Boekentips

 

Ik las  "De verborgen apotheek" van Sarah Penner. 

Collega gaf me het, toen ik laatst even binnen liep in de bibliotheek.

"Hier, dit is een mooie, probeer 'm maar eens" zei ze.

Haha, net zoals ik zelf vroeger ook graag een boek meegaf...

En, ze heeft gelijk: Boeiend!

Twee verhaallijnen - het begint in 1791:

Nella, de apotheker wacht op een klant,

alleen... wat bijzonder is: ze heeft haar werkplek op een verborgen

plaats. Haar moeder, waarbij ze in de leer is geweest behandelde

vrouwenklachten en haar apotheek stond goed bekend. 

Maar Nellageeft medicijnen mee om te doden

of te vergiftigen, daarom werkt ze in het verborgene.

De tweede lijn speelt in het heden: historicus Caroline is in Londen om

haar tiende huwelijksdag te vieren. Maar, ze is alleen,

want ze heeft haar man betrapt op overspel.

Als ze in een impuls meedoet met mudlarking : zoeken naar

vondsten op de vloedlijn van de Theems, vindt ze een oud apothekersflesje.

Ze gaat op zoek naar meer informatie en ja, dan wordt het spannend!

Het tweede boek is "Dubbelleven" van Judith Lennox.

Speelt in het begin van de Tweede Wereldoorlog. 

Rowan en Thea krijgen bericht, dat hun vader ernstig ziek is

en gaan naar Schotland om hem nog een keer te zien. 

Sophie woont met

haar man en twee zoons in Londen.

Haar man gaat er een paar dagen naar Schotland en komt niet terug.

Ze ontdekt dat hij plotseling overleden is en dat zijn beide dochters

de begrafenis regelen.

Haar man heeft een dubbelleven geleid en had een gezin, waar Sophie

het bestaan niet van wist. Rowan en Thea zijn óók zijn kinderen.

Beide gezinnen krijgen wel contact met elkaar, alles ten tijde van de Blitz.

Beide boeken zijn mooi - de sfeer in 1791 wordt goed beschreven -de armoe, het zware leven

van gewone mensen....

Het is het debuut van Sue, ik ben benieuwd naar het volgende boek!

Wat me ook aansprak: de oude plattegrond van Londen, waar je alle plekken

waar iets gebeurt, kunt opzoeken. 

En een man met een dubbelleven, daar kun je ook nog een tijdje over nadenken.

Hoe houdt je dat vol? 

"Probeer ze maar!" , zou mijn collega zeggen.

:

Heb je dat ook wel eens?

Sta je onder de douche,

ben je op de fiets onderweg

of ben je aan het stofzuigen

noem maar wat....

plopt er ineens een creatief idee naar binnen.

Daar moet dan ook zo snel mogelijk iets mee gedaan worden,

anders is het weg.

In dit geval: keer die bak met restant lapjes om op de vloer

en zoek kleine snippers bij elkaar.

Leg het bij elkaar en ga het bewerken met steekjes. 

Dat was zondagmorgen,

8 uur,

stromende regen,

geen plannen.

Dus kiepen!

uitleggen en spelden.

Toen naar beneden voor verder zondagsoverleg...

toch een eindje wandelen?

We zijn niet van suiker/zout

dus elk een plu en wandelen door de natte buurten.

Lekker opgefrist aan de koffie

en toen snel verder met de lapjes.

 Het ziet het er zo uit. Dat gele snippertje wil ook graag meedoen, maar waar dan? We overleggen nog even….

Dierendag 2021

Vanochtend wandelde ik langs de peuterspeelzaal.

Het was heerlijk zonnig weer en de kinderen speelden buiten.

Even kijken, natuurlijk...

en meteen werd ik op de hoogte gebracht van iets belangrijks±

"het is Dierendag vandaag".

Er was een konijntje om te aaien maar zijn poes was niet mee geweest

naar school: "dat vindt hij niet leuk".

Daar waren we het ook wel over eens: een poes vindt het thuis veel fijner....

Thuis gekomen aaide ik mijn Poes maar eens over haar kop...

Geen schootzitter, maar 's morgens om 5 uur meldt ze zich altijd:

spinnen en knuffelen met het vrouwtje:

"houd je in de gaten dat de wekker bijna gaat?" (6 uur).

Dan gaat ze meteen naar buiten.

De tuin is haar domein - ze is er bijna de hele dag.

's Avonds tegen 9 uur halen we haar binnen.

Vorig jaar had ze nog plannen om alleen op vakantie te gaan,

wat inhield, dat ze uitgebreid de buurt is gaan verkennen.

Wat een gedoe om haar weer bij huis te krijgen!

Eindeloos verstoppen onder de camper van de buren

of in de voortuin. 

In de schemer (en met de lenzen al uit) vind je een grijze kat

niet zo gemakkelijk.

Toen heeft ze wel door gekregen, dat het Vrouwtje

één principe heeft: poezen horen 's nachts binnen te zijn!

Dit jaar bleef ze lekker in de tuin met kleine uitstapjes naar 

de buren. Keurig op tijd weer terug, en verder vooral om de vijver

scharrelen en lekker onder de struiken liggen. 

Hier  kun je nog eens lezen over de eerste tijd. 

We zijn heel blij met elkaar....

 

Schuiven, schuiven, schuiven

In het vorige bericht had ik het er al over:

schuiven met gekregen schatten. 

Je kunt er een hele tijd mee bezig zijn. 

Heerlijk om mee bezig te zijn:

ondergrond vervangen

Odol verpakking opengelegd

schuiven met garenkaartjes en het lieve blauwe doosje

Vanmiddag was ik er klaar mee -

niets meer doen, alles vast plakken!

En toen zag ik het deksel van één van de opbergdozen....

Als het daarin gelegd wordt, krijgt het de rust, 

die bij de eerste versie zo mooi was. 

Zo zie je maar: te veel nadenken is niet altijd goed. 

Je kunt het ook té mooi willen maken. 

Eigenlijk is de allereerste versie het mooiste. 

 

Herfstige werkjes en boekentips

Na een vroeg rondje door de tuin -

contrôle op vreemde katten, ontsnapte vissen

en het veilig stellen van je territorium -

vond Julia het verder wel goed:

"het blijft regenen vandaag".

Ze heeft een mooi plekje gevonden:

de dozen, die klaar staan voor de Kringloop.

Daar houd je het wel een tijdje op uit......

Ik vertrek naar de zolderkamer om lekker te luisteren

naar de regen op de dakkapel.

Er ligt nog van alles om mee bezig te zijn:

het lapje met het vrouwtje: hoe zet ik de ondergrond van zijde

vast op die wollen lap?

Gewoon beginnen is de beste manier.

En hier is ook nog wat te schuiven:

Wel of niet dat lieve blauwe doosje?

Tandenstokers en garenkaartjes: wat is de beste plek?

                                 

En voor de herfstperiode zijn er ook nog fijne boeken....

Twee titels van Cristina Caboni:

De Magie van het Parfum en Het huis met de Spiegels.

Ik trof het, dat ik beide boeken vorige week tegelijk geleverd kreeg. 

Cristina is één van de schrijfsters, die ik graag lees. 

Hier en hier lees je meer over haar andere boeken. 

De Magic van het Parfum trok me meteen het verhaal in:

 een jonge vrouw, die parfums maakt, een nieuwe winkel in Parijs heeft

maar dan het parfumgevoel kwijt is... het lukt haar niet meer

nieuwe geuren te componeren. 

Ze gaat, met haar man en haar dochtertje, terug naar Florence, waar ze

vandaan komt. Samen met haar moeder gaat ze op reis en die 

reis zal haar leven veranderen. 

Echt een boek om lekker mee op de bank te gaan zitten.

Het Huis met de Spiegels speelt in Italië.

Milena is terug gegaan naar het huis, waar ze opgroeide om voor 

haar opa te zorgen. Hij heeft haar opgevoed nadat haar moeder is vertrokken.

Ook haar oma is ooit spoorloos verdwenen, dus ze is heel close met hem.

Hij wordt oud en raakt zo nu en dan erg verward. 

Terwijl Milena op het landgoed is, wordt er bij het herstellen van een 

beschadigde muur een skelet gevonden. 

Haar opa raakt nogal overstuur maar zegt, er niets van te weten. 

Heerlijk verhaal, net iets voor de komende herfstige dagen!

Is er al weer een week voorbij?

Verder gegaan met dit werkstuk: het bloemenzijdje is

definitief vastgezet. Er komt nog wat borduurwerk omheen.

Voor het eerst in anderhalf jaar Coronatijd zijn we als quiltgroep weer bij elkaar

geweest . Allemaal gevaccineerd, we doen het!

Wat wáren we blij weer eens lekker met elkaar bij te praten!

De stand van zaken bij elk doorgesproken, elkaar zien en

meteen respons krijgen - er gaat niets boven bij elkaar zitten. 

Tot ons verdriet is in deze nare tijd een geliefd lid van onze groep overleden.

Ik kreeg nog een doos met inhoud overhandigd: net wat voor jou, Irene!

En inderdaad: doosjes met vrolijke kralen en glitters, genoeg vingerhoedjes

voor beide handen en tenen.

Maar ook een oud blikje met inhoud: 

Merkband, oude garenkaartjes, kartonnen garenklosjes

en ook nog een pakje Odol tandenstokers ;-))

Toppunt is wel het lichtblauwe doosje met daarin het merkband.

eerst probeersel

                             

Vanochtend begon het schuifwerk met al dat mooie blauwe materiaal.

Het is nog niet helemaal in orde.

Komende week maar eens kijken, hoe het écht moet worden.

 

Zondagmorgen

Er is gewandeld, de vogeltjes van Buurvrouw (die een

familieweekeinde op Vlieland heeft) zijn verzorgd,

er was koffie met iets lekkers ....

Nu is het tijd om in het atelier bezig te gaan: er is een boekje,

wat schreeuwt om aandacht. 

Lekker in het zonnetje met de radio aan bedenken,

hoe nu verder:

de bladzijdes zijn gesneden uit een groot moederblad,

wat volgeplakt is met knipselresten, bedrukt met stencils.

Daarna in stroken gesneden, dubbelgevouwen voor stevigheid,

en verder bewerkt - hoofdjes uit een oude 

Gudrun Sjodencatalogus,

bandjes er bij gezocht.

De gevouwen bladzijdes naai ik om, zodat ze een eenheid

vormen. Dat geeft me twee omslagpagina's en 4 bladzijdes.

Na een tijdje rommelen door mijn garen- en bandjeslades

bedenk ik de oplossing: reepjes saristoffen!

Gaatjes erin en dan de stroken er door. 

Top! 

Het nieuwste slowstich werkstuk ligt op zijn toekomstige

ondergrond - mooie kleur, goede maat.

In een vorig blogbericht had ik op dat lege stuk rechtsboven

een mooie witte bloem liggen. 

Mooi, maar wel een beetje dominant. Er werd opgemerkt, dat

het vierkantje toch ook wat heeft, dat het best gezien mag worden. 

Toch ligt er nu een zijdje op, kleur goed, formaat ook

Misschien nog wat mee schuiven, ik zie nog wel. 

Een goede zondagmorgen!