woensdag 27 februari 2019

Voorjaar?




Wow, wat een verrassing, dit heerlijke voorjaarsweer.
Ineens hoor je overal vogels bezig, onze tuin staat vól met bloeiende krokussen.

Op weg naar de bieb, hoor ik al van verre een zaagmachine.
En ja, met behulp van de hoogwerker worden deze wilgen
aangepakt. Ze laten er wel takken aan zitten,
dan heeft de boom weer een beginnetje, volgens de opzichter.


Om de hoek geniet je elk jaar van de sneeuwklokjes
en ook de ribes, langs het fietspad is in een week tijd 
in bloei geschoten. 



Ook bij het Stadhuis wordt weer gewerkt: grondonderzoek!
De oude inventaris , die nog in het pand was achtergebleven,
in in containers gegooid en weggehaald.
De aanbesteding moet nog gebeuren....


Thuis heb ik nog een boekje gemaakt voor mijn Notebook.
Het eerste boekje is voor januari en februari.
Het is leuk om elke dag een verslagje te schrijven.
Het eerste boekje heeft een takje van een stencil,
wat bij het decembernummer van Ariadne atHome zat.
Verder een gebedsvlaggetje en waszegels, gemaakt met 
de sjieke stempels. 


Dus..... daar is nummer twee.
Het zilver is uit een offerblaadje gescheurd.Die kreeg ik
ooit van schoonzus, toen ze in Singapore zaten  Die offerblaadjes
koop je daar, als je naar de tempel gaat om te bidden. 
De onderlaag is een pagina uit een Happinez.
De hartjes heb ik uit een bonbondoosje gestansed.
De libelle is een stempeltje van Dille & Kamille.


De vierkantjes vliegen van de pennen, de stand is nu 40 exemplaren.
De hartjes krijgen verschillende kleurtjes. Dat kan later wel in een patroon
gelegd worden, als het garen op is. 




woensdag 20 februari 2019

Tolkien film


Gisteravond zagen we bij DWDD een item over een speelfilm over het  het leven van Tolkien.
Diederik van Vleuten sprak met vuur en enthousiasme over  "In de ban van de Ring" en "De Hobbit".

Hij is sinds zijn twaalfde een groot fan van de verhalen. Heerlijk om naar te luisteren, want hij verwoordde mijn mening er over: hoe knap alles in elkaar zit, dat elk volk een eigen taal heeft (en hun eigen geschiedenis). Ik kan niet meer vertellen, hoe vaak ik De Hobbit en De Ring gelezen heb.
Tien keer? Vijftien Keer? Zoiets in elk geval....

Ik weet nog, hoe ik het verhaal ontdekte: ik werkte in de Ontspanningsbibliotheek van Unilever in het hoofdkantoor in Rotterdam. (Unilever had een eigen bibliotheek voor de medewerkers, op dezelfde manier ingericht als een gewone Openbare Bibliotheek). Ik vond de drie (dikke) delen en nam deel 1 op vrijdagmiddag mee naar huis. In de tram en daarna in de bus, zat ik te lezen... tot ik merkte, dat ik het uit zou hebben, voor het weekeinde om was. Oei...probleem!

's Middags  naar de boekwinkel in ons dorp gegaan en gelukkig vond ik daar de paperback uitgave: drie flinke boeken. Juichend naar huis: ik kon verder lezen!!


Het allerleukste is, dat er een kaart van Middenaarde in zit.
Dat heb ik altijd al leuk gevonden: kun je precies zien waar het verhaal
zich afspeelt en je begrijpt het ook beter. 



Niet veel later, toen ik een Engelse schoonmoeder kreeg, heb ik de Engelse
versie gekocht -nóg mooier en zo lekker dik! Schoonvader was ook fan 
en had zijn zeilboot "Strider" (Stapper -Aragorn) genoemd.

De Hobbit""  heb ik in gebonden uitgave, met illustraties van Tolkien zelf. 
Bij DWDD zat ook de tekenaar van van de Nederlandse omslag
Cor Blok, die vertelde over  hoe hij Tolkien ontmoet heeft.

Ik vond het heel bijzonder om iemand (Diederik) zo bevlogen te zien vertellen over een boek, wat mij heel dierbaar is.  Hoewel de films erg mooi zijn, is in dit geval het boek een stúk mooier.


zondag 17 februari 2019

Nog meer van die heerlijke dag....






De tentoonstelling eindigt met deze installatie:
bootjes gevuld met losse glasornamenten.
Je kunt vanaf een loopbrug neerkijken en extra genieten
van alle kleuren en vormen.
Ge-wel-dig!

Hier (klik) is een (kort) programma, waar je meer te weten komt over deze tentoonstelling.

Buiten gekomen zijn we in het dichtst bijzijnde koffietentje gaan bijkomen...
Oordeel: prachtig ingerichte tentoonstelling, vooral door te werken met de zichtlijnen.
Je wordt van de ene ruimte naar de andere gelokt. Het gaat van subtiel en ingetogen
naar vrolijk, bont en blij. Wát een vakmanschap!!

Ik kende zijn werk van de enorme glasconstructie in het V & A Museum (klik)
in Londen. Als je op de link klikt, zie je een foto ervan.
Wat je niet ziet, is dat pal eronder de informatiedesk is opgesteld.
Ik denk, dat de medewerkers wel hebben moeten wennen
aan dat enorme ding boven hun hoofd. 

Hier (klik) zie je foto's van het schoonmaken van dit glasobject. 



Een heerlijke dag in Groningen



We waren wel toe aan een dagje uit, vonden vriendin en ik.
Ik had de tentoonstelling in het Gronings Museum voorgesteld:
laten we het glaswerk van Chihuly gaan bekijken!


En we werden niet teleurgesteld:
wat een explosie van kleuren en vormen!

De tentoonstelling begint in een donkere ruimte,
waar deze schitterende bollen liggen op een bed van glasscherven.

Het doet denken aan enorme knikkers,
de kleuren zijn subtiel en gelaagd.


Hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet. 

Daarna kom je in het volle licht, bij de trap.
Hier knallen de kleuren van de schalen, die tegen de wand bevestigd zijn,
je tegemoet. 
Ze zijn in verschillende posities gemonteerd en het licht
zorgt voor schaduw op de muur. 
Terwijl je de trap op gaat, wordt je blik steeds naar de enorme
schalen getrokken. 
Het lijken ook wel slijpsel van een kleurenpotlood...





Schalen van wel een meter in doorsnee, gevuld met kleinere,
allemaal vervormd - in subtiele tintjes









Hier kun je heel lang naar kijken: geïnspireerd door Indiaanse kunst -
een grote verzameling dekens en mandwerk .

Maar dan, in de volgende zaal:


knallen de kleuren en sierlijke vormen te tegemoet!
Gelukkig staat er hier en daar een bank....
Kun je dit spektakel rustig op je in laten werken.





Het effect is als een bonte tuin, die spiegelt in de ondergrond.
Je ziet nu ook, dat het losse elementen zijn, die op metalen pennen schoven zijn. 







vrijdag 8 februari 2019

Daar worden we blij van!







ActionMan is door hem zelf beter verklaard 
en dat moest gevierd worden:
op naar het Rasterhofpark aan de rand van Sneek.
Wandelingetje in de vroege morgen en zoeken naar
de kudde, die daar graast.

Het kalfje bleef lief staan te kijken en ook de andere koe
graasde rustig door, toen we voorbij liepen.
Het was fris - nét een dun laagje ijs op het meer in de verte.
En daar zagen we ook al wat van het voorjaar!




Thuis ben ik ook bezig geweest - steeds meer opruimen
en dan word ik zó blij van het resultaat:
Het oude kistje is netjes ingeruimd met mooi afvalpapier


Een stuk zwart inpakpapier, wat aan de andere kant goudkleurig is..
en dan hartjes punchen uit een goudkleurig bonbondoosje..
mmm.....heerlijk!


Helemaal blij van het pakketje uit Zweden
een linnen jurkje en dat rolletje 
(met een groen lintje erom)
is een tuniek. 
Sinds ik de reis naar Zweden deed,met Handwerken
zonder Grenzen,
ben ik een fan van Gudrun Sjöden.
We hebben toen een bezoek gebracht aan
één van haar winkels in Stockholm en
krijgen uitleg van één van de dames van het ontwerpteam.

Afgelopen jaar kreeg ik regelmatig hun catalogus toegestuurd.
Het was opgevallen, dat ik al heel lang niets gekocht had ;-))




Dat vind ik dan weer erg leuk: lekker bladeren en streepjes 
zetten bij de dingen die leuk  zijn.

Met Kerst hadden ze een extra mooie collectie, daar bestelde ik iets van:
het rode jurkje rechtsboven.

Dat beviel zó goed,dat ik nu een roze linnen jurk en nog een tuniek
besteld heb. Je krijgt het in een vrolijke groen/witte verpakking - 
een zak van afbreekbaar plastic.
Hier (klik) vind je meer achtergrondinformatie over het bedrijf.





vrijdag 1 februari 2019

Sneeuwvoorspelling


Vanochtend, al heel vroeg, was Piet Paulusma in de uitzending van Omrop Fryslân.
Hij kondigde wéér een sneeuwgebied aan. Oké, dan eerst maar een rondje door de stad!

Meteen ook even bij het opgravingsgebied gekeken: het ziet er naar uit, dat het klaar ligt
voor de werkzaamheden. In die kuil komt het gebouwtje, waar het archief van de Gemeente
in opgeslagen gaat worden. Dat worden drie etage's, geloof ik. Hier een daar zijn ook paaltjes uitgezet. Nu nog beginnen!!



Na de koffie gaan "de meisjes" naar boven.
het ziet er intussen zo uit:




Julia gaat zo plat mogelijk voor het raam liggen,
want de kauwtjes zitten in de dakgoot.....
De beide torteltjes in de lijsterbes,
ze zien haar echt niet, achter de richel van het raam


Ik kan meteen  mijn projectje laten zien -
afdeling restverwerking.
Zes bollen zachtgroen en een flinke voorraad kleurtjes,
overgebleven van alle wantjes, die ik vorige winter breide.


Het vierkantje is een patroontje uit Mollie Makes van jaren geleden.
Ik ga elk middenstuk een andere kleur geven. 
Het huiswerk is: elke dag een vierkantje. 

Omdat we toch boven zijn, beginnen we aan het betere schuifwerk:
de rieten mandjes kijk ik na.
In die hoek kunnen de oude koffers met quiltstofjes.
Daarna is de tas met papierrestanten.aan de beurt.



tenminste.... dat is de bedoeling.


Ik moet toegeven, dat ze er prima in past.