dinsdag 23 juli 2024

Dagje Harlingen

 


Even dagje bijpraten met vriendin, alsof we niet
nét naar Vledder zijn geweest..

Het woei hard, maar het was een stralende dag.
Prachtige wolkenpartijen en een fijn
zonnetje.
Extra genieten bij ons parkeerplekje: 
De hijskraan was bezet - stel je toch
eens voor, wat een prachtig uitzicht je daar hebt!
De veerboten varen vlak langs, je kunt Terschelling zien liggen...

En de Swan lag op haar plekje te glanzen.

Na koffie met poffertjes bij de sluis de brug over, 
verder na het centrum.





Natuurlijk even kijken bij Atelier Swoop
je kunt fika doen in hun
heerlijke binnentuin en snuffelen tussen
de Scandinavische produkten in hun winkel,
alles mooi en stijlvol.

Ik ben van plan dit sjaaltje nog eens te breien
en ik vond de perfecte wol van Isager.



Daar ligt het, bij mijn volgende aankoop
-  een schitterend "boek" van papier uit Nepal
uit de volgende vaste aansteekpbek
de winkel van Binnenenbuiten.



Het is heerlijk winkelen in Harlingen,
(vergeet de mooie panden en straatjes vooral niet)
dus de dag vloog om,
lekker bijgekletst liepen we door een buitje
weer naar de auto's. 

Thuis stond de tuin alweer blank, want daar
daar het juist heel erg geregend.
Het scheelt altijd, als je aan zee bent!

Nog even wat anders:
toch weer begonnen aan kleine collages:







Gewoon een beetje spelen met restpapiertjes
en wat stoffen. 

zaterdag 13 juli 2024

Boekentip - Al het blauw van de hemel

 


Begin deze week leende ik in de bieb
-Melissa Da Costa
Een dikke pil maar een mooie duidelijke
bladspiegel.
Het leest gemakkelijk en dat komt ook van de schrijfstijl: 
de zinnen zijn niet lang.

Emile is nog maar 26 als hij te horen krijgt, 
dat hij jong-alzheimer heeft. 
Hij neemt een rigoureus besluit door stiekem
een camper te kopen, op internet naar een
reisgenoot te zoeken en er vandoor te gaan.
Geen gedoe in ziekenhuizen en zorg voor familie. 

Er reageert een jonge vrouw Joanne en ze gaan samen op stap.
Emile wil zijn leven nog de moeite waard maken
en Joanne is ook op de vlucht. 
Emile leert van Joanne in het moment te leven
en ze vinden een manier om met zijn voortschrijdende
ziekte om te gaan. 
Je weet hoe het af gaat lopen, dat merk je ook
aan Emile zelf maar Joanne steunt hem steeds. 

Ik kon het maar moeilijk wegleggen omdat
ik graag wilde weten, hoe hun reis verder zou gaan.
Ze komen op mooie plekken, ontmoeten 
mensen die hun vrienden worden en Emile
komt er achter, waar Joanne voor op de vlucht is. 

Ik heb het intussen uit, maar breng het niet meteen
terug naar de bieb. Ik wil nog een paar citaten
uit het boek noteren en een beetje nadenken
over het verhaal.
Mijn Beppe van moederskant werd later
in haar leven dement.
Het is een grote angst voor mij, om dat ook te worden.

Toch vond ik dit verhaal niet beangstigend, 
misschien omdat Emile zélf het heft in handen neemt. 



Ik vind het een heel positief boek, het verhaal wordt 
eerst vooral uit het perspectief van Emile
verteld en later vanuit Joanne. 
Prachtig!

dinsdag 2 juli 2024

Koffertjes en manden

 


 Nog even terugkomen op projectbags versus koffertjes.

Natuurlijk vind ik projectbags erg leuk en handig,
soepel, passen altijd in een tas en heel kleurig.

Maar.. ik heb een zwak voor koffertjes en manden.
Dit is een selectie van de koffertjes: 


De bovenste, met die vrolijke vogel,
vond ik ooit bij Sissy Boy in Alkmaar.
Die vógel... en dan die binnenkant!
Daar heb ik mijn blokken
van het Going round in cirkels project.



Het blauwe koffertje vond ik in een brocante
winkeltje, precies mijn kleur!
Daarin bewaar ik de restjes van het African Flower
dekentje in. Ik zag, dat ik daar in 2014
al mee bezig was. Erg leuk om te doen!

En dan rieten mandjes:


Allemaal oud en best apart van vorm.


Geen idee, waar ik het weg heb, 
maar ideaal voor mijn voorraad 
Afrikaanse lapjes - batik, Vlisco en
in die zakjes zitten stalen van stoffen
van Capsicum in Amsterdam.

Het kleine mandje vooraan heb ik van mijn Beppe
(oma) van vader's kant. Volgens haar hadden boerinnen hier
vroeger een extra (mooi gebreide) muts in, als ze op visite gingen.


En de grootste is voor een paar quilttops.


Zoals deze seizoensquilt, een patroon uit
 het Amerikaanse blad Quilter's Newsletter
Magazine. Ik had met kunst en vliegwerk
een abonnement op dit blad gekregen.
En dit vond ik zó schitterend!



En deze twee zijn van restjes, 
lekker puzzelen en spelen met een patroon
Nu liggen ze te wachten op een besluit 
over het quiltwerk.