Het onderwerp voor week 2 van het jaar van de miniaturen van Frau
Nahlust is “Kinderspiel”.
Ja, dan komen de jeugdherinneringen te voorschijn... weet je nog?
Aankleed popjes?
Het waren kleine boekjes, moest je zelf de kleertjes uitknippen?
En is nog één bewaard gebleven en daar ga ik mee bezig.
Ook deze keer het handgeschepte papier als basis.
De achtergrond is een stuk van een knippatroon, daar kan meteen die lieve kinderfoto bij.
Mijn eerste borduur lesje in de tuin van het hotel in Karachi, waar we toen woonden.
Handwerken zit in mijn genen, maar daar is het begonnen.
Maar het vraag om een basis,
gelukkig het een schoenendoos vól "mooie doosjes".
Nu kan ik het ophangen.
een laatste foto met de pagina uit mijn oude plakboek.
(dat zat er ook al vroeg in: plaatjes uitknippen en mooi inplakken).
Wie kan me nog wat vertellen over die aankleedpopjes?
Tijdens de eerste lockdown breide ik
twee sjaals, heerlijk
materiaal (katoen),ik draag ze graag omdat het niet kriebelt.
Nu zitten we nog met alle maatregelen en breien
is altijd fijn. Nu wil ik wat anders: sokken!
garen besteld en dat was er vlug. Vacuüm gezogen paste het pakketje
prima door de brievenbus.
En ook nog zo fijn, lekker lezen in de Flow(nr. 1 van 2021).
Achterin staat een artikel over praatjes maken met vreemden.
Nou, een feest van herkenning: dat doe ik al mijn hele leven.
Mijn man mist mij regelmatig: staat ze weer te kletsen met een toerist
of met joost mag weten wie....
(hij vertelde over zijn ouders: vader en moeder onderweg naar huis, moeder gleed uit
op de gladde stoep, vader merkte het pas bij de voordeur: waar is ze?).
Maar goed, ik dwaal af: een heel herkenbaar artikel.
Volgens ActionMan zie ik de vraagtekens uit de verte: weer een dwaalgast!
Maakt niet uit waar ik ben...
Ik ben zelfs eens met een stel Franse toeristen onderweg geweest richting Workum -
ze stonden bij onze(gesloten) VVV en wisten niet hoe ze verder moesten.
Nou, daar is mijn Franse vocabulaire niet toereikend voor ('s avonds op bed, ja,dan...).
Ze waren op de fiets en ik ook, dus "follow me, ziss weei...
Daar ging en we, Bolsward door, toen ik ze op het trekpad langs de vaart richting
Gaasterland had, kon ik het bordje wijzen: that way.....
Daar gingen ze: vis eten in Workum.
En toch hebben we gezellig gefietst: beetje Engels, beetje Frans
(wat dan toch te voorschijn komt).
Op vakantie, fietsen door Friesland, tres belle!!
Ik bedoel maar: als je een praatje aan knoopt, beleef je van alles...
Lees het artikel in de Flow voor meer tips.