dinsdag 12 september 2023

Wat ik kocht bij de tekenwinkel

 


Eerlijk gezegd kocht ik heel weinig, hierboven
de foto van het bakje met stiften die ik al heb.
Ik had van te voren van alles opgeruimd en uitgezocht,
en bij elkaar gedaan in dit handige bakje. 
Ecoline stiften, gelmarkers, goud- en zilver stiften. 


En dit is de oogst: met lijstje in de hand
door de winkel en goed opletten:
een witte Poscastift om lekkere dikke witten lijnen en stippen
te kunnen maken (mooi op zwart papier!)
Neocolor II aquarelstiften, een selectie in een doosje
en een paar Pitt artist pennen (brush) in bijpassende tintjes.

Die aquarelstiften kun je lijnen mee zetten en dan met een kwastje
vochtig maken, zodat ze uitvloeien.
De Pitt pennen werken op soortgelijke manier. 
Die kleursortering viel me pas echt op bij de kassa -
deze tintjes zoek ik nooit bij elkaar. Bijna altijd blauw/turquiose..

De kassamevrouw zag het meteen: ze passen bij uw kleding!
O ja, dát was het: een roze broek met een terra linnen tuniek.
Je ziet het bij je keuze voor quiltstofjes ook altijd: het past bij de kleding,
die je draagt. Ja, echt!

Begin augustus zag ik bij BusyBessy2 interessante resultaten van
haar workshop van LalyMille. Ik vond op de site van Laly een gratis workshop
over materialengebruik. Uitleg over haar manier van werken en de gebruikte
materialen, waaronder die verschillende soorten stiften. 
Daardoor heb ik gericht deze dingen aangeschaft. 

Binnenkort ga ik ze uitproberen in het zelfgemaakte journal, 
waarover ze ook een filmpje
op YouTube heeft gezet.





zondag 10 september 2023

We gingen naar Stad

 


Afgelopen woensdag werd ik 70. 
Man, man, daar moest ik even van slikken...
Maar - vriendin en ik maakten er een feestelijke dag van:
nu eindelijk weer eens samen winkelen in Groningen Stad. 
Begin April was het niet gelukt, dus vandaar deze gelegenheid
om het recht te trekken. 


Het station is één groot bouw terrein, maar in het hoofdgebouw 
is daar niets van te merken, je kijkt je ogen uit bij al die mooie details.

Goed, eerst koffie en een plan opstellen.
Het was al vroeg warm, dus geen eindeloos geslenter:




- Søsterene Grene, met een blik op de Martinitoren,
- boekhandel Van der Velde, naast het prachtige 


toen naar Laif & Nuver - eigenaar is een kennis
van vriendin en we gingen om de nieuwe locatie te bekijken.



En dat was echt genieten, die mannen kunnen stylen!

Toen werd het tijd voor de lunch, in de winkel gaven
ze de tip om naar het Prinsenhof, de vroegere verblijfplaats van
de prinsen van Nassau, aan het Martinikerkhof te gaan.


Wat een heerlijke plek, in de schaduw van de grote parasols.
Na de lunch zijn we door het hotel gelopen om in de
prachtige tuin erachter te kijken. 



De tuin ligt achter een hoge muur en is een oase van rust,
met een rozen- en medicinale tuin maar ook twee berceaus.
Daar liepen vroeger de dames: buiten maar beschermd tegen de zon.
Het was te warm om er lang rond te kijken.

Via Dillen & Kamille sloten we af bij Van Beek, kunstenaarbenodigdheden.
In mijn tijd was dat Flokstra en daar ging je heen voor alle hobbymaterialen.
 Een geweldige winkel om mee af te sluiten.

Wat was ik blij om weer in mijn heerlijke koele huis te zijn. 
We hebben allerlei soorten weer gehad: 
natte sneeuw en harde wind, regen en nu deze warmte...

Maar het was de moeite waard en die lunchplek was een topper!




vrijdag 8 september 2023

Recept van de Maand

 





Midden jaren 80 zat ik in de Handwerkcommissie van de (toen nog) Plattelandsvrouwen
in Friesland. Elke jaar organiseerden we een grote handwerktentoonstelling.
Er waren altijd veel inzendingen en we namen een week voor de beoordeling ervan.
Er was een prijzensysteem en het niveau was heel hoog. 

De Commissie zat een week bij elkaar 
en dan moet er ook voor de catering gezorgd worden.
Eén van de dames had dat onder haar hoede en het was elke keer weer heerlijk.
Ik kreeg toen van haar dit recept:

Pilaf van Appie

500 gr varkensvlees in stukjes, 1 grote ui (gesnipperd) en evt wat knoflook,
1 blikje tomatenpuree, 1 doosje champignons, 1 blik perziken, 
1 bouillontablet, scheutje ketjap, peper en chilipoeder, 
stukjes gember met wat gembersiroop

Vlees aanbraden, de gesnipperde ui (en knoflook) erbij fruiten. 
bestuiven met wat bloem om een gebonden saus te krijgen.
Champignons en tomatenpuree erbij en een kwartiertje laten sudderen. 
Dan het sap van de perziken en alle kruiden erbij doen. 
Vlak voor het opdienen kleingesneden perziken er door roeren.
Serveren met rijst en een salade. 

Het was thuis meteen een hit en aan het papier met het handschrift van Appie
kun je wel zien, dat het heel vaak gemaakt is. 

Dit is mijn bijdrage aan  Recept van de Maand, kijk voor meer deelnemers 
en hun recepten op het blog 

Nog even een aanvulling: varkensvlees heeft naar mijn gevoel iets meer tijd nodig. 
Ik sneed het in kleine stukjes. Tegenwoordig gebruik ik eigenlijk altijd stukjes kippendij.









woensdag 30 augustus 2023

Herfstig

 



De tuin heeft al een herfstige uitstraling gekregen.
Deze week heb ik de uitgebloeide stengels 
van de Agapanthus afgeknipt.
Het duurde erg lang voor er knoppen te voorschijn kwamen,
de koude nachten van het voorjaar hielden alles tegen. 
Maar uiteindelijk stonden ze er prachtig bij.
Nu kon ik eindelijk eens tellen, hoeveel stengels er in zaten:
bak 1 - 53; bak 2 - 57; en het kleine bakje vooraan 7. 
117 stengels, wat een rijkdom voor de insecten. 

In de vijver wonen twee kikkers. Ze zitten graag in de zon op een 
blad van de waterlelies. Julia houdt ze in de gaten, maar ze zitten altijd te ver weg.


De paarse bloemen bloeien ook weer prachtig,
maar daarachter, over de schutting, komt de passiebloem
van de buren met haar lange ranken. 


Dat is toch genieten? Elke dag bloeien er wel een 
stuk of 10 bloemen. Plaatje!

Het zaaisel is ook goed gegaan: heel veel afrikaantjes, goudsbloemen
en ook nog een zakje bijenbloemen uitgestrooid. 
Geen idee, wat er allemaal in zit, maar dat is juist het leuke.
In elk geval een feest voor de insecten. 







Ik ben zó blij met dit Ikea ding, het wordt gebruikt
als showplek bijvoorbeeld voor de verzameling
zelfgemaakt boekjes. 
Het Daphne's Diairyboekje kan er nu ook bij.
Ik heb de losse bladen per katern vastgezet en beide katernen
zijn nu veel steviger. Een derde hoeft er, wat mij betreft, niet meer in.


In deze beide kasten staan alle collegeboekjes en dagboeken.


voor het raam is de borduurplek,
in de lades alles om te borduren bij elkaar.



Ook aan deze kant is het het kast- en lade werk
geleverd door de Zweedse firma. 
Laatst hadden we het over verhuizen, mijn man trok wit weg
en. ik kreeg het ook een beetje benauwd bij dat idee.
We doen het niet hoor, maar de hoeveelheid spullen 
in onze werkkamers is enorm (dankzij I.K.E.A.).
Die programma's van Victor Brand, waar dan een. huis leeggehaald wordt
zijn wel een aansporing om eens uit te dunnen.

We zijn begonnen in de berging op zolder....






donderdag 24 augustus 2023

Boekjes maken - Daphne's Dairy

 


Ik ben er al eerder mee bezig geweest: Daphne's Dairy tijdschriften
gebruiken om boekjes te maken. 
Het blad is schattig en zonde om weg te gooien.
Je kunt op internet van alles vinden om er zelf iets van te maken.
Ik liet ze in het vorige bericht over dit boekje al zien -in een langwerpig formaat.

Deze keer een stevige kaft mét ruggetje om de dikke katernen 
de ruimte te geven. 


 


Alleen: nu schuiven die pagina's een beetje te veel naar mijn zin.
Twee katernen vullen de rug niet genoeg. 
eerst maar nadenken: extra katern maken of deze beide vastnaaien aan de rug? 

Ik heb nog wél een tijdschrift liggen, er valt nog wel te scheuren....


dinsdag 15 augustus 2023

Blijf lezen - boekentips


Ik las het al eerder, maar de schrijfster beviel me goed.
Dus, nog een keertje laten komen..
"The Lost carousel of Provence" - Juliet Blackwell. Helaas is het in herdruk, 
maar dit is natuurlijk een bibliotheekexemplaar.
Candy Drake heeft één dierbaar bezit: een houten konijn, wat thuishoort op een
carousel. Ze krijgt een opdracht voor het fotograferen van Franse carrousels
en hoopt zo ook meer te weten te komen over haar eigen konijn. 
Het verhaal vertelt over een verdwenen carousel, van een rijke familie 
in de Provence, gemaakt door een beroemde houtsnijder.
Ze komt terecht bij de excentrieke eigenaar van het chateau, waar de restanten
van de carousel in een bijgebouw opgeslagen staan. 

Het is natuurlijk een roman, maar er spelen een paar boeiende lijnen door het verhaal. 
Ik vond het goed genoeg om meer van deze schrijfster te willen lezen. 

Helaas, de Friese bibliotheken hebben verder niets van haar, dus ik viel terug op Amazon.




Ook in het Engels, want er is nog niets van haar vertaald. 
Ik bestelde:  Off the wild coast of Brittany. Amerikaanse schrijfster Nathalie koopt met haar Franse chef-kok vriend een oud huis op het eiland, waar hij opgroeide. 
Ze willen het opknappen tot een B&B, maar ze wordt door hem in de steek gelaten.

Dan komt, totaal onverwacht, haar zusje Alex van de ferry en trekt bij haar in. 
De beide meisjes hebben een harde jeugd gehad: hun vader " The Commander" noemen 
ze hem, is een Prepper. Hij leeft met zijn gezin op een afgelegen boerderij en zorgt er voor, dat er zo weinig mogelijk contact is met andere mensen of instanties.
Beide dochters gaan hier op hun tegen manier mee om en hebben in jaren geen contact met elkaar gehad.
Het eiland waar dit huis op staat is ook heel afgelegen en heeft alleen de ferry
voor het contact met de buitenwereld. 
De geschiedenis van de bewoners wordt knap in het verhaal verwerkt. In de WW2 zijn alle mannen, na een oproep van generaal De Gaulle op hun schepen vertrokken naar Engeland.
om mee te doen met het verzet. 
De vrouwen en kinderen blijven achter, tot 300 Duitse soldaten het eiland bezetten.
Het eiland is onderdeel van de Atlantikwall geworden. 
Nathalie en Alex komen heel moeizaam achter de geschiedenis van het huis,
want de mensen van het eiland zijn erg gesloten.
Ook dit verhaal boeide me zo, dat ik het boek haast niet neer kon leggen.

En als je dan toch een boek bestelt, dan kan er nog wel een tweede bij: The Paris Key.
Genevieve, een Amerikaans meisje, verliest vroeg haar moeder en mag een tijdje bijkomen
bij haar oom Dave en zijn Franse vrouw in Parijs. Ze heeft er een heerlijke tijd en oom Dave
leert haar de beginselen van zijn vak: sleutelmaker.
Jaren later, als haar huwelijk op de klippen loopt, overlijd haar oom en laat haar zijn winkel
in een pittoresk deel van Parijs na. 
Ook in dit verhaal zit de Tweede Wereldoorlog vervlochten, bovendien is haar moeder als jonge vrouw ook een tijdje in Parijs geweest. Genevieve gaat op onderzoek uit om meer te weten te komen over deze periode in het leven van haar moeder. 
Knap in elkaar gezet verhaal en nu ik dit schrijf zie ik ook het terugkerende thema van
Juliet Blackwell: meisje met een moeilijke jeugd vind een manier om hiermee om te gaan.
Een bijzondere onderdeel van het verhaal is de rol van de ondergrondse gangen onder
de stad en vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog. 

Jammer, dat de boeken (nog) niet vertaald zijn.
Ze heeft ook veel kinderboeken geschreven, maar ik zag nog een paar romans...





maandag 31 juli 2023

Regenachtig weekeinde met nog een Affo

 


De agapanthus bloemen staan er geweldig bij.
In de koude periode, toen het voorjaar maar niet opschoot,
zag je alleen bladeren.

Ik dacht, dat er dit jaar geen bloemen kwamen..
Maar ineens, toen de koude nachten voorbij waren,
schoten de stengels omhoog. 


Zo zag het er in april uit, Julia vond het heerlijk liggen.



En natuurlijk volgen we het nieuws over dat schip met 
brandende auto's.
Vlák boven Ameland, toen bij Terschelling en nu
kon men aan boord om verbindingslijnen over te brengen. 
Het wordt nu, heel voorzichtig, naar een veiliger plek versleept. 
Action Man keek op FlightRadar, waar je vliegtuigen kunt volgen.
Dit is het beeld van de vlucht van het Kustvaartvliegtuig, wat de bezigheden
begeleidt. Het is een enorme operatie en allemaal omdat
 die enorme schepen, vlak boven de eilanden langs willen
varen om geld te besparen.


Dit boekje was oorspronkelijk bedoeld om in het
bijzondere bruine doosje te gaan.
Maar het had een eigen wil en groeide
steeds verder uit. 




Voor de omslag heb ik de kaft van een oud boek gebruikt 
en vanwege de dikte een creatieve oplossing om er een 
nieuwe rug voor te maken. Gelukkig vond ik 
daar die oude kanten kleedjes voor.



tot slot nog een boekentip:


Vijf verhalen over verschillende mensen, die in de bibliotheek van 
het Community House in hun buurt terecht komen.
Ze krijgen van mevrouw Komachi, de bibliothecaresse, advies over boeken, 
die ze zoeken. Mét een steeds een extra boek (en een vilten bonus)
waarvan zij denkt, dat die persoon nodig heeft. 
Van elke bezoeker lezen we de beschrijving van de bibliothecaresse
en hun reactie op haar en dit extra boek. 
Haar adviezen geven de leners een zetje om hun leven te veranderen.

Wat gebeurt er, als er iemand wérkelijk naar je luistert?
Wat ik er mooi aan vind is, dat je de Japanse cultuur voelt in de verhalen
en ook de aandacht die mevrouw Komachi voor haar klanten heeft.
Fijngevoelig, dat is de beste omschrijving.




dinsdag 25 juli 2023

Een Affo!

 


Dit doosje met een duistere titel zat in de "voorraden".
Geen idee waar ik het weg heb, misschien nog uit de bibliotheek-tijd?



Ik maakte een soort boekomslag van katoen en zijderestjes.
Een cirkel van aparte stof als ondergrond voor de oude
knoop, die zichtbaar moest door het gat .
Ook de achterkant moest iets hebben, daar vond ik 
nog meer knoopjes voor. 




Ook de bodem van het doosje is aangekleed, 
met een stukjes behandeling eronder
kreeg de cirkel een focus.


Uiteindelijk werd het geen boekje maar een zakje.
De hele tijd, terwijl ik er aan werkte, zocht ik 
naar " iets" als tegenhanger van de titel op het doosje. 


Ik vond dit kaartje van het winterkoninkje,
laatst hoorde ik er eentje zingen.
Onvoorstelbaar wat je dan hoort. 
Je bent een geluksvogel, als die in je tuin woont!


Heel blij mee hoe het geworden is.




zaterdag 22 juli 2023

workshop bij Jette Clover

 



Afgelopen maandag gingen vriendin en ik
naar Oldeberkoop om bij Hawar een tweedaagse
workshop te volgen bij Jette Clover. 
Vorig jaar hadden we hier een expositie van haar werk 
gezien: textiel gecombineerd met tekst en kleine collages
van alleen textiel.

Gewéldig!
Intussen een beetje bekomen van alle indrukken.
Het is best intensief: 10 vrouwen, allemaal meer of minder ervaren
textielmensen en dan twee dagen aan het werk met de opdrachten.
We werden flink aan het werk gezet: 
collages maken van verscheurde bladen, waarop je op allerlei manieren
je naam had geschreven.



Collages plakken van uitgescheurde pagina's uit tijdschriften.
Daar kun je weer interessante kaarten uit maken.


Maar vooral: hoe breng je tekst over op stoffen. 
De laatste middag hebben we onze proefjes gecombineerd
tot een werkstuk.


Thuis heb ik nog geschoven met de onderdelen
en nu borduur ik het vast. 

Niet alleen het maken van de opdrachten en de interactie
met de mede-cursisten is belangrijk, ook de opmerkingen 
van Jette tijdens bespreking van de resultaten of tussen
de opdrachten door.

Wat mij opviel en bij blijft:

*zorg voor een dagelijkse creatieve routine - al is het een kwartiertje
(zij maakt elke ochtend een (kleine) collage)
dateer en zet je paraaf er op.
beschouw het als (creatieve) gymnastiek - het zet de toon voor de dag.

*zorg voor een goede presentatie
een kleine collage ziet er prachtig uit op een ondergrond.
Anders ziet het er misschien rommelig uit. 

* neem je werk serieus, anders doet een ander dat niet.
Maak er tijd voor en zorg dat anderen weten, 
dat je aan het werk bent en niet gestoord wil worden. 

Verder is Hawar één groot  creatief kenniscentrum. Ze hebben elk jaar
een heel goed programma van workshops, zelfs Midweken.
Tijdens de Open Stal kunstroute loop je door het hele dorp en ook 
Hawar doet mee. 
Je kunt in de omgeving op een camping staan of in een B&B gaan. 
Er waren nu ook deelneemsters uit het hele land.