donderdag 30 juli 2015

Journal52 - the Road


Al een tijdje geen bijdrage gemaakt voor Journal52, maar het thema voor deze week (week 30)  sprak me wel aan: The Road less travelled. De weg, die je niet vaak neemt, zo vertaalde ik het voor mezelf.

En ja, daar was mijn weg: mijn dromen volgen - te weinig gedaan, maar toch probeer ik me ertoe te zetten. Want dan gebeuren de leukste dingen, toch? De trip naar Zweden in 2013 was er eentje, de Red Thread retreat in Castricum in mei was er ook zo eentje.


"Follow your dreams, for they know the way" - zo luidt de hele zin, die ik onderaan geschreven heb.


(had wel iets meer ruimte mogen hebben)
Verder is het opgebouwd uit een tijdschriftenpagina, die ik toch te druk vond - beetje gesso erover hielp meteen. Daarna de bovenste laag van een servetje van de Hema (leuk, die cirkels, kun je vast vaak toepassen). Takjes stempeltje, een vogeltje en bloemen uit een scrapbook stickervel en dat was het wel, geloof ik.



ps. nog heel erg bedankt voor de reacties op de Boekentip van het vorige bericht. Het is ontzettend leuk om te merken, dat jullie er op uit gaan om een boek op te zoeken, te reserveren in de bieb of op een verlanglijstje te noteren! En in ruil krijg ik zelf ook tips... zo leuk!

dinsdag 28 juli 2015

Boekentip - Een week in Parijs


Er zijn van die heerlijke momenten: het nieuw boek van je favoriete schrijfster ontdekken tussen de binnengekomen expeditieboeken is er ééntje van.
Een week in Parijs geschreven door Rachel Hore.

Hoera!
Heel toepasselijk met de Tour de France, die over het scherm giert....en terwijl de renners bij bergen op racen en een dag later in de regen eindigen op de Champs-Elysées duik ik in het verhaal van Fay en haar moeder Kitty.

Fay Knox is een jonge violiste, die een geweldige kans krijgt om met het orkest, waarbij ze invalt, mee te gaan naar Parijs. Het is maar een kort bezoek, om een paar concerten te geven.

Toen ze nog op school zat is ze er een keer geweest en sinds die tijd heeft ze nu en dan flashbacks over dingen, die daar in Parijs gebeurd zijn. Behalve die bezoek met school is ze nooit eerder in Parijs geweest, volgens haar moeder. Net voor het vertrek van Fay krijgt Kitty een zenuwinstorting en wordt opgenomen. Als Fay daar op bezoek gaat, geeft Kitty haar de opdracht in Parijs iemand op te zoeken.
En ja, dan gaat het verhaal lekker lopen en komt er heel wat te voorschijn: Kitty heeft vroeger, tijdens de Tweede Wereldoorlog, in Parijs gewoond en heeft daar heel wat beleefd.

Uiteindelijk slaagt Fay er in de problemen van haar moeder te begrijpen en weet ze waar die flashbacks van haarzelf vandaan komen.

Heerlijk verhaal! Dit is het zesde boek van deze schrijfster,
andere boeken van haar, die ik prachtig vond:




Ik hoor graag of je het boek gaat lezen en ook, of je het mooi vond!

zaterdag 25 juli 2015

's Morgens vroeg....



Na het ontbijt een rondje door de tuin - kijk toch eens, hoe mooi de hangbegonia is! 


en in het hoekje bij de tuindeuren doen de geranium's en de kleine fuchsia's het ook zo mooi...

Het heeft vannacht flink geregend en de voorspelling voor vandaag is ook niet best: zomerstorm, code rood langs de kust. Het Skutsjesilen bij Stavoren wordt verplaatst naar volgende week en allerlei andere activiteiten in het land zijn afgelast. We wachten af.....

Het schiet me te binnen, dat ik nooit heb laten zien, wat er dit voorjaar, tijdens mijn uitstapje naar Ierland in de tuin gebeurd is. Even meekijken!



Zo zag het er toen uit: de vijver half leeg,
de vissen in de bruine bak (met een luchtpompje)


alle planten eruit en daarna de bodem schoongemaakt, nieuw folie erin


links is meteen een grote bruine wilg afgezaagd, de wortels hadden het folie beschadigd.
Jammer, daar zaten alle vogels uit de wijde omgeving heel graag.




Geweldig, hoe het opgeknapt is!


Niet voor te stellen, hoe snel alles gegroeid is en je niets meer ziet van de klus...
De vissen hebben de verhuizing overleefd, maar sindsdien komt de reiger regelmatig langs.
Vandaar het grote net...

donderdag 23 juli 2015

Boekentip - Pogingen iets van het leven te maken


Ik bleef steken in het boek "De 100-jarige die uit het raam klom" maar dit boek heb ik wel uitgelezen.
"Pogingen iets van het leven te maken" is geschreven door de bejaarde (1929) Hendrik Groen , wonend in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noor.Hij besluit, als tegenwicht tegen het dagelijkse geneuzel, gemopper en gezeurd in het huis, in 2013, een jaar lang in het geheim een dagboek bij te houden.

Hier kan hij zijn gram kwijt over alle voorvallen in het huis; allerlei kleine ge- en verboden, opgelegd door de directie van het huis; de (korte) bezoekjes van familie; de vaste plaatsencultuur en de oprichting van een soort rebellenclub Omanido (oud-maar-niet-dood). ook de nieuwe bewoonster, waarmee hij een prettig contact opbouwt, speelt een belangrijke rol in het dagboek.

Is de schrijver echt zo oud als aangegeven wordt? Of is het een verwijzing naar het geheime dagboek van Adrian Mole, geschreven door een medewerker in een verzorgingstehuis? Het is in elk geval een bundel columns, die eerder verschenen op de literaire website Torpedo Magazine. Het is nu en dan schrijnend, komisch en in elk geval is Hendrik helder van geest en doorziet hij zijn medebewoners en de maatschappij heel goed.  Ik moest er om lachen - de uitstapjes van Omanido, tochtjes met de scootmobiel -, maar het maakte ook melancholiek: als ik maar nooit zo opgeborgen hoef te worden..

Hierbij opgemerkt: moeder, (van dezelfde leeftijd) las het in één ruk uit!




maandag 20 juli 2015

Concentratie!


Vorig jaar kocht ik op de Weefmarkt in Hoorn een hele voorraad garen voor een grappig kussentje.
Hier kun je daar meer over lezen - het patroon heet Banju, je krijgt het patroon als een E-boek aangeleverd. Perfect uitgewerkt met veel foto's om elke volgende toer uit te leggen.



Na een tijdje bleef het werkstuk steken, ik weet niet waarom, nou ja, dus wel: te veel andere leuke dingen om te doen, snel afgeleid - dat soort uitvluchten...

Dit jaar hingen in de winkel van Schouten, waar ik vorig jaar het materiaal kocht, allemaal kant en klare kussentjes. Zo vrolijk, dat ik me voornam mijn eigen werkstuk op te zoeken en me erop te concentreren: nu moet het echt af!!

Nu heb ik twee verschillende kanten af (dankzij de Tour-etappes) en ben begonnen met de kleine bloemetjes, om het geheel op te leuken. Het is helemaal niet moeilijk, dus even doorzetten en volhouden....


donderdag 16 juli 2015

Weefmarkt 2015


Elk jaar een hoogtepunt voor elke textielliefhebber: de Weefmarkt in Hoorn.
Dit jaar zelfs meer als 180 kramen!

Alleen, beetje jammer... (heeeeel erg jammer, zelfs)..
het plensde van de regen
het drupte,
het motregende,
het spoelde
nu en dan eventjes droog
heel even een zonnetje
maar,
NAT 
was het!

Daarom deze keer geen foto's van vrolijke kramen met kleurige waar.
Niet dat het somber was, want iedereen hield de moed erin,
het volste vertrouwen, dat het om twee uur,
drie uur (of zo)
mooi weer zou worden.
Hier en hier (klik) kun je lezen over de voorgaande jaren...

Natuurlijk zijn er aankopen gedaan:
deze schitterende stempel van  Kashmir Heritage
één van mijn favoriete kramen,
schitterend borduurwerk op sjaals
en die mooie stempels...
nu ging er eentje mee!


 Bij Wol & Co kocht ik een aanvulling op een pakketje, wat ik in Zwolle (textielmarkt in de Ijsselhallen) al had meegenomen - daar gaan polsmofjes in Fair Isle techniek va n gemaakt worden.
Het patroon komt van het blog van Julie - Little Cotton Rabbits en staat op Ravelry - ze heeft ook patronen voor zulke schattige diertjes..kijk maar eens op haar blog, echt de moeite waard!



Natuurlijk even aanlopen bij de winkel van Schouten - druk, kleurig en vol inspiratie
de kraam van Van de Moosdijk met alle super textielboeken,
geinig boek over kleurig haakwerk ging ook nog mee..
Dus al met al wel geslaagd!

Intussen is mijn broek weer uit de was ( al die plassen, dan trekt het zo lekker in je broekspijpen), de krul is weer uit het haar en volgend jaar gaan we weer....

Dit jaar viert Hoorn trouwens dat 400 jaar geleden door schepen uit de stad het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika rondden en dit punt noemden naar hun thuisstad: Kaap Hoorn. Het hele jaar zijn er allerlei activiteiten, om dit moment in de geschiedenis vande VOC en de stad Hoorn te herdienken. Kijk hiervoor ook op hun site: Kaaphoorn400

donderdag 9 juli 2015

Wijze Woorden - 21 en 22



Dit kleurige kopje was heel geschikt voor de Wijze Woorden van week 21:



"The thinking part of anything creative
is just as important
as the doing part"


En zo is het ook - er gaat heel veel denkwerk in zitten, voor je aan een werkstuk begint.
Of het nu een tekening, borduurwerk, een border in je tuin of iets voor je werk/school is.
Eerst denken, dan doen  - kun je ook zeggen.

Week 22: 
"De pessimist hoeft niet te leren zwemmen,
maar ligt alleen in het verkeerd bad"
Leo Bormans






Deze tekst komt uit een artikel in een (oude) Flow (nr. 1, 2014), waarin geciteerd wordt uit het boek "Wordt Optimist" geschreven door Loe Bormans. In het artikel van Petra Vellinga het verschil tussen optimisten en pessimisten belicht. Optimisme is een grondhouding - het is een  uitgangspunt om met de werkelijkheid om te gaan. ( Jurriaan Kamp). Het is lang niet altijd leuk en blij en heeft niets maken met roze brillen.

Volgens Loe Bormans zijn optimisten gezonder en leven ze langer.
Ik moest zo lachen om het stukje tekst over de pessimist, dat ik heb verwerkt in het boekje. In ons huis wonen namelijk een optimist én een pessimist - dus herkenbaar!

Het warme weer van de afgelopen tijd heeft er voor gezorgd, dat er in het atelier hard gewerkt wordt:
niet alleen wijze woorden, maar ook ander knip- en plakwerk:





Als je een stapeltje kaarten in elkaar legt krijg je een boekje. Dat kan met allerlei formaten, het hoeft niet altijd precies even groot te zijn. /een grote envelop is nu de achterkant van het boekje - de voorkant is een stuk ribbelkarton met een mooi vierkant raampje. Stukje verfrommeld papier erover en nu ziet het er heel funky uit. Het hartje komt uit een tijdschrift, de kaart waar het opgeplakt zit is van een condoleancekaartje. Ook de (blauwe) omslag van een boekenbon (zorgvuldig bewaard) is er tussen gevouwen.
En zie je dat handje op de foto erboven? Dat is nog uit de periode, dat de chipkaart afgeschaft werd...


Er wordt ook gehaakt:
via het blog van Marloes kwam ik terecht bij de Circles of the Sun Cal
heel verleidelijk, omdat het blokken zijn met reliëf. 
Dat heb ik nog niet eerder gedaan.
Toen ik inschreef op de wekelijke nieuwsbrief kreeg ik als bedankje
het patroon voor een speldenkussentje.
Daar ben ik mee bezig...
Leuk, leuk 
(en heeeeeel goed lezen!)

Wil je de Circles of the Sun ook maken en ben je niet zo goed in Engelse patronen, dan kun je het volgen bij Haakdingen
Dianne Baan vertaald de patronen in het Nederlands.

zondag 5 juli 2015

Warmte weekeinde - Boekentip


Na een warme nacht waren we er al vroeg bij - lekker de tuindeuren open om tijdens het ontbijt te genieten van de koelte. En daar zag ik iets vreemds liggen bij de poten van het rendier


even een close-up

uitwerpselen van een egel!
Jaren geleden zag/hoorde ik ook wel eens egels in de tuin, maar dit was een verrassing:
er is in elk geval eentje!

Na het ontbijt een eindje fietsen - heerlijk over de paden door de weilanden om de stad.
En weet je, wat er opviel?
Geen vogel te zien in al die weilanden!
Kieviten, grutto's - een paar jaar geleden zat het land vol vogels,
maar nu een stelletje hazen, een paar spreeuwen - dat was alles.

Komt van de diepte ontwatering en het soort gras, wat er nu staat.
Een vogel kan zijn snavel de grond niet meer inkrijgen, omdat de grond veel droger is als vroeger
en het gras is anders. Daar nestel je niet lekker in.
Dit alles volgens de deskundige naast mij..

Vanmiddag kwam de tweede etappe de Tour op het scherm en werden we op de hoogte gehouden van de weersomstandigheden tussen Utrecht/Rotterdam en bij Neeltje Jans.
Niet mis!
Ook volgens weeronline was het niet best...



Ook bij ons ging het een tijdje flink te keer, Gelukkig hoeven wij nu niet te fietsen!

Ik probeer informatie te vinden over mijn botervloot van Emma Bridgewater. 
Het dessin heet Dairy Farm.



Ik gebruik 'm weinig en misschien kan ik via internet uitvinden of er vraag naar is.
Na uitgebreide research ;-)) kan ik vaststellen, dat er noch op Marktplaats, noch op Ebay serviesgoed met dit dessin gevraagd of aangeboden wordt.
Betekent dit dat niemand het mooi vindt?
Of is men er zo aan gehecht, dat het niet van de hand gedaan wordt?
Toch maar weer terug in de kast...

Daarna eerst mijn boek uitgelezen:



In het Nederlands heet het "De Italiaanse Minnaar". 
Ik kom tot de ontdekking, dat ik nog maar één boek van Judith gelezen heb. 
Dat was "Het Winterhuis", maar het is al weer jaren geleden - het zegt me nu niets meer.

Dit is een boeiend verhaal, of het nu  warm weer is of in de winter, het maakt niet uit.
In het verhaal komen de levens van drie vrouwen bijeen: de zusjes Tessa en Freddie Nicolson groeien op in Italië en worden door hun moeder, kort voor de Tweede Wereldoorlog naar Engeland gestuurd.
Freddie gaat naar kostschool en Tessa wordt een gevierd fotomodel. Ze krijgt een relatie met Milo, die getrouwd is met Rebecca. Tessa wordt zwanger van Milo en krijgt een zoontje.
Bij een ongeluk wordt de baby gedood en daarna gaat Tessa weer terug naar Italië.
Freddie zoekt haar daar op en ontmoet op de terugreis, het moment van de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog, naar Engeland Jack - een spion. Ze beleeft met hem een paar spannende dagen, maar hun wegen scheiden zich. Pas later, na de oorlog, als ze getrouwd is met een ander, ontmoet ze hem weer.
De derde vrouw in het verhaal is Rebecca, de vrouw van Milo, voelt zich vreselijk schuldig aan de dood van Tessa's kindje. Ze gaat bij Milo weg en probeert haar leven weer zin te geven.
Eigenlijk gaat het boek daar over: drie vrouwen, die zich op verschillende manieren schuldig voelen voor de dood van de baby en hun pogingen er mee in het reine te komen. 

Die Italiaanse minnaar heb ik niet gevonden, dat heb je wel vaker las een boek vertaald wordt. Sommige dingen kloppen dan niet met de oorspronkelijke teksten.

Of je nu deze titel of een ander boek van Judith neemt, probeer haar uit - ze is de moeite waard!