Randje per week 43 en 44

Door stug volhouden gaat het elke week weer goed - het huiswerk op tijd af, kleurtjes uitgezocht voor de komende week, patroontje geprint.

Randje 43 is een mooie, brede rand. Terwijl ik er deze week aan zat te werken, begon mijn kleurkeuze steeds minder te bevallen. Vooral zo uit de verte - de kleuren liggen best dicht bij elkaar. Heel keurig, maar het kan ook wel anders.

Deze blauw/paarse kleur laat beide onderdelen van de rand veel meer uitkomen. Leuk om gedaan te hebben!

De volgende rand ziet er ook veelbelovend uit....

Handwerktijdschriften

Deze Amerikaanse tijdschriften wil ik graag doorgeven - wie heeft er belangstelling voor? Qua inhoud doet het blad denken aan onze eigen Handwerken Zonder Grenzen, alleen wat minder glossy. Artikelen over heel verschillende onderwerpen: kantbreiwerk, sokken en wanten breien in allerlei technieken, geknoopte en gehaakte kant, naaldkant uit Italië, een artikel over een verzameling pannenlappen, de geschiedenis van het merk Sajou. Erg interessant om te lezen. Het is de jaargang van 2009 plus mrt/apr 2010. Nu ik het goed doorkijk is er veel aandacht voor breien...

Je mag ze hebben tegen vergoeding van de verzendkosten, het zijn 7 nummers - ze wegen ongeveer 900 gr. en kunnen door de brievenbus.

Boekentip - Het geheim van Montague

Er zijn de laatste tijd een paar prachtige boeken uitgekomen, heerlijk om lekker in weg te duiken. Eerst eentje van Santa Montefiore: Het geheim van Montague.

Het verhaal speelt in 1958, als een rijke, aristocratische familie geniet van een heerlijke vakantie in het familiehuis in Cornwall. Dan gebeurt er een tragisch ongeluk en komt de vader van Celestria om het leven op zee. De hele idylle stort ineen: haar vader laat grote schulden na en haar hele wereld schudt op zijn grondvesten. Toch zijn er een paar vreemde dingen in het leven van haar vader en Celestria gaat op onderzoek uit, hierin aangemoedigd door haar rijke Amerikaanse grootvader.
Ze komt terecht in het zuiden van Italië en komt terecht in een wirwar van misleidingen. Haar vader is niet de man, die ze dacht te kennen...

Eerst vond ik het een tamelijk stereotiep verhaal, maar dat is toch echt niet zo! Leuk om langzaam meer te weten te komen over Monty, de vader. Celestria wordt in korte tijd volwassen en begint aan een nieuw leven.

Montefiore vond de setting voor dit verhaal, toen ze een tijdje doorbracht in de luxe B&B van oude vrienden. Het is een oud klooster, wat omgevormd is tot woonhuis met de B&B. Snel even kijken op WWW en inderdaad, je kunt er zelf ook heen. Het heet Il Convento di Santa Maria di Constantinopeli.

En haar nieuwe boek: De dochter van de imker is ook al uit....

Proefjes breien

Eerder dit jaar breide ik al deze beide proefjes - ik heb ontdekt dat er verschillende uitvoeringen zijn van zo'n blaadjesblok. In het boek " De techniek van het Kunstbreien  van Henriëtte van der Klift-Tellegen (1984) vond ik nog een paar soortgelijke patroontjes. Dit boek is nergens meer te krijgen, alleen nog antiquarisch. Ik reserveerde het via de landelijke Bibliotheekdienst en heb een paar van de patroontjes gekopiëerd.

De eerste viel me een beetje tegen: geen echte blaadjes in reliëf - beetje plat...., beetje vierkant..

Daarna het patroon van een paar bladzijdes verder - jaaa - dat lijkt er meer op! Prachtige blaadjes op een ribbeltjesachtergrond. Leuk!

 Is die rand erom heen niet beeldig? Het werd een flinke lap - wel geschikt voor een sprei...even opmeten:

zoals hij hier ligt is hij 27 cm. in het vierkant, gebreid op nld. 3,5.

Vorige week kreeg ik nog een patroon aangereikt:

Ook maar eens bestuderen,lijkt wel op het blok, wat ik nu gebreid heb.

Affo!! - biscornu

Met de uitleg op deze site is het in elkaar zetten van een biscornu een eitje! De randen goed omvouwen, strijken en dan het stikrandje gebruiken als houvast voor het vastnaaien van beide lapjes. Dan nog de knopendoos op de kop om te zoeken naar iets moois voor het midden. Goud leek me wel toepasselijk....

Ik vind 'm goed gelukt - misschien leuk om nog eens te doen. Ik zag, dat je op internet heel wat patroontjes kunt vinden...zoals op dit blog.

Randje per Week

Ze zijn weer af, de randjes! Erg leuk - die hartjes één doorgaande lijn en de tweede doet mij denken aan een drakenlijfje...

En de Koningsdagbiscornu schiet ook op - het borduurwerk af en nu ga ik bij Hettie kijken naar het in elkaar zetten. 

Kobus - mag ik even?

Ja, hallo, met Kobus - mag ik even mijn hart luchten?

Zie je deze kattenmand klaar staan? Ik dus niet, anders was ik er wel vandoor gegaan. Maar nu greep het vrouwtje mij gistermorgen en ging mij er "even" in zetten.

Nou, dat had ze gedacht, viel dat tegen... pas toen ze mij er achteruit in duwde (ik hield me met mijn voorpoten goed vast aan de rand) en daarna ook nog met haar hand op mijn gezicht duwde, moest ik opgeven. 

Je weet dat ik een beveilingingsbedrijfje heb, dus ik laat niet over me heen lopen - en dat heb ik haar luid en duidelijk verteld! 

En ja, de bedoeling was goed, want ik ben vorige week ook al op dat adres geweest en toen ben ik goed geholpen aan mijn zere bek... maar nog een keertje erheen en dan op die tafel zitten terwijl mevrouw de dierendokter je bek openwrikt...

Dus, ik ben onder zeer luid protest daar heen vervoerd en de wachtkamer in gedragen. En weet je.. het was maar goed, dat ik in die mand zat! 

Er zaten, 

ik zal het even opnoemen: 

een HELE GROTE herdershond (met baasje aan de riem)

een HELE GROTE. HARIGE witte hond (maatje anderhalve meter lang en één meter hoog) met

vriendinnetje (keffertje met strikje in het haar) - met hun vrouwtje aan de riem,

toen kwam ik (loeiende sirene aan)

toen nog een pup (tiepje Berner Sennenhond) van 9 weken (netjes haar vrouwtje aan de lijn),

 en een oudere kruising stabij met draadhaar (met vrouw  en haar dochter).

Die pup vond alles enig - weet nog van niks natuurlijk - steeds met dat dikke neusje tegen mijn kooi (hoewel de vrouw mij goed in de hoek had gezet en haar been er voor hield). 

Na een hele tijd - ik ben er bij gaan liggen in die mand, zodat ik goed commentaar kon geven - waren we aan de beurt.

Mevrouw de dierenarts heeft me er uit gesleept, want ik was niet van plan aan deze poppenkast mee te doen. Bek open (ze doet het wel voorzichtig, moet ik toegegeven) Hechtingen waren al verdwenen, wondjes van de tanden, die ze getrokken  heeft genezen ook goed.

Plekjes op de neus vallen ook 100 % mee...

Daarna mocht ik weer in de mand - nou, ze kon de tafel afnemen, want ik had er zweetvoeten van!

Toen wéér in die auto....

Gelukkig had de baas zo'n heerlijk poezenstickje klaar liggen toen we thuis kwamen, dat maakte het weer goed.

Pas toen de baas en de vrouw aan de koffie zaten (daar was het vrouwtje wel aan toe, zag ik) ben ik even gaan goed maken. Je moet het haar ook maar niet kwalijk nemen, dacht ik. De bedoelingen zijn wel goed en verder is ze altijd goed van verzorgen en de catering is ook prima.

ps. van het vrouwtje

(Mag ik ook even?) 

Kobus had vorige week een hele dikke bek - wespensteek? Gebroken kaak? Hij at normaal, maar lag steeds ergens achteraf te liggen... dat ben ik niet van hem gewend. Na het een paar dagen aangekeken te hebben, toch naar de dierenarts. Bleek het een doorgebroken abces bij één van de hoektanden te zijn. Moest blijven en onder- en boventand zijn verwijderd. 

De plekjes op de neus zijn echt huidkanker, maar nu genezen ze toch mooi. 

Afwachten dus.

Boekentip - De zomer aan het meer

Met een zucht van tevredenheid liet ik de nieuwe titel van Erica James in mijn fietstas glijden... Alle boeken van Erica zijn leuk, dus dit móest mee voor het weekeinde.

En ja, het is weer een fijn verhaal, echt iets voor nu, met het heerlijke weer (schijft ze, terwijl het onweer over ons huis trekt). Het verhaal?

Floriana is onderweg naar huis en overdenkt de trouwaankondiging van haar ex, die deze morgen in haar brievenbus lag. Als ze weer bijkomt ligt ze op straat en wordt toegesproken door een vreemde man, met op de achtergrond een vrouwenstem, die zich ook niet onbetuigd laat. Ze wordt opgenomen in het ziekenhuis en alleen omdat Adam (de vreemde man) en Esmé (de vrouwenstem - die zich voor het gemak uitgeeft voor haar grootmoeder) voor haar garant staan, mag ze naar huis.

Door de steun van deze twee nieuwe vrienden durft Floriana het aan de bruiloft van de liefde van haar leven bij te wonen. Esmé, een gepensioneerd bibliothecaresse en Adam, projectontwikkelaar blijken ook een interessante achtergrond te hebben. Samen staan ze sterk en helpen ze elkaar in de komende maanden.
Wat ik zo leuk vind aan het verhaal is, dat Floriana gids is in Oxford - dat ze verschillende tours doet, waar je ook meer uitleg over krijgt en dat ze meestal op de fiets onderweg is. Esmé heeft vroeger met haar vader een zomer door Europa gereisd en is goed bekend op de locatie, waar het huwelijk zal plaats vinden.

Heerlijk verhaal! Zorg dat je het boek in handen krijgt en geniet ervan!

Hartenquilt - denkproces

Nu het linkerdeel aardig op weg begint te raken, pakte ik de beide los geknipte stukken er nog een keertje bij. Kleurtjes zijn wel lekker vrolijk..

Maar toch, die lange lappen - ik kom er niet verder mee! Ik kan ze ook nóg kleiner maken: alleen dát deel nemen wat me aanspreekt en daar iets mee doen...

En, heel toevallig, liggen deze beide deksels vlakbij. 

Daar kan zo'n klein stuk best ingedaan worden, als een soort kijkdoos...

Eens kijken, of dat past..

Mmm, beetje propperig gevoel  - de hoeken beter weg vouwen?

                                                            nog verder bijsnoeien? 

                                                          Niet geschoten is altijd mis,
                                                           en dan het deksel mooi 
                                               afwerken door het te beplakken met papier?

Zover ben ik nu: verder met borduren van het middendeel en de opstaande randen (zijn er af geknipt) inzetten en bewerken met machinaal/hand borduurwerk.

Even de blik verruimen - Harlingen

Wat een stralende ochtend - tijd om er even uit te gaan. Lekker naar Harlingen om over de pier te lopen en flink wat frisse lucht te snuiven.

Als we een beetje doorlopen, zijn we misschien op tijd om de veerboot binnen te zien komen...

Mwah... dat halen we niet, maar lekker rondkijken, naar alles wat er in de haven ligt,  is ook fijn. Er liggen vissersschepen uit Yerseke en Bruinisse, veel boten van de Bruine Vloot.

Daar gaat de Vlieland al voorbij.

Intussen zien we de boot van Terschelling aankomen en vertrekt de Snelle Boot naar Terschelling ook al weer. En dan zijn we nog niet eens op de uiterste punt aangekomen.

                             Terug wandelen en  bij de replica van Willem Barendsz kijken...

Het begint toch al wat op een scheepje te lijken, vind je niet? In dit bericht staat een foto van een jaar geleden, het schiet best op.

Bovenop dit havengebouw staat de live camera die je kunt volgen via de site van de VVV van Harlingen. Er wordt nu aan de weg gewerkt, binnenkort rijdt je hier weer langs op weg naar de veerboten voor de Terschelling en Vlieland. Links kun je heerlijk poffertjes eten. Nog even een blik op de binnenhaven:

Het is nog rustig, het is ook nog erg vroeg op de zondagmorgen.

Dan over de nieuwe promenade langs het treinperron weer terug naar onze parkeerplek. 

Nog een paar weken, dan is het hier weer gezellig druk.

Nog eentje? Goed dan...

Wat een heerlijke dag was het gisteren: vrij en heerlijk weer... Toen ook nog het nieuwste nummer van Molly Makes (nr. 40) bezorgd werd, kon mijn dag niet meer stuk! De extraatjes erbij zijn altijd welkom en vooral het kleine boekje met zomerse ideetjes trok me erg. 

Voorop staat een boeketje van gehaakte roosjes, waar ik het perfecte garen voor had klaarliggen - laatste meegenomen bij Action: kleine bolletjes (10 gram) in suikerzoete pasteltintjes. 

In de zon, met koffie en een stukje cake (besmeerd met een laagje lemoncurd), poezen om ons heen, jonge musjes die vliegles kregen - superdepuper... helemaal gelukkig!

Het eerste bloemetje is al klaar - vooruit, ik doe er nog eentje....en nog eentje en nog eentje.. Eén zo/n bolletje is precies genoeg voor een bloem. 

De bloemen ceintuur op de voorkant ziet er ook zo leuk uit (niet zozeer voor mijn taille, maar een creatief ziet overal mogelijkheden...). Even bladeren, die zijn de mogelijkheden, die aangedragen worden:

Ja, daar kan ik zeker wel wat mee!

De uitleg is duidelijk, dat is een projectje voor mijn vakantie! (nog maar een paar weken, en dan...)

Randje per week - Moederdag

Die grote rand van vorige week nam heel wat tijd in beslag... gelukkig wel op tijd het huiswerk weer af.... Daarna vond ik op de site van Hettie weer een heel bijzonder extraatje: een Moederdagrandje!

Dat is toch erg leuk om er bij te doen - dus daar heb ik gisteravond vlijtig aan geborduurd. Nu op naar de "gewone" randjes.
Intussen is het andere andere werkje van Hettie - de Koningsdag bisconu ook al een flink eind gevorderd. Heel leuk om te maken, de voorkant is af nu is het achterkantje aan de beurt. Ik ben heel benieuwd hoe je zoiets in elkaar zet, maar dat gaat zeker lukken met de uitleg die er bij staat.

Boekentip - Eilandpost (en een beetje borduren)

Geveld door een flinke verkoudheid greep ik dit weekeinde naar een boek... Deze keer een al wat oudere titel, die op de tafel met "actueel" lag, omdat het over de Tweede Wereldoorlog gaat.

Een jonge (Engelse) schrijfster, die in de oorlog columns schreef over het dagelijkse leven, wordt benaderd door iemand van het eiland Guernsey. Geïntrigeerd door de naam van de leesgroep  waar hij, tijdens de oorlog bij hoorde (Het Literaire Aardappelschilgenootschap), begint ze een briefwisseling met hem. Naarmate Juliet meer hoort over de bezetting van het eiland, raakt ze steeds verder geboeid door de mensen, die haar schrijven. Ze reist af naar Guernsey om kennis te maken en krijgt een hechte band met de bewoners.
Het lot van de moeder van het kleine meisje Kit, waarvoor ze gaat zorgen, is de reden voor het schrijven van haar nieuwe boek.


Geschreven in de vorm van een briefwisseling  -  krijg je vanuit ieders gezichtspunt uitleg over de verschillende gebeurtenissen. Het leest gemakkelijk, terwijl toch veel bovenkomt wordt over de bezetting van de Kanaaleilanden.

Eilandpost (vertaling van: The Guernsey Literairy Potato Peel Pie Society) - M.A. Shaffer

En ja, ik borduurde ook nog wat:

Het wordt een biscornu - nog nooit gemaakt, maar dit is zo leuk! Aan het werk...
Ik vond het op het blog van Hettie, mét uitleg over het in elkaar zetten van de lapjes.