Afgelopen week was de ingang van de bibliotheek van Sneek niet zo eenvoudig te vinden:
Het was Sneek-week,
en dat betekent naast veel zeilplezier
ook veel muziek, kermis en activiteiten
in het centrum van de stad.
Overal, waar het maar kon, stond een podium.
er was zelfs een speciaal gidsje,
waar de liefhebber/stapper precies kon
opzoeken, waar het feestje was...
Die maandagmorgen,
toen ik in de uitlening bezig was,
kwamen er drie jongens binnen wandelen.
Ze pakten meteen een bekertje met water en waren van plan achter
de MuziekWebpc neer te strijken.
Dat mag wel, maar dan zonder drinken.
Even corrigerend optreden
en daarna kwam eentje naar me toe:
of die mevrouw met die bril er ook was.
Hoezo?
Ja, ze was heel boos op hem geweest
en nu wilde hij sorry zeggen.
Nou, de mevrouw was er niet,
hij kon beter morgen terug komen.
Ik ging verder met mijn werk en
hij kwam nog een keer naar me toe:
ze was echt héél boos geweest.
Ja, dat worden wij niet zomaar,
daar was vast iets aan vooraf gegaan.
Daar ging hij niet op in,
maar wel, dat hij sorry wilde zeggen.
Prima, weet je wat?
Dan schrijf je haar een briefje, dan zorg ik dat ze het krijgt.
Dis is het briefje, wat hij schreef....
de naam van de collega heb ik erbij gezet,
en bij onze aanwezigheidsbordjes opgehangen.
De volgende dag liet ik de collega het briefje lezen,
en toen hoorde ik de rest van het verhaal:
drie mannetjes, die in een mum van tijd, de pc's op hol hadden gebracht
en bovendien op youtube naar "blote dames" zaten te kijken.
Zeer brutaal toen ze er uit gestuurd werden,
collega werd in allerlei toonaarden uitgescholden...
Hiervoor mogen we meteen "Handhaving" bellen!
Collega werkt nog niet zo lang op deze locatie,
maar is nu helemaal op de hoogte van de afspraken.
Namelijk, geen discussie aangaan, meteen bellen als ze binnenkomen.
En de mannetjes waren echt niet ouder als een jaar of 12...
Ik blij, dat ik ze ook meteen, na het schrijven van dit prachtige briefje,
naar buiten heb gestuurd...
Ik kom tot rust met mijn borduurwerkje.
Deze week ging het van dit:
naar dit:
Het is ook nog gelukt mijn initialen erbij te krijgen!
"Wel erg roze, hoor" zei Action Man.
Hij heeft helemaal gelijk!
Ik bedenk intussen, wat ik met deze werkjes ga doen.
Dit is de volgende, die ik ga maken en daar zie je de
toepassing als speldenkussentje.
Leuk in een mandje of als cadeautje.
Zij gebruiken "crushed walnut shells" voor de vulling.
Onze plaatselijke dierenspeciaalzaak heeft dit niet voorradig.
Ik heb er ook nog nooit van gehoord.
Ik ga maar voor rijst of misschien kan ik ergens een grote zak lavendel krijgen.
Dit was een weekje met heel uiteenlopende mooie momenten...
