Het was niet echt een leuke Kerstperiode, afgelopen week. Met drie bezoeken aan onze huisarts
en twee aan de Dokterswacht, (eentje zelfs midden in de nacht)
zijn de dagen wel omgevlogen. Gelukkig is ActionMan intussen weer een stuk opgeknapt.
Gelukkig had ik een erg leuk boek om me wat af te leiden:
Michael werkt voor het Max Planck Institute for Ornithologie, waar onderzoek wordt gedaan naar
trekvogels, hun routes en de manieren waarop vogels met elkaar communiceren.
Hij vertelt, hoe een nest ganzeneieren uitgebroed wordt in hun broedmachine.
Terwijl hij wacht op het uitkomen van de eieren, leest hij de eieren voor uit Nils Holgersson
en vertelt hij hen van alles. Zo laat hij ze alvast wennen aan zijn stem.
Ook leert hij hen alvast het propellorgeluid van zijn ultralight en dat van een knijpclaxon.
Het is de bedoeling samen de lucht in te gaan, en die knijpclaxon wil hij gebruiken om de kleine gansjes bij zich te roepen, als er gevaar dreigt.
Het is een erg leuk, soms zelf wat emotioneel verhaal. Hij heeft de zomer van zijn leven:
hij woont tijdelijk in een caravan en leeft bij de jonge ganzen.
En dan het stuk, waarin ze leren te vliegen en samen met hen de lucht in gaat...
Heerlijk om te lezen, en voor Michael een emotionele, leerzame periode.