Het wordt zó mooi....

Hoewel het Stadhuis zélf nog lang niet klaar is (en de restauratie van de toren ook nog een tijdje gaat duren), wordt het binnen toch al heel mooi. Afgelopen weekeinde liep ik eens om het gebouw om te zien, hoe het er voor staat. Het Stadhuis nog in de steigers, maar binnen, in het nieuwe deel, is keihard gewerkt. De bibliotheek verhuist deze week en toevallig was ik erbij, toen de eerste verhuisauto voorreed. Meteen een gelegenheid om binnen te kijken, want ja -ik ben met pensioen, dus nog niet binnen geweest... Alleen naar binnen gluren, natuurlijk. Achter het historische gedeelte is een nieuwe archiefruimte gebouwd en een glazen constructie verbonden. Hierdoor onstaat er een grote binnenruimte, die een verblijfsruimte krijgt. Hier kun je wachten op je afspraak bij het Gemeenteloket, koffie drinken met een krant/tijdschrift aan de leestafel en de VVV raadplegen.

Twee schitterende leesstoelen meteen bij de ingang, zien er heel uitnodigend uit. Verder allelei plekjes om te werken, te lezen en (na de corona) babbelen met andere bezoekers.

Deze afbeelding op de toegangswand is toch ook prachtig? Zijn het kalkovens? -nog even naar vragen... In de toegangshal, waar je binnenkomt via de "oprit" bij de hoofdingang, kijk je binnen in één van de ruimtes van de bibliotheek. Dekasten staan al klaar, vanaf vandaag worden de boeken overgebracht. Als de bibliotheken weer open mogen - begin maart? (hoop ik) - dan kunnen de bezoekers komen genieten. Behalve in de bibliotheek kun je er terecht voor het archief van Sûd West Fryslân, de VVV, het Gemeenteloket, Bolswards Historie en de samenwerkende Bolswarder musea. Met recht een mulitfunctioneelgebouw! Ik kan haast niet wachten....

En de sneeuw kwam!

En de sneeuw kwam met harde wind en sneeuwduinen op straat en in de tuin. Julia geloofde het niet echt, dus regelmatig even buiten proberen, hoe de schuilplek jee er bij lagen. Ze heeft een warme vacht dus ik zit er niet zo over in. Bovendien kun je schuilen onder een varen of net om de hoek van de bijkeuken..

Maar, niet zo blij mee - binnen korte tijd ook rondscharrelen om de, bijna dichte, vijver... Toch luistert ze ook - gewoon “ Nee, Julia” dan gaat ze van het ijs af... De buurt poezen komen ook water drinken, dus hoef je niet zó ongerust te zijn.

In huis wordt gewerkt aan een giet vloer in de badkamer , elke dag een nieuwe laag - het kost je een week. 

Kat en vrouw vertrekken naar het atelier. De kat voor het raam om de vogels in de tuin te observeren. De vrouw werkt aan de dagelijkse rolodexkaartjes en ook de pagina per dag lukt goed. Dan is er ook nog de wekelijkse opdracht voor een miniatuurtje.

Ze passen in het doosje van het aankleedpopje.

Thema: Aufbruch - verhuizing. Die slak is geweldig met de postzegels van de landen, waar ik woon en woonde.

Thema: Neon rockt. Best moeilijk, ik heb weinig met neon.

Gelukkig vond ik die kaart en gecombineerd met het hardroze envelopje

en stukjes washi tape ben ik toch tevreden.

Thema: Herzallerliebst - allerliefste. Het meisje is ver verre komen reizen voor haar trouwdag.

Op de kaart wat flintertjes van de trouwkleding.
 

Wachten op de sneeuw....

 

Goedemorgen, Julia hier.....

Vandaag mag ik iets vertellen  op het blog van het Vrouwtje, 

omdat ze druk bezig is.

De Baas en het Vrouwtje hebben een rondje erf gedaan:

plantenbakken binnen gezet, de buitenkraan afgesloten.

De sneeuwschuiver met de veger uit het fietsenhok gehaald.

Daar staat ook een bak met strooizout - om de oprit schoon 

te houden (voor de postbode mevrouw!)

Een paar boodschappen en meteen langsgaan bij Moma:

haar krant uit de brievenbus gehaald, zodat ze niet over die

koude galerij hoeft te gaan.

Ik mag meteen het nieuwste miniatuurtje laten zien: 

Het heet: "Afbruch" - ze heeft het vertaald

als "Verhuizing".

Die slak is wel mooi gevonden, vindt u niet?

De postzegels zijn van de verschillende landen waar ze gewoond heeft..

Op de achterkant staan alle plaatsen in die landen,

 elf verschillende adressen.

Dat laat ik maar niet zien, privacy,  zegt het Vrouwtje.

En kijk eens, ook nog een paar bladzijdes uit het "elke dag" plakboek.

Dát wordt zó dik, als het op de strijkplank ligt, ga ik er met mijn kop 

op liggen: precies de goede hoogte voor een dutje!

Dat was het, de Baas en de Vrouw  zitten aan de koffie.

Wij wachten af - ik heb er zin in: laat maar komen, ik heb een warme jas!