zondag 31 maart 2019

Lekker bezig





Het was heerlijk om vanochtend in het atelier aan het werk te zijn.
Laatst zag ik ergens op het WWW een boekje, gemaakt van het tijdschrift Daphne´s Dairy.
Daar heb ik ook een paar van liggen± te leuk om weg te gooien,
maar daar liggen ze dan op een stapeltje.

Eindelijk weer een de tafel vol met allerlei knipsels,
kaarten, stickers en bandjes.

Het formaat wat ik koos, is het zelfde als mijn andere boekjes,
traveller´s notebook 21 cm.hoog,23 cm. breed  
en dan dubbelvouwen.
Je ziet, dat er een voorpagina van het tijdschrift op maat gesneden is.
Heerlijk stevig, prima voor de omslag,
de pagina´s zijn van stevig, gekleurd papier
pagina´s uit een agenda, papiertjes uit het Flow Paper Loversboek



kaartjes uit de Happinez,
alle verzamelde kleinigheden komen nu goed van pas. 
het wordt heel girlie, girlie ben ik bang.

wordt vervolgd....



In aansluiting op mijn vorige bericht over het Chinese draadjesboek,
gemaakt in een workshop van Ien Rappolt
nog een een foto van de binnenkant van mijn boekje.
Alle doosjes zijn gevouwen van mulberry papier.
De figuurtjes zijn originele stempels, die Ien kocht bij de Dongvrouwen.
Zij kleuren ze ook in, maar ik weet niet hoe ze dat doen.
Inkt of kleurpotlood misschien.

maandag 25 maart 2019

Uit de Schatkamer....





Het was een vorige week een enerverende week:
de aanslag in de tram in Utrecht,
stemmen - ja, natuurlijk gaan we stemmen, daar is hard voor gevochten
door onze voormoeders,
maar wat stem je dan?

Dan de dag van de bijzondere uitslag...
waarom hebben we "ineens" met deze aparte meneer te maken?

Gelukkig was aan het thuisfront rustig:
er werd in de tuin gewerkt,
de was kon naar buiten,
de kauwtjes op ons dak kozen hun plekje en partner,
wat gepaard ging met veel emoties
(lees: veel knokwerk, harde landingen op de dakkapel,
gedoe in de lijsterbes...

Ik kon het allemaal goed volgen, want Julia en ik
waren druk in de Schatkamer.


Ik heb twee workshops gedaan bij Ien Rappolt,
die al heel lang onderzoek doet bij het Dongvolk.
In het bijzonder de handwerktechnieken van de vrouwen hebben haar 
belangstelling. 
De eerste workshop was de vouwtechniek: kleine driehoekjes worden
in de prachtigste patronen neergelegd en vastgezet.
Eerst oefenen met vouwblaadjes,



daarna met heel dun papier aan het werk. 





De tweede workshop ging over het dradenboekje, wat de vrouwen
maken om hun materialen bij elkaar te houden.
Ik vond een Engelse post, waar je goed kunt zien,
hoe bijzonder dit boekje (klik) is. 

Ien kan zo goed vertellen over haar belevenissen bij de Dongvrouwen
en haar workshop is geweldig goed voorbereid. 
Je krijgt het originele papier om mee te werken
en ook de stof voor de omslag is originele, indigo geverfde stof.

Mocht je de kans krijgen een lezing of een workshop bij haar te doen,
grijp die kans!  Je leert ontzettend veel van haar en ziet de mooiste werkstukken. 




Ook in de bibliotheek is het druk: we hadden een sollicitant....


Hij bleek, na wat doorvragen, te komen voor de kindervoorstelling:

"Muziek maken met de Gruffalo"
 Dat was een gezellige drukte, vrijdagmiddag!

vrijdag 15 maart 2019

een goed gesprek....


klaart de lucht...
Dat was wel nodig met al die regen en harde wind van de afgelopen tijd.

Ik ging naar het atelier en begon een gesprek met  de Strenge. 

Ze bleek niet een knotje en een bril te hebben (zoals een ouderwetse bibliothecaresse), 
maar een vrolijke paardenstaart en lenzen.
Ze zat aan een puzzel te werken, van Van Haasteren. 
Laat ik die nu ook zó leuk vinden.
Dat gaf een band en klaarde meten de lucht.

Tevreden zaten we te puzzelen en bespraken onze laatste ontmoeting.
Ze bleek eigenlijk niet zo streng te zijn, al pratend vonden we 
veel overeenkomsten: altijd enthousiast voor iets nieuws, dol op 
vintage materialen en dingen uitproberen.

Het atelier wordt omgedoopt tot Schatkamer, 
en dan krijg je meteen een ander perspectief:
allemaal mogelijkheden!
nooit meer vervelen, want er is altijd wel een project wat aanpreekt
(want ooit aan begonnen...dus leuk)
Wij gaan niet morgen/volgende week/volgend jaar verhuizen,
zoals de bieb, dus waarom uit sorteren of wegdoen?



Daar werden we allebei heel blij van...

Ik pakte de doos van het Huswif er nog eens bij:
het is een patroon van Margreet Beemsterboer.
Alles zit netjes in de map en de eerste (buitenste)
bladzijde is klaar.






Er is een begin gemaakt met bladzijde 4 en de doos zit vol met
mooie materialen voor de rest.


Hier (klik) vind je nog een mooi voorbeeld en wordt het begrip "huswif" (huisvrouw)
verder uitgelegd. 

Dit is een heel uitnodigend project, waar ik zeker op terug zal komen.

zondag 10 maart 2019

Het was zo leuk, tot....



 Het zonnetje scheen, Julia vond het ook gezellig in het atelier
en ik was bezig met mijn jaarthema: inventariseren ;-))
Ik vond deze twee doosjes, waarschijnlijk ooit bedoeld als cadeautjes,
maar in de vergetelheid geraakt. 
Toch eens proberen....




En leuk dat het was: 
vier stevige kartonnen kaarten, waar je de vormen van het insekt
uit drukt. Netjes op volgorde leggen en goed naar de instructies
kijken. Een kind kan de was doen, de eerste was zomaar klaar.



"Goed zo", zei Julia, "nu nummer twee".
Dat is de blauwe van de foto's

Dat was gisteren,
vandaag was het heel anders, want Zij was er ook - die Strenge


"Moet je nu eens kijken", zei ze
"Pak die koffertjes er eens bij - wat zit daar in?"


"Nou.....dat is mijn haakwerkje" zei ik. 
"O ja? Sinds wanneer zit het daarin? Moet je eens kijken, die hoeveelheid
materiaal! Waarom werk je daar niet aan? 
Beneden zit je nota bene vierkantjes te breien!"
Oei, het zweet brak me uit...ze heeft gelijk...

"Je moet je concentreren op één werkstuk per keer" zei ZE.
Wat heb je hier nu aan?
Het zit er lief uit en je hebt zelfs nog een voorraadje bloemetjes klaar.

En dan die doos, daar in de kast - een plank lager.
Ze wees met haar vinger: "er hoort een map bij,volgens mij"


"Haal die  eens  te voorschijn.
Het is te gek voor woorden, dat je overal aan begint
en het dan niet afmaakt!"


Gelukkig was Julia er bij, ze spinde zachtjes tegen me: 
"Je moet tegen Haar zeggen, dat het toekomstprojecten zijn.
Dat je het al vast klaar hebt liggen voor over een jaar."

De doos werd opengemaakt door de Strenge
en ze keek het door:



De map, met de uitleg voor het maken van een Huswif


Eén bladzijde is af, en ze moest toegeven, leuk gedaan.

Alles voor de rest van het project zit er keurig opgevouwen in: een damastservet,
kleine stukjes patchwork, overgebleven van een Mariner's Compasquilt (die al jaren af is!)
kant en lintjes, mooie knoopjes - ik kan er zo mee verder.

"En dat graanpoppetje, van een tijdje geleden, die zo droevig keek -
wanneer ga je daar mee verder? Je heb een mooie van je vriendin gekregen,
met uitleg, hoeveel tijd zal het kosten, haar beter te vullen?"
Kom op, zeg - doe er wat aan!"

Intussen regende het pijpenstelen en stormde het om de dakkapel -
precies het weer om aan het werk te gaan. 


Ik heb de insekten opgehangen,
de was hangt en de bedden zijn verschoond.
Ook goed, toch?

woensdag 6 maart 2019

Inventariseren....





Dit is waar ik naar kijk vanaf de bank: "mijn" stuk van de boekenkast.
Hier staan de "handwerk" boeken - uitgesorteerd op techniek en onderwerp.




Ja, wát zie ik dan?
Welke boeken zijn echt belangrijk?



In het kader van mijn woord van het jaar: Inventariseren
heb ik ze bij elkaar gelegd.
Wat zorgt voor inspiratie, als ik weer met lapjes aan het werk ga?

Ik ben nog steeds  enthousiast over het boek van Gwen Marston: Liberated Quiltmaking.
Hier (klik) geeft ze een paar tips. 
Ze heeft ook samengewerkt met Freddy Moran, dat is het andere boek.
Als je op haar naam klikt, zie je Freddy aan het werk. 
Verder is Mary Lou Weidman iemand, waar ik heel vrolijk van word.



Naar aanleiding van haar boeken heb ik verschillende quilts gemaakt,
waaronder de "Pippi-quilt".
Deze is gemaakt, nadat ik Pippi had moeten laten inslapen.
Deze quilt gaat over de katten, die we gehad hebben - verschillende portretjes,
maar ook hun namen in de achtergrond geschreven in machinestiksel. 
De bindende factor van deze boeken is: vrijheid, kleurig, plezier maken. 
Het laatste boek, rechts boven is van 
Margaret Sampson George, ook iemand, die speels omgaat met stoffen.

Door echt te kijken naar de boekenkast, zie ik nu de boeken, die bij me passen.
Die mogen écht niet weg! 
(of de rest weg zou moeten, is nog niet nodig...)


En dan heb ik het niet eens gehad over Kaffe Fassett!