zondag 30 december 2018

Boekentip - Opeens Ganzenvader


Het was niet echt een leuke Kerstperiode, afgelopen week. Met drie bezoeken aan onze huisarts
en twee aan de Dokterswacht, (eentje zelfs midden in de nacht)
zijn de dagen wel omgevlogen. Gelukkig is ActionMan intussen weer een stuk opgeknapt.


Gelukkig had ik een erg leuk boek om me wat af te leiden:


Michael werkt voor het Max Planck Institute for Ornithologie, waar onderzoek wordt gedaan naar 
trekvogels, hun routes en de manieren waarop vogels met elkaar communiceren. 
Hij vertelt, hoe een nest ganzeneieren uitgebroed wordt in hun broedmachine.
Terwijl hij wacht op het uitkomen van de eieren, leest hij de eieren voor uit Nils Holgersson
en vertelt hij hen van alles. Zo laat hij ze alvast wennen aan zijn stem.
Ook leert hij hen alvast het propellorgeluid van zijn ultralight en dat van een knijpclaxon.
Het is de bedoeling samen de lucht in te gaan, en die knijpclaxon wil hij gebruiken om de kleine gansjes bij zich te roepen, als er gevaar dreigt. 

Het is een erg leuk, soms zelf wat emotioneel verhaal. Hij heeft de zomer van zijn leven:
hij woont tijdelijk in een caravan en leeft bij de jonge ganzen. 
En dan het stuk, waarin ze leren te vliegen en samen met hen de lucht in gaat...

Heerlijk om te lezen, en voor Michael een emotionele, leerzame periode. 


maandag 24 december 2018

vrijdag 21 december 2018

Kerstkadootjes







Een tijdje geleden ontdekte ik de site van De Postfabriek over de liefde voor het schrijven van brieven en het sturen van mooie post. De site wordt onderhouden door Ruchama, Nienke en Kim.

Op dit moment werken ze aan een Adventskalender: elke dag een berichtje over iets, wat te maken heeft met schrijven, pennen, inkt of wat je maar kunt bedenken. Zo geven ze ook tips over bijzondere winkeltjes, waar je aparte dingen voor je schrijfhobby kunt kopen. Vorige week was er een bericht over Nikki Dotti, een webwinkel voor schrijfbenodigdheden. Bij het rondkijken op de site vond ik een pagina met lakstempels en zegellakstiften.

Vorig jaar kocht ik bij de Hema al zoiets





Dit jaar zocht ik er weer om, want het is ook een erg leuk kadootje.
Helaas, niet meer te krijgen, ook niet meer via de site van de Hema. 

 Ik mocht nog een Kerstkadootje uitzoeken
 en ja, ik ging voor de bijl....dan gaan we voor sjiek!


Toen ik het pakketje opende, zag het er zó mooi uit, dat ik het eerst een paar uur heb laten staan.
Zie je het op de foto's? Een zakje met daarop mooie papiertjes en een nog mooiere postzegel.
Een pakketje in bruin papier met een lakstempel erop - jeetje, dat scheur je niet zomaar even open!

De nieuwsgierigheid heeft gewonnen en zo ziet het er uit:




Och, och, is het niet prachtig?
Je kunt  losse stempels verzamelen, want de handvaten zitten er op geschroefd.
De ene stempel is de afdruk van een veertje
de tweede is een fleur de lis achtigpatroontje.

In het weekeinde ga ik er mee experimenteren!

Gisteren stond er iets over mooie vulpennen -
dit gaat helemaal de verkeerde kant op met mij!
Vroeger schreef ik graag met een vulpen,
ik had zelfs verschillende kleurtjes inkt, weet ik nog.

Maar helaas ging de pen kapot en heb ik nooit een nieuwe gekocht.
Dat zou nu zomaar anders kunnen worden.
(Action schijnt ook vulpennen te verkopen)....



dinsdag 18 december 2018

Julia




We zaten samen kerstkaarten te schrijven toen ze er over begon:
onze weddenschap over haar vacht.



Dat ze er, toen in juni, zo anders uitzag.
Zo kaal!
en dat we toen die weddenschap hadden gemaakt:
of ze met Kerst weer haar zou hebben....

Ik dacht, dat dit niet zou lukken en zij was overtuigd van wel.

We kunnen wel zeggen, dat we allebei gewonnen hebben:
ze weer heeft weer een mooie kraag en 
haar lijfje is niet meer zo bloot,
alleen haar bovenvacht is nog niet helemaal volgroeid.






De donkere baan wordt steeds breder en haar staart is nu weer
een pluim geworden.

Na een half jaar kan ik stellen, dat Julia het erg naar haar zin heeft.



Ze heeft een agenda:
's morgens de huishouding opstarten
(de wekker gaat wel, maar zij begint een kwartier eerder al te roepen).



Als het vrouwtje dan naar de badkamer, gaat Julia in de wasbak liggen.
Best moeilijk om haar daar uit te krijgen,
zelfs een straaltje water helpt niet. 

daarna met de baas de tuin inspecteren
(ook als er sneeuw ligt, gaat ze mee)


in de tuin houdt ze alle indringers tegen
zoals: de kauwtjes van het dak en
de buurpoezen.
Ze heeft daarvoor een uitkijkplek onder de varens.
Je ziet haar echt niet zitten!
Daarom worden de vogels niet meer gevoerd,
wel jammer, maar te gevaarlijk.

De ochtend brengt ze door op haar eigen stoel
{welke kat heeft zoiets?)
eigenlijk de "visitestoel"
Als Moma komt en daar gaat zitten,
wordt ze er bijna uitgekeken..

De hele dag door let ze er op, dat er iets te eten in haar bakje
te vinden is. Daar is ze heel duidelijk over.
Ik weeg intussen de brokjes af, want Julia is wél een beetje aangekomen....

's Avonds nog een tijdje in het donker buiten zitten en
daarna in haar mandje bij de bank, waar de baas en de vrouw zitten.
Knus!


Ze krijgt een paar extra brokjes om te vieren, 
dat we het zo fijn hebben met elkaar.

maandag 10 december 2018

Op een klein stationnetje.....


Elk jaar gaan we samen naar het tuincentrum om naar al het moois te kijken.
Mijn moeder kijkt er net zo naar uit als ik.

Dit jaar is er gekozen voor het thema Station - trein - wagonnetjes.



Na een korte wandeling gaan we het station binnen.
Eerst nog even de rendieren aaien....
(die grote kost 699,-- euro)




De trein is net aangekomen, het is druk op het perron.
De rendieren trekken de kar met de binnengekomen kerstspullen.


Zo dadelijk reizen we verder, maar eerst rondkijken in de huisjes







Even naar huis bellen: we drinken nog koffie, dan komen we naar thuis!

Net als op een echt station,hebben we het koud gekregen en gaan 
koffie halen om
weer warm te worden. Er is in de afgelopen tijd een sfeervolle koffiehoek
gemaakt, waar zelfgemaakt gebak verkocht wordt. 
Dát willen we uittesten...... 

De koffie, de koffiehoek en het gebak wordt allemaal goedgekeurd,
bovendien zijn moeder en ik heerlijk opgewarmd.


Hier en hier lees je over de bezoekjes van de voorgaande jaren, toen het tuincentrum
de eerste prijs won. Wij zijn heel benieuwd, naar het resultaat van dit jaar.


zondag 2 december 2018

Traveller´s Notebook


Ik vertelde al over het boekje, wat achter in het Flow boek for Paper Lovers zat
Ik ben echt dol op mooie aantekenboekjes en zou het liefste 
een echte Midori hebben. 
Alleen:
*best aan de prijs
* ik heb al een agenda
*ik heb al een bullet journal
* ik heb al een paar zelfgemaakte aantekenboekjes
* is niet nodig....
*je kunt het ook zelf maken

Aan de slag met een restant leer en een paar oude
hangmappen omslagen.




uitsnijden en wat versiering...





met hoedenband maak je de elastieken, waar je de losse boekjes achter schuift.
Dat elastiek is tamelijk dik, dus met een lus van dun draad trek je het door
je geponste gaatje.


Dan  nog een elastiek om het mapje dicht te houden.
In mijn eigen "winkeltje" vond ik mooie kralen voor de versiering.


Mijn beide boekjes, een agenda voor januari en februari 2019 en het Flowboekje,
 zijn er al in geschoven.
Ik ga er nog een boekje bij maken,
dat wordt een bullet journal. 

donderdag 29 november 2018

Vervolg werkzaamheden




Deze foto´s maakte ik gisteren: vanaf de straat achter het Stadhuis.
Je kunt zien, wat een brede sleuf er al gegraven is. Hier zal het dus gebeuren -
zoeken naar voorwerpen, misschien vinden ze wel dingen uit de Middeleeuwen.
Bolsward is gebouwd op drie terpen: twee voor de stad en de derde is
de kerkenterp. Daar staat nu de grote Martinikerk op.
Hier kun je iets meer lezen over de geschiedenis van de stad.
Er komt zelfs een steiger, vanwaar we binnenkort op het werk neer kunnen zien.
Bij de aanleg van de vleermuisfontein stonden ook altijd een paar mensen te kijken.
Die steiger zal vast flink gebruikt gaan worden. 

Ook thuis zijn er werkzaamheden, op het knutselvlak


Bij het Book for Paperlovers, een uitgave van het blad Flow, zit deze keer een mooi
aantekenboekje ingesloten. Je zit het rechts op de foto liggen. 
Het formaat is hetzelfde als
de boekjes van het Japanse Midorisysteem
De losse aantekenboekjes, die bij dit systeem horen,
schuif je in een leren omslag, door middel van elastieken bandjes

 Je kunt verschillende aantekenboekjes tegelijk in de omslag hebben.
Als een boekje vol is, haal je het er heel eenvoudig uit en vervangt het door een nieuw boekje.
Ik vind het supersjiek: strak, eenvoudig en stijlvol.
Alleen, het is niet goedkoop....

Nu ik dit losse aantekenboekje had, bedacht ik, dat je er best zelf een omslag voor kunt maken.
Gelukkig had ik nog een stuk leer liggen en dat was groot genoeg. 

Op deze interessante site vind je allerlei voorbeelden, hoe je zelf een omslag, 
aantekenboekjes en andere handigheden kunt maken. 
Ik ben nu zover, dat de omslag klaar ligt. Ik heb hoedenband gekocht,
dat is koord elastiek, om door de gaatjes te rijgen. Dan kan ik het aantekenboekje in
de omslag schuiven. Ik wil nog verder zoeken,misschien is er ook een
bulletjournal uitvoering...




Mijn moeder is weer helemaal into de apen - grappige sokkenwol
zorgt weer voor een totaal andere uitstraling.
Het is een vrolijk stel! Op het andere uiteinde van de bank 
zit er eentje, die het he-le-maal gehad heeft met al die drukke types. ;-))

woensdag 21 november 2018

Werkzaamheden in allerlei soorten







 Het was een drukke week, 
vol kleine en grotere werkjes.

Het belangrijkste werk zie je op de foto:
dit is de achterkant van ons Stadhuis. 
Hier was jaar en dag een klein parkje
 met een brede trap naar de parkeergelegenheid achter het stadhuis.

Op maandagochtend zijn de gravers begonnen
en dinsdagmorgen zag het er al zo uit. 
weg bomen, weg trap, weg parkeerplekken!!

De week ervoor is het hele gebouw leeggehaald en dan nu dit graafwerk...

Het gaat toch écht gebeuren!
Links, naast het woonhuis komt een nieuw gebouw, 
waar het archief in gehuisvest wordt. 
In het midden, aan het archief vast, komt een overkapping naar het "moderne" deel, 
zodat er veel extra ruimte bij komt.
Het "moderne"gebouw, waar we nu tegen aan kijken,
is het stuk, waar de bibliotheek in komt. 
Helemaal rechts, niet zichtbaar, is het échte, historische
Stadhuis. Daar mag niets aan gebeuren, dat is een monument.

Nu heb ik een weddenschap lopen: gaat het lukken om eind 2019 klaar te zijn?
Zitten de musea, de VVV, de Gemeenteloketten, het Archief én de bibliotheek
dan in een prachtig, modern gebouw?
Ik hoop het heel erg, maar ben heel bang, dat het niet gaat lukken.

Er moet eerst nog archeologisch onderzoek gedaan worden, namelijk.
Nu zullen er geen stapels skeletten gevonden worden, zoals bij de aanleg
van de fontein op het plein bij de voormalige kloosterkerk deze zomer.
maar toch....het kost tijd!

Andere werkzaamheden?


De biebbeer was ziek..., moest zelfs geopereerd worden!
Tijdens de uitlening kwam er een jongetje naar me toe.
Hij liet het zien: "een gat in de buik van Beer,
kijk maar, je hand kan er in.."
Wow, dat was ernstig!
Samen hebben we Beer in mijn fietsmand gezet:
mooi rechtop met de voorpoten op de rand van de mand.
"Dan kan hij goed rondkijken" vond het jongetje.
Dat was ik helemaal met hem eens.

Thuis gekomen bleek het toch wel mee te vallen.
Kwestie van een blindedarmnaad dicht naaien.
Even op de strijkplank en daarna bijkomen met Julia
Lekker in het zonnetje, voor het zolderraam. 




Gelukkig was hij snel weer beter!


Ook nog andere dingetjes: een granenpopje maken.
Een patroon, met materialen, lag al een tijdje klaar.
Ik kocht het in september op de handwerkmarkt in Buitenpost. 
Atelier Het Haantje is gespecialiseerd in handwerktechnieken uit Rusland.


De Granenpopjes zijn een oud gebruik: met een deel 
van het geoogste graan, haver, grutten of tarwe werd een poppetje gevuld.
Dit werd het hele jaar op een speciaal plekje, naast de iconen, bewaard.
Men geloofde, dat het zorgde, dat ook het komende jaar overvloedig zou zijn. 
Dit graan werd dan in het voorjaar gebruikt als zaaigoed.
Mijn popje krijgt ook een mooi plekje,
het is gevuld met rijst, en voelt lekker zwaar aan. 




Mijn laatste karweitje was een wollen kussentje van schoondochter.
Ik heb al eerder eentje opgelapt - de naden laten los.
De wollen draden gaan, door het gebruik, kapot. De kussentjes worden
ook gemaakt van oude dekens. Logisch, dat het dan op de naden stuk gaat.

Nu is het binnenkussentje een beetje bijgevuld en heb ik op een centimeter van de naden
een zigzagsteekgenaaid. Dan is de spanning van de naden gehaald.
De naad, die het ergste gekerfd was, het ik omgebiesd met biasband in dezelfde
knalroze tint als de locksteek, die er eerst zat.
Ook daar weer een brede zigzag overheen, dan kan het de puberhuishouding 
weer een tijdje aan. 





vrijdag 9 november 2018

Arne & Carlos


In mijn vorige bericht had ik het over de hoge prijs, die er (tweedehands) gevraagd wordt
voor het boek van Arne & Carlos. Ik heb het een paar jaar geleden meteen, toen het uitkwam, gekocht. Elk boek van hen de moeite waard. De projecten zijn niet extreem moeilijk
en de presentatie is altijd prachtig. 

Je hebt steeds een mooi verzorgd boek in handen.

Ik vind dit boek inspirerend: ze maken van allerlei soorten papier handige boeken/boekjes. Je kunt ze overal voor gebruiken -je kunt het papier op het doel afstemmen.

Ik ben er heel enthousiast mee aan de gang gegaan; je maakt een stapeltje katernen, naait ze aan elkaar op de manier zoals in het boek beschreven staat en hoppa! Daar is je aantekenboekje...



In die periode had het blad Flow elke week een los boekje, voor een euro, geloof ik.
Daarin inspirerende teksten, doe dingetjes, plaats voor aantekeningen.

Een paar daarvan zijn uit elkaar genomen, en als bladzijdes gebruikt. 
Verder oude enveloppen ertussen,
mooi papier uit mijn eigen voorraaddoos, 
stickers en labels uit de speciale papier uitgave
ook van Flow


 de mooie voorpagina's van de Happinez zijn heel geschikt als omslag 
voor een katern. 



In het onderste boekje zijn pagina's van een oude Lemniscaatkalender
verwerkt. Lemniscaat geeft elke jaar een prachtige kalender uit met daarin illustraties 
uit hun jeugdboeken. Collega vond het zonde om hem bij het oud papier te doen.
Ik heb ze gevouwen, je krijgt zo steeds een stukje te zien - geeft een vrolijk
uiterlijk aan je boek. 

Vorig jaar is er nog een boek van hen uitgekomen:
ik zag het gisteren bij de boekhandel.Het is een overzicht van de afgelopen 15 jaar
met de kerstballen, de paaseieren, de schattige poppen en
nog veel meer mooi breiwerk. 

Intussen zijn de betrokken bij het ontwerpteam van Rowan
en zijn ze in oktober dit jaar daarvoor aanwezig geweest bij de
Knitting & Stitching Show in Londen. 


Volgend jaar geven ze les tijdens een trip met de Huttigruten,
kun je een cruise met hen maken! 
Dus, de heren zitten niet stil, kijk ook nog maar even op hun youtubekanaal,
Ik vond daar een filmpje, waar ze een rondleiding geven 
in hun tuin.