Grieperig

Dit was het uitzicht van de week: balen, dat ik nu nog de griep 

onder de leden kreeg. Terwijl om me heen de hele winter de één na de ander

geveld werd, bleef ik op de been.

Nu waren de batterijtjes ineens heel erg leeg...

Het haakwerk is wel een keer of tien uitgehaald,

ik viel in slaap boven een spelletje op het tablet

en de zakdoeken werden in grootverpakking 

bij de hand gehouden.

Koningsdag kan ik niets over vertellen, 

is echt aan me voorbij gegaan.

Maar de volgende dag moesten er wel wat boodschappen

in huis komen - onze Jumbo was, na een verbouwingssluiting van twee weken,

weer open gegaan.

Dat zorgde voor enthousiasme: groot! veel! anders!

zelf noten en ontbijtcereals tappen!

zelf scannen! 

Gelukkig zijn de vaste medewerkers in de buurt 

om te helpen zoeken - zij moeten ook nog thuis raken,

totaal andere indeling en erg veel nieuwe produkten.

Vandaag kreeg ik toestemming ;-))

om weer zelf op stap te gaan:

boekenmarkt in de Martinikerk

De restauratie van het orgel is ingrijpend, tijdrovend en duur.

De boekenmarkt wordt de hele zomer gehouden,

maar nu is het nog zo nieuw - even kijken!

Bovendien is onze Martinikerk zo mooi - met prachtig houtsnijwerk 

op de preekstoel en de koorbanken..

paneel op de preekstoel

een deel van een koorbank.

Ik nam twee boeken mee naar huis:

jaargang 1948 van de Katholiek Illustratie

met veel interessante artikelen, die ik ga lezen. Zie de onderste foto

over de inval in Tsjecho-Slovakije.

en een schattig klein boekje,

een plattegrond van Parijs!

de Metró

Als afsluiting van mijn eerste uitstapje

nog een bezoekje aan onze plaatselijke breiwinkel,

want er zit een nieuw project aan te komen:

Persian Dreams

Bij Blijdatikbrei vond ik nog een blauwe uitvoering, dat is ook een hele mooie...

Hier vond ik mooie Scheepjes wol  - blauw met créme

of anders: grijs met wit..

hoewel al die kleurtjes van het originele patroon het erg vrolijk maken.

Nog even over nadenken...

thuis nog even een middagdutje meegepakt

en naar de merel liggen luisteren.

Ze komt meerdere keren per dag in

onze lijsterbessenboom

vertellen over de voortgang van de eitjes.

Daar luister ik heel graag naar.

Naar de bollen... Tulpenroute

Elk jaar wordt in Flevoland het Tulpenfestival georganiseerd, compleet met een route van 100 km. om al die bloeiende bollen te bekijken.

Wij besloten afgelopen weekeinde te gaan kijken,

alleen...

prachtige vergezichten,

schitterende wolkenluchten

en

wel bollen - velden vol -

maar nog geen kleur...

nog net tegen de bloei aan...

een geval van: iets te vroeg gekomen..

Wel gezien: 

erg veel windmolens!

hier en daar toch wel een veld met kleur, prachtig!!

bloeiende bomen, zoals deze prunus en 

heel veel grote magnoliabomen,

prachtig in bloei.

om het toch gezellig af te sluiten, even lunchen bij 

de Orchideeënhoeve.

Ben je daar wel eens geweest? Een aanrader!

Prachtige tuinen, waaronder een vlinder/vogeltuin

heerlijk rondwandelen door de tropische aanleg.

Deze week maakt ik ook mijn laatste setje polsmofjes af

Intussen is het een hele collectie geworden en 

deze, met ingebreide kraaltjes is, na alle Letse technieken, een mooie

afsluiter geworden.

Het was ook weer tijd voor de maandelijkse bijeenkomst 

van de Haak maar Aan groep.

Er werden twee dekens ingeleverd.

De bovenste deken is gemaakt van een collectie

losse squares, met een heleboel vierkantjes

met glittergaren.

De tweede deken is ook zo gemaakt,

er is één mevrouw (ik weet nog steeds haar naam niet)

die elke bijeenkomst binnenwipt en weer een tas met

honderden vierkantjes afgeeft.

De groep had een deel van de vierkantjes bij elkaar gezocht

en één van de dames heeft haar creativiteit er op los gelaten.

Ik vind het een topper!

De bijeenkomsten zijn nu op een laag pitje gezet.

Na de zomer gaan we enthousiast verder,

de dames weten wel, dat ze elkaar in de bieb kunnen treffen.

Er zijn nog drie tassen met vierkantjes meegenomen,

dus ik hoop in september verrast te worden...

Voorjaar met een mooi boek

Het tuinhuis is al helemaal in de tuin opgenomen: bestrating aangepast, regenton aangesloten (compleet met overloop naar de vijver), de tuin bijgewerkt... en we hebben het al ingewijd met koffie in de zon. Heerlijk, nu is het toch echt voorjaar geworden. De krentenboom rechts is gisteren begonnen de bloemetjes uit te zetten. Echt een feestje om in de gaten te houden.

De andere boom, waar ik elk jaar naar uitkijk, was vorige week op 4 april op haar mooist

Een week eerder als vorig jaar. 

De futen hebben het eerste nest jongen al groot. 

In de tuin scharrelen de koolmeesjes overal plukjes haar van Arwen bij elkaar. 

"Super voor het nest!"

Ik brei, borduur en lees

En het is weer een heerlijke:

Onder de Hemel van Cornwall, geschreven door Liz Fenwick. 

Demi is onderweg naar Cornwall om een tijdje bij haar grootvader te zijn. Ze is namelijk niet aangenomen voor haar droombaan, ze heeft gebroken met haar vriend en heeft nu geen onderdak meer. De enigste, waar ze nu nog terecht kan is haar grootvader. 

Victoria is plotseling weduwe geworden en denkt nu eindelijk de echte eigenaar te worden van het landgoed waar ze woont. Haar huwelijk met Charles stelde niets meer voor en nu erft ze het huis waar ze zo dol op is. Met de miljoenen erfenis kan ze de tuin helemaal terug brengen in de staat, die hij vroeger had. Gelukkig heeft ze een geweldige tuinman, die haar daar bij kan helpen.

En natuurlijk haar toyboy vriendje.... het leven lacht haar toe.

Helaas loopt het allemaal heel anders: Charles heeft het huis aan Demi nagelaten, 

Victoria krijgt wel de tuin, maar veel minder geld dan ze had gedacht.

Beide vrouwen moeten samenwerken om de toekomst voor het landgoed zeker te stellen.

Niet eenvoudig, natuurlijk: 

Victoria kon geen kinderen krijgen en wordt plotseling geconfronteerd met deze dochter van haar man...

Liz Fenwick heeft meerdere romans op haar naam staan,

ik heb er al eerder over geschreven, dat kun je hier terug vinden.

Liz is Amerikaanse, woonde jarenlang in Engeland. Na een periode, waarin haar  tijd verdeelde tussen Dubai en Cornwall, is ze sinds kort echt in Cornwall gaan wonen.

Dat ze erg van van deel van Engeland houdt, is goed te merken in haar verhalen. 

Lezen op recept - boekentip

In het nieuwste nummer van Flow (nummer 2 van 2016) staat een artikel met de titel "Lezen op recept". Het gaat over het belang van lezen om zo dingen te verwerken.  Voor elke "kwaal" is er een boek, wat je helpt die ervaring te verwerken of in een ander perspectief te zien. Hier kun je een deel van het artikel lezen - het zijn "lavende leeservaringen", zoals de boekendokters Ella Berthoud en Susan Elderking je willen aanbieden in hun (Engelse) naslagwerk "The Novel Cure". In het artikel lezen we, dat er gewerkt wordt aan een Nederlandse versie: "de Boekenapotheek".

Volgens het artikel werkt lezen stressverlagend, meer nog dan wandelen of naar muziek luisteren. Wie regelmatig leest, kan zich beter inleven in de gevoelens van een ander. Quote: "Soms heeft het ritme van de taal een rustgevend of juist oppepend effect. En soms is het de houding van een personage die je inspireert of juist helemaal niet (wat maakt die er een zootje van!)". Soms zoek je een boek om te kunnen huilen, of juist eentje om vreselijk te kunnen lachen..

De dag nadat ik het artikel las, vond ik "toevallig" het boek van 

Nina George - De Boekenapotheek aan de Seine.

Het is het verhaal van Jean Perdu, een vijftigjarige man. Hij woont 

in Parijs, waar hij op een schip een boekwinkel heeft. Hij staat erom

bekend, dat hij voor elke klant, na een kort praatje, 

een geschikt boek heeft als medicijn voor

de kwaal waaraan deze man of vrouw lijdt.

Alleen, zijn eigen leven staat al 21 jaar stil: toen verliet zijn grote liefde

hem, terwijl hij lag te slapen. Hij kreeg nog een brief van haar, maar die heeft

hij nooit gelezen. 

Als op een dag een nieuwe bewoonster in het huis komt

wonen, wordt de brief gevonden en staat zijn leven

ineens op z'n kop.

Hij gooit de trossen van het schip los en vertrekt hals over kop

richting de Provence, waar zijn herinneringen liggen.

Hij wordt vergezeld door een verstekeling: een jonge schrijver, die op zoek is naar inspiratie voor

een nieuw boek. Hij heeft een writersblock sinds hij een bestseller schreef.

Samen zakken ze de rivieren af, bij elke aanlegplaats

maken ze kennis met nieuwe mensen en leert Jean

zijn herinneringen en gebroken hart te verwerken.

Omdat ze geen geld meegenomen hebben, regelen ze zo veel mogelijk

door te betalen met boeken en leesadviezen.

Het is een poëtisch verhaal,

doordrenkt met de geur van heerlijk eten,

de buitenlucht, de sfeer van Frankrijk eigenlijk, 

maar ook hoe je omgaat met een rouwproces -

het kost tijd, soms heel lang, soms korter, maar altijd in je eigen tempo.

Uiteindelijk weet hij, hoe het Manon vergaan is, nadat ze bij hem weggegaan is

en kan hij beginnen aan een nieuwe liefde.

Mooi taalgebruik met zinnen om op te schrijven in een aantekenboekje

en de sfeer van een heerlijke warme zomer met nieuwe vrienden,

die precies bij je passen.

Ook aan te raden: Steinz - Gids voor Wereldliteratuur

en meer inspiratie: Paradijsvogels Magazine

je kunt ook nog een bibliotherapie doen....