle Epoque
en in het Engeland van 1988.
Het gedeelte, wat in 1909 speelt, gaat over het leven van Guy, een arbeidersjongen. Hij verruilt het arbeidersleven in Bordeaux voor een nieuw leven in Parijs. Samen met zijn vriend Nicolas
gaat hij beginnen aan een baan bij de Spoorwegen.
Ze gaan werken bij de ijzergieterij en hebben een hard en moeizaam leven.
Pas als hij kennis maakt met Jeanne, de dochter van de eigenaar van Pâtisserie Clemont,
neemt zijn leven een wending. Hij krijgt de kans te gaan werken in de patisserie en leert zo een nieuwe wereld kennen.
Jeanne en Guy trekken er samen op uit om Parijs te ontdekken.
Hun uitstapjes moeten stiekem gebeuren, want een arbeider en een rijkeluis meisje,
dat kán niet!
In 1988 gaat Petra op onderzoek uit, als de biograaf van haar grootvader, een gerespecteerd historicus en schrijver, een schandaal in diens leven ruikt.
Dit is de tijd vóór het internet, dus ze moet overal zelf op af en het onderzoek
verloopt traag, bovendien wordt ze tegengewerkt door de biograaf.
Ik vond het interessant om te lezen over de grote tegenstellingen in
de maatschappij in begin 1900. Arm en rijk waren strikt gescheiden,
vrouwen moesten gehoorzamen aan hun vader/man.
Het is boeiend geschreven met aan het eind nog een verrassende wending...
Achterin staat een lijstje leesclub vragen
waardoor je nog even beter nadenkt over het hele verhaal.
Na het verlies van haar man Michel keert Viola uit Rome terug naar Parijs,
waar ze natuurgeneeskunde studeerde.
Ze gaat terug naar de kruidenwinkel, die tijdens haar studietijd een veilige plek was.
Terug naar Gisèle, die als een moeder voor haar was.
In de kruidenwinkel krijgt ze langzaam weer grip op haar leven. Ze helpt Gis1ele
in de winkel, begint consult te geven en verdiept zich ook in de iriscopie.
Haar man was iriscopist en was overtuigd, dat Viola zich hierin moest bekwamen, terwijl zij er toen niets van wilde weten.
Naast het werk in de winkel maakt Viola ook nieuwe vrienden, waaronder
ook een knappe man: Romain.
Hun kennismaking verloopt niet zo soepel en ook latere
ontmoetingen zijn niet altijd even gemakkelijk.
Bovendien in Viola nog niet echt over het verlies van haar man heen.
Alles bij elkaar een heerlijk boek met prachtige teksten:
"de brede etalage was omlijst met mauvekleurig hout
met décapé-effect en bevatte een prachtig miniatuurherbarium,
waarschijnlijk middeleeuws, dat geopend op een lessenaar lag
en werd verlicht door een zacht licht,
waar heel fijn goudkleurig stof vanaf kwam.
De bladzijden waren kreukelig,
stonden vol met illustraties van planten
en waren dicht beschreven met een puntig,
bijna onleesbaar handschrift. "
Sommige hoofdstukken eindigen met
adviezen voor het gebruik van kruidenmengsels
en uitleg over de verschillende chakra's.
Ook dit boek is een debuutroman.
Ik vond dit boek mooi aansluiten bij de sfeer van
Heerlijke boeken!