Vrije ochtend, mistig weer,
geen boodschappen te doen
weet je wat?
ik ga mijn kamertje opruimen!
Nu is het bijna 11 uur en wat heb ik gedaan?
de werktafel is nog steeds rommelig,
op de strijkplank liggen vooral
lege doosjes (want: mooie vormen/kleurtjes
en die dekbedhoezen kun je ook met je handen glad strijken.
In plaats van dingen wegruimen,
kwam ik juist van alles tegen.
En het kleed op de grond is een fijne plek
om het eens goed te bekijken.
Ik sneed omslagen van hele oude boeken los
(dat was een heftige actie voor een biepmiep, kan ik je vertellen)
Je hebt maar weinig nodig om iets aardigs
te componeren:
er komt van alles uit de kast,
maar dit is nu het voorlopige resultaat
blij, blij, blij!
Er ligt ook een uitgescheurde bladzijde van een gedichtenbundel,
de ondergrond is nog niet klaar,
Morgen weer verder..
Tijdens de Red Thread Retreat,
een paar jaar geleden,
leerde ik van Lesley Riley
dat je moet stoppen op een moment, dat er veel mogelijkheden
zijn om mee verder te gaan.
Niet, als je het niet meer weet,
juist al die mogelijkheden geven je de stimulans
om verder te werken.