De oude dame in de flat deed haar servieskast open:
"wat doen we met het Acapulcoservies?"
(die is ook in de opruimmodus)
Toen het servies uitkwam, tijdens de Olympische Spelen (1968) in Mexico,
vond ze het zó leuk, dat het een hele verzameling is geworden.
Volgens mij, kocht ze het bij de Bijenkorf, toen we vlakbij Rotterdam woonden.
Het werd elke dag gebruikt, je kunt het zo leuk weg zetten na de afwas:
de blauwe vogeltjes of juist de oranje boven elkaar.
In de Seasons stond een advertentie van een winkel in Rotterdam,
die hadden wel belangstelling.
Alles kwam uit de kast - controleren op
beschadigingen en ontbrekende delen.
Borden, dekschalen, kopjes en bekers, serveerschaaltjes,
eierdopjes en zelfs een juskom.
Het suikerpotje mist, nog wel het deksel.
Samen zaten we te genieten van al die vrolijkheid op tafel.
De lijst werd opgemaakt, maar het gaat toch niet door.
Te laag bod en een nichtje, die het héél graag wil hebben geven de doorslag.
Nu staat alles, mooi opgestapeld, terug in de servieskast.
Die dekschalen hebben we zelf nauwelijks gebruikt, volgens mij.
Nu zie ik wel een tafel voor me met een grote verscheidenheid aan gerechten,
op dit vrolijke servies.
Misschien kunnen we het binnenkort eens voor een familiebijeenkomst gebruiken...