Spelen met kleuren en restjes

 

De vogeltjes zijn goed gelukt, twee uit het Hebbedingetjesboekje

en het onderste vogeltje vond ik op de site van Attic24.

Zij heeft er als versiering nog een bloemetje bij.

De beide andere vogeltjes zijn versierd met kralen en belletjes. 

Eentje zelfs met extra kraaltjes bij zijn staart. 

Met die gevonden tak mogen ze een tijdje de boekenkast opvrolijken.

De restjes worden gebruikt voor bloemetjes en ook een vlinder. 

Past allemaal weer bij mijn mooie tulpenboeket

van de markt. 

Deze is al eerder voorbij gekomen - als je het hebt over 

restverwerking, dan is dit een goed voorbeeld. 

Het donkere vlak in het midden is nu vastgezet met

veel slow stitching. Ook de grotere stalen 

krijgen een rand van steken, anders rafelen ze te veel. 

Die bloemen hebben nog wat nodig, vooral de grote.

en de achtergrond zeurt om aandacht: machinaal stikwerk?

Alles ligt op een ondergrond van een badstof gastendoekje.

Een mooie ondergrond voor stikwerk en afhechten...

Komt wel goed, alleen - steeds de tijd nemen voor elke stap!

Inspiratie opdoen

 

Inspiratie opdoen gaat voor iedereen anders: je ziet een mooie kleurencombinatie, je hebt een prachtige foto om mee te werken , het kan een mooie tekst zijn

Vroeger, in mijn quilttijd waren het vaak de stofjes... de groep kwam bij elkaar in de ruimte boven Cordi atelier in Groningen. Eerst het hele eind naar Groningen, dan koffie en aan het werk! Bespreken, uitproberen, kletsen met elkaar...gezellig, heel gezellig. Ik werd er altijd heel blij van....

In de pauze naar beneden, de winkel in. Ken je Cordi? De grot van Aladdin verbleekt erbij: garens, boeken  en lapjes. Kleurig, sjiek, subtiel - haal je hartje maar op. En altijd goed advies van Anni voor mooie combinaties! Ik ben al heel erg lang een grote fan van het werk van Kaffe Fassett, dus zijn stoffen gingen vaak mee.Het quiltje met de rozen is daar een voorbeeld van: bloem en uitknippen en dan zelf verder improviseren 

Dat kattenlapje is ook een topper, geen idee wie dat ontworpen heeft. Een boekje, een quiltje met verliefde katten - de verbeelding zag meteen allerlei mogelijkheden!

Ook bij dit drieluikje: figuurtjes en zonnetjes uit een quiltstofje, gouden slingers uit een lint van de Kerstafdeling, restjes mooie garens - alles past bij elkaar als je in de flow zit. 

Op zoek naar meer kwam deze doos te voorschijn - helaas meteen gevuld met kat...

Na vriendelijk "verzoek" is ze ergens gaan liggen en  komen deze harten te voorschijn.

Ze horen bij een werkstuk, maar de inspiratie komt uit Engeland: speldenkussens die eerst als kraamcadeautje werden gegeven (layette pincushions) en later, in de Boer Wars en de EersteWereldoorlog door soldaten gemaakt werden om naar huis te sturen. Ik had een tasje met restanten bruidsstoffen gekregen bij een trouwjurkenwinkel. Harten + kant = harten, toch? 

Kralen vastzetten met spelden, de stofjes ook - heerlijk werk. Misschien wel leuk om nog eens iets mee te doen? 

Je ziet, wat er allemaal kan als je lekker aan het werk bent...

En waar komt dit nu allemaal van?

Kaffe Fassett in the Studio, het nieuwste boek van een bijzondere man

Kaffe Fassett. 

Mijn derde boek van hem, en alle drie even inspirerend

zijn kleurgebruik, "more is more" instelling...

er borrelt van alles, je kunt niet op de bank blijven zitten!

Boeken en bloemen

Eerst de bloemen: vorige week op de markt gekocht:

deze oranje ranonkels. Het is puur feest op tafel.

Dan de boeken - van alles en nog wat.

Niet alleen een paar romans en een tijdschrift, ook een heerlijk haakboek.

De bibliotheek van Parijs is weer een heerlijke roman. Het verhaal gaat over Odile, die vlak voor het begin van de Tweede Wereldoorlog bij de Amerikaanse bibliotheek aan het werk gaat. Er is een vaste groep bezoekers waar we kennis mee maken. Ook de medewerkers vormen een hechte groep. Als de Duitsers in Parijs binnentrekken verandert de sfeer volkomen: de bibliotheek mag open blijven op voorwaarde, dat Joodse bezoekers niet meer welkom zijn. Onder leiding van de directrice zorgen Odile en haar collega’s, dat er toch boeken bezorgd worden bij de mensen die thuis moeten zitten. 

Als blijkt, dat haar vader, die bij de politie werkt, en haar verloofde beide sympathiseren met de Nazi's

staat Odile voor een dilemma.

Dingen die we toevertrouwen aan de wind - 

het onderwerp vond ik heel bijzonder: 

een afgedankte telefooncel waarin je kunt bellen

met overledenen. 

Ik ben er net in begonnen en vind het

een liefdevol verhaal over rouwverwerking, 

loslaten en verdergaan, hoe moeilijk dat ook kan zijn. 

Het haakboek heet Pollevie Style van Ellen Deckers,

free style haken d.w.z. ontwerpen terwijl je haakt.

Met allerlei kleurige voorbeelden laat Ellen zien, 

hoe ze te werk gaat bij het maken van 

een omslagdoek, een kussenhoes of wat je meer kunt bedenken. 

Heel inspirerend in kleur- en materiaalgebruik.

Intussen is de naaibox, na de reacties op mijn vorige

blogbericht ingericht met spullen van mijn moeder,

mijn beide Beppe's en schoonmoeder.

Het is een herinneringsbox geworden:

 

trouwringen van verschillende generaties,

vier trouwboekjes,

zilveren lepeltjes in een parelmoeren doosje

en natuurlijk het patroon van Jacobus.

Ik ben nu eerst maar wat aan het spelen met garen.

Een grappig hangertje in vogeltjesvorm is snel klaar

en je kunt lekker met kleurtjes variëren. 

En het is genieten van ons kleine Keukenhofje,

goed beschermd tegen de nachtvorsten staan de bollen

mooi in het zicht. 

Moeilijk hoor

 

De naaidoos van mijn moeder, 

hij staat hier al een jaar, denk ik.

Ze vond, dat ik hem moest hebben.

Ik denk, dat mijn vader hem in Zuid-Afrika 

voor haar gemaakt heeft.

Ik heb ze ook op een onderstel gezien,

dus hij heeft er een voorbeeld van gehad.

En wat er allemaal in zit!

Een beetje gesorteerd: quiltspullen - een hoeveelheid

quiltnaalden, waar je U tegen zegt.

Ik heb ze niet nodig...

Zes verschillende scharen, een voorraad elastiekband

(nu handig voor mondkapjes),

drukknopen, naamlint (om kleding mee te merken).

Daar zit een heel vrouwenleven in!

Maar, hij is zo groot en een beetje onhandig.

Ik heb zelf dit kleintje en daar heb ik genoeg aan,

gemakkelijk ergens bij te zetten.

Wat doe ik nu met die grote - ActionMan vindt

dat ik hem weg moet doen.

Moeilijk hoor - werken met emotionele banden.

trouwens, die quiltnaaldjes gooi je toch ook niet zomaar weg ;-))

Projecten afgerond

 

  Buiten wordt het snel donker -

niet alleen vanwege alweer een hagelbui

maar ook omdat het avond is.

Ik ben een beetje van slag omdat  ik twee lange

projecten heb afgesloten:

de rolodex is vol: begonnen op 23 januari 2020

is het laatste kaartje van 31 maart 2021.

Ook de dagelijkse pagina's zijn klaar.

Ik begon met de "creatieve gymoefeningen"

op 23 november 2019. Leuk om iets te hebben,

als ik met pensioen zou zijn.

Het is goed gelukt om elke dag iets te maken -

steeds een nieuw boekje vinden als er eentje vol raakt,

zorgde voor genoeg uitdaging: formaat, kleur van de pagina's,

 papiersoort - doen met wat je aan mooie papiertjes hebt...

Alleen de dagen na het overlijden van mijn moeder

gingen minder, de fut is er wat uit.

 de laatste pagina in het Happinez dagboek is van 24 maart.

Nu ben ik zoekende - verder met textiel?

Restverwerking?

Slow stitching is ook een optie.

Voorlezen is fijn

 

Zelf ben ik dol op lezen  - als kind zat ik altijd met de neus in boeken. 

Zó veel te ontdekken en dat kon allemaal door boeken te lezen. 

Toen ik dus, nadat ik met ActionMan getrouwd was, ontdekte dat mijn

stiefzoon echt, never niet, vrijwillig een boek ging zitten lezen, schrok ik wel.

Gelukkig is er een eenvoudige oplossing: voorlezen!

Hij was nog maar 8 jaar oud, dus 's avonds, voor het slapen, gingen

we,  lekker op zijn bed, samen op avontuur. 

 We zijn geëindigd met De Hobbit en In de ban van de Ring.

Daar tussen zaten Professor Zegelak (en zijn vrouw Zieltje), Moem en nog veel meer.

(heel bijzonder, dat deze oude boeken nog in de catalogus staan)

Een kind moet toch kennis maken met allerlei bijzondere figuren? 

Bovendien was het een mooie manier om hem (en zijn zusjes - elke zes weken)

op bed te krijgen :

 als jullie nu op bed gaan, kom ik zo dadelijk een tijdje voorlezen

 en daarna mogen jullie zelf ook nog een tijdje lezen. 

Werkte altijd (dat was nog in de tijd zonder mobieltjes heb je wel door...). 

In de bieb wordt ook graag voorgelezen,  

denk aan de Nationale  Voorleesdagen, altijd feest!

Collega doet  het zo vaak mogelijk. 

Ik heb ook goede herinneringen aan de keren,

dat ik zelf voorgelezen werd uit een nieuw prentenboek,,

als we in het kantoortje nieuwe boeken inwerkten. 

In  nummer 2  van Flow (2-2021)is een boekje bijgesloten 

met verhalen uit het boek "Tijd voor Jezelf" van Kathryn Nicolai. 

De (korte) verhalen vielen in de smaak en ik ontdekte haar podcast,

Nothing Much Happens waar ze verhalen (in het Engels) voorleest. 

Meteen uitgeprobeerd: met oortjes

in bed en lekker luisteren. 

Heerlijk op momenten dat je niet kunt stoppen met nadenken/ piekeren.

Lees je zelf ook voor?

Niet alleen kinderen vinden het fijn, grote mensen ook!