zondag 28 juli 2019

Boekentip - Het Italiaanse meisje



Tjonge, de warmte houdt maar niet op, vannacht had ik het zó warm,
dat ik om twee uur naar de tuin ging om wat af te koelen. 
Ook vandaag was het niet veel beter in Friesland. 
Terwijl op Buienalarm de buien, die over Brabant en Zuid-Holland trokken,
duidelijk zichtbaar waren, merkten wij er niets van.

Er blijft niets anders over, dan rustige dingen doen: 



ik heb toch al dat mooie papier van Action en daarbij ook mooie
stickers voor de afwerking van de kaartenhoesjes!

En dan moét de nieuwste van Lucinda Riley natuurlijk ook uit...

Voorin het boek vertelt ze, dat dit verhaal 17 jaar geleden al geschreven is.
De uitgever vroeg vorig jaar of ze nog oud werk had liggen.
Zo doende heeft ze dit verhaal opnieuw bewerkt en was de uitgever enthousiast.

Ik moet zeggen, dat ik ook dit verhaal boeiend vond: Rosanna Menici groeit op
in een arme wijk van Napels. Als ze 9 jaar is, mag ze op een avond in het restaurantje van haar ouders zingen tijdens de feestavond van een echtpaar uit de buurt.

De zoon van het echtpaar, Roberto, studeert aan de scuola di musica van La Scala in Milaan.
Roberto komt die avond ook optreden voor zijn ouders.
Rosanna is  op slag hevig verliefd, Roberto is alleen erg onder de indruk van de stem
van Roseanne. Hij raadt haar aan haar stem te gaan ontwikkeling. Zij kan ook beroemd worden!

Gesteund door haar broer Luca lukt het om zanglessen te krijgen en komt 
ze echt in Milaan terecht. Roberto werkt intussen ook hard aan zijn carriére.
Hij studeert niet alleen, maar versiert de ene vrouw na de andere. Zo krijgt hij
ook de rollen, die hij wil hebben.

Als Rosanna onverwacht kan debuteren naast Roberto, begint hun stormachtige romance.
Jaren later, na een hele nare gebeurtenis, overdenkt Rosanne haar huwelijk en
is niet blij met de vrouw, die ze geworden is. 
Ik vind Roberto een nare man, een charmeur, iemand die altijd zijn zin 
wil hebben. Er zijn veel beroemde mannen, die denken, dat ze overal mee wegkomen.
Daar is hij ook eentje van. Maar ik wílde weten, hoe Rosanne er mee om zou gaan.

Dus: een ouder verhaal, maar dat weet je alleen omdat het voorin
meteen gezegd wordt. Boeiend, echt van genoten met dit warme weer.


donderdag 25 juli 2019

Foei, foei, wat een warmte!


Zo ziet de weerkaart van ons land eruit om 8 uur in de avond. 
En wij zitten in Friesland nog in het "koelere" stukje...
Als je naar buiten loopt, is het echt een oven in de tuin. 


We hebben het zelf ook op de thermometer!

Gelukkig heb ik vrij vandaag en ik ga even wat op mijn kamertje doen:



mijn mandje met breinaalden opruimen....

Het mandje was, ongeveer 40 jaar geleden een vondst bij een rommelwinkeltje,
toen ik nog in Rotterdam woonde.
Ik heb er altijd mijn breinaalden in "opgeruimd".
In de loop van al die jaren is er heel wat ingekomen, vooral rondbreinaalden. 

Op de site van WinwickMum (klik) zag ik een manier om overzicht te krijgen
en daar ging ik vanochtend mee aan het werk. Zó simpel!


Ik nam een vel A4 papier, zodat ik de maat kon vaststellen van de 
verpakking van de breipennen. 
Daarna zoeken in de "voorraad", mijn papierhoekje in dit geval.
Ik vond stevig papier, een pakketje, verkrijgbaar bij de boekhandel.
Groen en blauw papier bij elkaar, daar moest het
van gemaakt worden. Met die hitte was ik niet van plan ander papier
bij te gaan kopen. 

Daarna de dymo tang opgezocht (bij ActionMan - in zijn werkkamer)
stickertjes gemaakt tijdens wéér een Tour etappe. 



Een opvouwbaar doosje, ooit gekocht bij de Hema, bleek de perfecte maat te hebben. 

En nu sta ik verbaasd over mijn verzameling...
De volgende opgave is: hoe ruim ik nu mijn korte breinaaldjes op? 

zondag 21 juli 2019

Zomerdagen


Ondanks de droogte van de afgelopen tijd, staat de tuin er goed bij.
De distelstruik heeft prachtige bollen, die op een bijzondere manier beginnen 
met bloeien. Dat zorgt voor een beeldig "mutsje", waar de insecten
meteen op afkomen. 

Ook de agapanthus heeft er nog nooit zo mooi bij gestaan.
20 stengels, alleen in deze pot.
Achterin de tuin, bij de stamroos, staat nóg een pot - 
ook iets van 20 bloeistengels, ik raak steeds de tel kwijt ;-))









De tafel op het terras is druk gebruik - ook Julia weet hoe je dat het beste kunt doen. 

Tja, verder genieten we van het lekkere weer: koffie in de tuin of 
met een breiwerkje genieten van de zon....


de 'suikerspin' is nog niet af maar vordert gestaag. 


en natuurlijk heb ik er een mooi boek bij!
"Het Italiaanse meisje" is het nieuwe boek van Lucinda Riley.
Het is niet echt nieuw, maar een herdruk van een verhaal, wat in 1996 
uitgekomen is onder een ouder pseudoniem.
Ik ben nog maar net begonnen,maar het begin is goed.


vrijdag 5 juli 2019

De gracht is gedempt!!


Ja, het stadhuis staat aan de gracht,maar nu even (een paar jaar) niet....
Eerst zagen we de damwand geplaatst worden en nu is er in een paar dagen
tijd een enorme hoeveelheid zand gestort. 
Hierdoor ontstaat er plek om te werken, want je kunt niet constant
de straat langs het stadhuis versperren met al die grote wagens.


Nu kun je met vrachtauto's naast het stadhuis komen, zodat
het verkeer er geen last van heeft. 


Vorige week stonden de Hooikoningin en haar hofdames
nog op het bordes, nu staat de hele gevel in de steigers.
Wat zullen we, over een aar jaar, weer van de prachtige
details genieten.....



Dit moderne gedeelte is de plek, waar de bibliotheek in komt.
Beneden bibliotheek, boven werkruimtes. 

Ook hier zijn de steigerbouwers druk bezig. 


Ik hoop, dat het doek met de mooie tekst verplaatst wordt naar de steiger.
Er staat: "ook deze tijd zal verleden tijd worden, dus geniet er van".




Ik ging rechtsaf, het straatje in, om ook van de andere kant te kijken. 


Ook hier een damwand, om de naastliggende gebouwen te beschermen. 



In het stadhuis zijn overal mensen bezig, zag ik. Ramen dicht met platen hout,
uitbreken hier en daar...

Na de bouwvak beginnen de bouwwerkzaamheden. 
Nu hard werken, zodat alle voorbereiding op tijd klaar zijn.