Boekjes maken 2

 

In het boekje Bound van Rachel Hazell staat een leuke manier om 

met een strip papier bladzijdes aan elkaar te verbinden. 

Ik heb er een proefboekje mee gemaakt,

maar het had een trucje nodig om in elkaar te blijven zitten.

Ik heb een strookje papier in de strip gestoken en toen was het goed. 

Rachel gebruikt natuurlijk prachtig, dik papier, dan gaat het meteen veel beter).

Vorige week kreeg ik een filmpje toegestuurd, 

waar iemand het idee met de strip verder uitwerkte.

Dus, mijn trolley met papiervoorraden erbij getrokken.

Met een verzameling oranje/paarse bladzijdes ging ik aan het werk.

Strip gevouwen van papier uit een oude atlas

Je maakt een sleuf in de rug van een dubbelgevouwen bladzijde,

schuift de strip erin en om het daarna vast te zetten met extra bladzijdes.

in dit geval aan weerszijden een mooi 

spreukenkaartje van Hopeandjoy.

en hier twee oude bibliotheekkaartjes.

Zo kan die gevouwen strook niet losschieten 

als je bladert. 

boekjes maken 1

 

Boekje van één stuk papier zijn erg simpel;

kwestie van vouwen, inknippen en nog eens vouwen.

Tijdens het Creatieve Café zijn we bezig geweest met

deze seizoensfolder, die op de leestafel klaar lag; alle

winteractiviteiten voor de komende maanden op een rijtje. 

Interessant...maar: mooi stevig papier, ideaal voor instructie!

Thuis al lekker bezig geweest, leuk voorbeeldje..

Al pratend kwamen de dames tot de conclusie, dat een A3 vel

of een vel krantenpapier ook een mooi formaat is - geeft je veel meer ruimte.

Een poster uit een Daphne's Diary is ook heel goed te gebruiken. 

Het werkstuk van de creatieve dag met vriendin

is versneden en verwerkt tot pagina's.

En de Flow is ook altijd goed voor mooie kaartjes.

Deze kaartjes waren bedoeld voor een jaarkalender, geloof ik.

Boekentips

 

Hé, hé - eindelijk komt ze weer binnen.

Met alle regen van de laatste dagen

heeft Julia de weg naar binnen weer gevonden:

bovenaan de zoldertrap staat een opbergdoos.

Daar ligt ze heerlijk op te dutten. 

Intussen lekt het op twee plekken in huis:

hier vlakbij op zolder: via de schoorsteen.

En beneden, bij de afvoer van het garagedak.

Nu en dan staat het aanrecht in de bijkeuken blank. 

(hangt van de windrichting af).

ActionMan overlegt met het timmerbedrijf:

schoorsteen is al jaren een zorgenkind - nu gaat hij eraf!

Voor de afvoer komt het installatiebedrijf en

na dagen van bakjes en schalen is het nu

(lijkt het) dicht. Maar ook hier moet

het timmerbedrijf zompige isolatieplaten vervangen.

Tussen het regelwerk door (heb je een vergunning nodig

om een schoorsteen van je dak te halen?)

 duik ik in een bibliotheekboek.

Een van mijn favoriete schrijfsters, Corina Bomann - Een kamer aan Zee

ik las al meer van haar,

hier en hier zie je twee oudere titels.

Ook deze keer vond ik het een boeiend verhaal: Kim stapt zonder enige bagage 

in de trein richting Cornwall, omdat haar vriend daar kort geleden is verongelukt.

Op de kliffen wordt ze aangesproken door Janet, een oude vrouw,

die haar in haar huis opneemt. 

 Janet geeft  het dagboek van een jonge, dove vrouw te lezen.

Het dagboek is van Leandra, een jonge dove vrouw, 

die door haar vader is uitgehuwelijkt aan een rijke

landeigenaar. Het is geen gelukkig huwelijk en ze vind

troost bij de vuurtorenwachter.

Het verhaal boeide me meteen, de personen spraken me aan

en het verhaal zit goed in elkaar. 

Julia showt het tweede boek: 

De vrouwen van Fenley Hall - Jennifer Ryan

Het verhaal draait om de voedselvoorziening tijdens

de Tweede Wereldoorlog in Engeland.

Een kookwedstrijd om het voedsel, wat op de bon is,

een diner te bereiden. 

De prijs is de allereerste vrouwelijke presentator te worden

van het veelbeluisterde kookprogramma van de BBC.

Vier vrouwen gaan de uitdaging aan omdat ze een beter leven willen.

Hoe verder ik in het verhaal kwam, hoe meer het me greep.

Het is een verhaal, wat vertelt hoe de vrouwen thuis

in de oorlog moesten improviseren met alle beperkingen, die opgelegd werden. 

Jennifer heeft veel research gedaan:  het kookprogramma werd vanaf

1940 dagelijks door de BBC uitgezonden en kookwedstrijden waren geliefd.

Maar ook gesprekken met mensen, die deze periode hebben

meegemaakt (de rantsoenering duurde tot 1954).

De recepten van de dames in het boek zijn ook opgenomen.

Het zijn originele recepten, gevonden in archieven van o.a.

het Imperial War Museum. 

Het verhaal leest lekker, de vier vrouwen zijn sympathiek.

Eigenlijk is het een ode aan onverwachte vriendschap. 

Jennifer schreef eerder Het dameskoor van Chilbury.

Creatieve dag

 

Op een dag vol harde wind en regen vertrok ik

naar vriendin om lekker samen te oefenen

met distress inkt en daarna met de gelli plate.

Heerlijk bezig, geen benul van het weer.

De boterhammetje aten we aan tafel,

lekker tussen onze werkstukken 

en al etend werd het plan gewijzigd:

geen gelli plate -

we gingen naar Selden Sá in Eastrum (Oostrum).

Vriendin was er een paar weken eerder geweest

en zij was erg enthousiast.

Vanaf haar appartement maar een kwartiertje rijden:

naar Dokkum en dan rechtsaf het landschap in.

Intussen regende het weer flink en woeien we haast 

van het dijkweggetje, maar het was zó de moeite waard!

Nynke 's winkel zit in het vroegere café van het dorp,

dus je kunt het niet missen. 

Binnen een prachtige collectie garens, 

waaronder ook hennepgaren.

dat kransje in bruin/blauw én het turquoise/groene

garen is van Schöppel,

die oranje/rode streng is van ge-woonjans

Tussen het praten door vond ik dit tasje,

heel geschikt om mijn sjaaltjesproject veilig 

te bewaren. (we verklappen niet wie er steeds

op gaat liggen, maar ze is grijs en heeft witte poten).

Terwijl we aan de thee gezet werden, hadden vriendin en ik

het over de kleurencombinaties in verschillende winkels.

Hoe je goed de smaak van de verschillende eigenaars

van winkels terugziet in hun sfeerhoekjes. 

Zoals hier, op de grote  werktafel, dat is toch prachtig?

Nynke weet veel over Scandinavische ontwerpers en hun garens.

We hadden het ook over de trend om met mohair te combineren.

En ze had een goede tip: als je denkt, dat garen prikt, 

dan brei je een proeflapje en steek het in je bh.

Dan weet je heel snel, hoe erg het is....

Vriendin kocht een Fins boek met breipatronen en veel teltekeningen, 

dus dat gaat best lukken. 

Ik kocht ook nog een mooi magazine: Koel! 

Moei gestyled blad over macramé, weven, haken en ook punchen.

Recept van de maand

 

Sorry, een dag te laat, maar hier is mijn recept van de maand

        Toen het gisteren ineens zo stormachtig en nat was ,

vind ik het tijd

 voor een voedzaam soeprecept.

Ik maak het al jaren: Indiase wortelsoep van een 

receptenkaartje van Jumbo.

nodig:

*knoflookteentjes 2 of 3, kleingesneden

*een paar flinke winterwortels

(ik nam een zak van een kilo mee) 

schoongemaakt en in blokjes gesneden

*kurkuma, komijnpoeder (elk twee theelepels)

*tenminste 1 liter water (of wat meer als je het te dik vindt)

*2 dl. kookroom, 2 bouillonblokjes

*blikje linzen (400 gr)

koriander, bosui

Heel simpel eigenlijk:

een scheutje olie verhitten en daar de knoflook met 

kurkuma en komijnpoeder lekker even aanbakken.

Gaat zo lekker ruiken, dat er uit de kamer geroepen wordt:

"wat maak je voor lekkers?"

De wortelblokjes een paar minuten meebakken 

(als je rode currypasta hebt, kun je dat ook nog meebakken).

Daarna het water en de kookroom toevoegen, aan de kook brengen

en een kwartiertje of 20 minuten latten pruttelen. 

Intussen de linzen afgieten en spoelen. Ik gooi driekwart ook in

de pan. Dan kun je, als de wortels gaar zijn, de soep pureren 

Voor de bite, het restant van de linzen toevoegen. 

Ook de bosui, die in ringetjes is gesneden, er in doen.

Serveren met naambrood, garneren met koriander en 

een beetje crème fraiche (of Griekse yoghurt). 

Helaas, de eerste portie is op, de rest zit in de vriezer.

Gister een dagje weggeweest en vergeten nog een paar foto's

van de pan met soep te maken. 

Voor meer (heerlijke) recepten van de andere deelnemers kun je kijken op de site 

van busybessy2

Geniet ervan!

 

Boekentip

 

Ik kan me nog herinneren, dat het boek van

Tim Smit uitkwam:

"De verloren tuinen van Heligan"

Boeiende beschrijving van de ontdekking van deze tuin

in Cornwall en hoe hij deze overwoekerde plaats 

weer tot ontwikkeling bracht. Het is nu alleen

nog tweedehands te verkrijgen.

Dus deze titel sprak me meteen aan en het is ook nog het eerste deel 

van een trilogie, kijk - daar houden we van!

De Tuinen van Heligan 

Dit eerste deel heet " Een nieuw begin" .

Lexi vlugt voor haar gewelddadige man naar Cornwall om daar

als vrijwilligster te gaan werken in de tuinen van Heligan.

Ze ontdekt tijdens het opzetten voor plannen rond het jubileum

van deze tuinen, steeds meer over de familie, die de tuin

ontwikkelde. De familie Tremayne maakt heel veel mee, 

wat boeiend beschreven wordt. Heerlijk leesvoer!

De beide andere delen komen volgend jaar uit,

ik ben er heel benieuwd naar. 

Intussen al weer een eindje in het volgende boek....

een cadeautje

 

Onder de leuke dingen van vorige week viel ook dit

schattige, zelfgemaakte doosje, 

met daarin deze beeldige knopen,

wat ik van Nichtje kreeg.

Uit Kaiserberg, gekocht tijdens hun vakantie.

Zó lief, dat iemand er aan denkt en dan ook nog 

verpakt in een schattig doosje!

Dat laat je natuurlijk niet liggen!

Dus, het koffertje met de "running round in circles"

erbij en even rommelen.

Er was nog wat fiberfill en toen kon ik los. 

Nog niet helemaal af, maar ze worden mooi.

Als je dan toch bezig bent :
Ik vond ook die blauwe, die half klaar was:

twee vierkantjes zó aan elkaar zetten, 

dat het een biscornu wordt.

Een pantykousje vullen met lijnzaad,

goed dichtknopen, er in frummelen

en daarna de laatste naadjes sluiten. 

Dat zakje lijnzaad geeft het nét dat beetje verzwaring.

achterkant

Daarna vroegen ze om een groepsfoto:

groen/blauw met een naaldenboekje

van twee vierkantjes.

twee kussentjes en een paar losse in 

rood/oranje/paars

setje in bruine stofjes

zo komen er toch steeds weer een paar nieuwe bij

Drukke dagen

 

Het begon heel vervelend: na 3 keer blaasontsteking in korte tijd

dacht ik aan andere, natuurlijke maatregelen.

Probiotica voor het herstel van de darmflora en cranberry's 

voor de blaas.

Helaas kreeg ik, binnen een dag, een heftige reactie op die

probiotica capsules. Jeetje, zoiets heb ik nog nooit eerder

meegemaakt: werkelijk overal uitslag en jeuk!

Het kostte een paar dagen om de allergische reactie

een beetje onder controle te krijgen. 

Mijn vriendin deed intussen voor mij wat onderzoek naar de samenstelling

van de capsules en het bleek, dat deze capsule ergens een stam heeft, die verwant is

aan melk. En ja, ik ben allergisch voor koemelk, maar er stond niets over

op dit potje. Er is een een ander potje met probiotica met een nét even 

andere samenstelling. Die had ik moeten hebben!

De mevrouw van de winkel was pas overtuigd, toen ik de foto's van beide potjes

(met de uitleg van hun eigen site) liet zien. " Nog nooit mee gemaakt. Zal ik de andere voor u bestellen?" 

Nee, nee, nee, nooit niet never! Eerst maar eens bijkomen.

Gelukkig heb ik het geld terug gekregen en nu, een een week later, gaat het al

een stuk beter.

De nieuwe week was veel leuker: koffievisite bij een creatieve kennis. 

Heel gezellig en bij vertrek kreeg ik een cadeautje:

Een materialenpakketje van een borduurworkshop van Ien Rappolt,

waar zij al jaren niets meer mee gedaan had.

Ien is een kenner op gebied van het handwerk van het Miaovolk en

gaf workshops bij o.a. Cordi atelier in Groningen. 

Ha, daar wist ik meer van:

In 2010 heb ik daar een handig borduuretui gemaakt.

En nu kan het gekregen borduurgaren de plek krijgen, zoals het bedoeld is..

Kijk, zo ziet dat er dan uit. 

Nog iets verder uitgevouwen....

Zoek maar eens bij g.oogle naar " Chinese threadbook",

dan vind je ook filmpjes met de uitleg.

Zó ingenieus!

En verder ging ik op schoolreisje: met de Stichting 

Bolsward Historie naar Zwolle. In een bus met een

bovenetage, feest! En hoe heerlijk is dat: lekker

rondkijken, niet op het verkeer hoeven letten,

laat staan parkeerplekje vinden.

Koffiedrinken in De Stadsvilla, (wát een mooie plek met een fijn uitzicht),

 wandeling met een enthousiaste gids,

heerlijke lunch in Het Refter, museumbezoek en

zelfs nog wat eigen tijd...

Met een klein groepje kwamen we nog een keer terecht in de 

boekwinkel/kerk. Vroeger van Waanders, nu Van der Velde.

tijd voor een laatste kopje koffie en genieten 

van de prachtige omgeving.

Het voordeel van een groep met wat " ouder" publiek

is, dat je netjes op tijd vertrekt. Iedereen was blij om 

weer in te stappen. 

Gezellig gegons in de bus en een vlotte terugweg ondanks

de werkzaamheden aan het aquaduct vlakbij Joure. 

Je kunt vanuit zo'n hoge bus fijn de werkzaamheden van boven bekijken.

Ik was nog nooit eerder mee geweest, maar het is goed bevallen.