dinsdag 28 januari 2020

Vintage serviesgoed



De oude dame in de flat deed haar servieskast open:
"wat doen we met het Acapulcoservies?"
(die is ook in de opruimmodus)

Toen het servies uitkwam, tijdens de Olympische Spelen  (1968) in Mexico, 
vond  ze het zó leuk, dat het een hele verzameling is geworden. 
Volgens mij, kocht ze het bij de Bijenkorf, toen we vlakbij Rotterdam woonden. 

Het werd elke dag gebruikt, je kunt het zo leuk weg zetten na de afwas:
de blauwe vogeltjes of juist de oranje boven elkaar.




In de Seasons stond een advertentie van een winkel in Rotterdam,
die hadden wel belangstelling.

Alles kwam uit de kast - controleren op
beschadigingen en ontbrekende delen. 
Borden, dekschalen, kopjes en bekers, serveerschaaltjes,
eierdopjes en zelfs een juskom.
Het suikerpotje mist, nog wel het deksel.

Samen zaten we te genieten van al die vrolijkheid op tafel.
De lijst werd opgemaakt, maar het gaat toch niet door.
Te laag bod en een nichtje, die het héél graag wil hebben geven de doorslag.

Nu staat alles, mooi opgestapeld, terug in de servieskast. 
Die dekschalen hebben we zelf nauwelijks gebruikt, volgens mij.
Nu zie ik wel een tafel voor me met een grote verscheidenheid aan gerechten,
op dit vrolijke servies. 
Misschien kunnen we het binnenkort eens voor een familiebijeenkomst gebruiken...






woensdag 22 januari 2020

Pagina´s maken - creatieve gymnastiek


 


Sinds begin januari maak ik elke dag een pagina in mijn Travelar's Notebook.
Ze zijn niet groot, die pagina's, dus je denkt: "dat gaat me lukken..."
Het is leuk om te doen: een bakje met knipsels, een doosje met oude postzegels,
een pagina uit een oud boek - alles kan en mag. 
Het gaat vooral om plezierig bezig te zijn en combinaties te leggen. 
Nog een paar?



Alles uit de voorraad knipsels!


zondag 19 januari 2020

De boekenkast


Toen ik het huis uit ging en op kamers woonde in Rotterdam,
kreeg ik een Lundia stellingkast mee. 
Ik had geen tv om er in te zetten, maar wel al heel wat boeken.
In de loop van de jaren is er nog heel wat meters stellingkast aangekoppeld.

Ik vind het Lundia systeem heel erg handig, ik kon in een middag 
in mijn eentje een hele andere opstelling mee maken. Super simpel
in elkaar te zetten en ook mijn toenmalige katten vonden
het prettig: je kunt  namelijk heerlijk over de planken rennen.
Bovendien had ik toen open zijkanten, dus je klimt ook snel langs de zijkant omhoog.

Ook mijn verhuizing naar Bolsward verliep soepel: boeken in dozen,
stelling uit elkaar en binnen een dag stond hij weer klaar.
Deze keer zelfs aan de muur vastgezet. 
Inruimen is dan wel weer een dingetje....

Een paar jaar geleden werd het tijd voor een échte bibliotheekboekenkast.
Die is langzamerhand goed gevuld. Er is een strikte indeling:
links mijn boeken en "spulletjes"; tv en en verder is van Action Man.

Vorig jaar begon de volle kast me te irriteren: te veel, te rommelig.
De oude dame uit de flat heeft ook dingen aan mij over gedragen:
Makkumer aardewerk, een lief klokje, de bowlschaal van Kleine Beppe.



En dan begin je aan een enorme klus - per plank alles eraf, afstoffen/keuren,
wat blijft weer terugzetten.
Zo nu en dan met een stapeltje "dilemma's" gaan zitten en bij de koffie 
nadenken of ze wel of niet weggaan. 

Nee, dan vroeger in de bieb! Hoe oud, hoe vaak uitgeleend, is de titel 
nog ergens anders, hoe ziet het er uit? Dat zijn de criteria waar je mee werkt. 
Mijn boeken zijn wel "oud", maar zien er perfect uit, zelden uitgeleend - 
dat helpt niet bij het nemen van een beslissing. 


Morgen verder, er is al heel wat door mijn handen gegaan.
Een flinke stapel in de gang, die gaan naar de boekenverkoop in
de Martinikerk. Goed doel: restauratie van het Hinze orgel...

Maar, moeilijk hoor -boeken wegdoen. 90% is informatief, textiel gerelateerd.
Elk boek is een herinnering, zelfs een emotie: inspiratie voor een quilt,
onderwerp van een Midweek in Fredeshiem, het houdt niet op. 
Doe dat dan maar eens weg!
En dan nog het hoekje met oude kinderboeken van mij en van AM.
Een vertaald Fries boek met een datum van 5 december 1963,
gekregen van Pake en Beppe. 
Nee,die doe ik echt niet weg. 
Dus: er gaat heel weinig weg, het wordt wel afgeborsteld en netter neergezet. 



maandag 13 januari 2020

Afscheidscadeautje




Terwijl we in de bibliotheek druk bezig waren met de verhuizing
dacht ik na over een kleinigheidje voor de collega's.

Toen het magazijn leeggehaald werd en er een grote collectie oude boeken 
voor de verkoop klaar gezet werden, keek ik daar ook bij.
Ik bedacht, dat het leuk zou zijn van al dat oude papier"iets" te maken.
Dus er ging van alles mee: Duitse boeken soms zelfs in Gotisch schrift,
 gedichten, bloemlezingen van schrijvers die in de vergetelheid zijn geraakt.
Thuis begon ik te schiften: plaatjes en teksten aangevuld met oud bibliotheek
materiaal zoals velletjes, waarop je uitleentermijn genoteerd werd. 




Het werden houdertjes voor een hartje, die ik maakte van restjes quiltstoffen.
Zo werd het echt iets met een deel van mij en een deel van de bibliotheek.
Op de bovenste foto liggen de hartjes klaar om een nette achterkant te krijgen.
Daarvoor vond ik een engeltjesstofje, elke hartje een engeltje.
Zo werd het een beschermhartje: ik gaf het aan de collega's met een boodschap:
jij krijgt het van mij, om onze samenwerking te symboliseren.
Je mag het houden maar ook aan iemand doorgeven. Iemand, die het engelenhartje
wel kan gebruiken, om welke reden dan ook. Je kunt afspreken, dat je het na een tijdje
terugkrijgt, maar die persoon kan het ook weer doorgeven. 




Klaar voor de afscheidslunch.

zaterdag 11 januari 2020

Aan het werk!



"En, went het al een beetje?"
Julia vindt van wel: het vrouwtje is elke dag aan het werk in het atelier.
Zij heeft weer een nieuw plekje gevonden, een beetje verstopt achter
de naaimachine is een fijn hoekje.

Ik heb mezelf  een taak gesteld: elke dag een pagina in het kleine boekje maken. 
Niet achter de geraniums  amarylis zitten, maar bezig zijn.





Leuk om te doen, intussen heb ik ook al flink opgeruimd.
De laatste maanden was er heel wat neergelegd maar was er geen rust
om oude boeken, breipatronen en lapjes te sorteren.
Daar wordt nu lekker aan gewerkt, maar om nu te zeggen, dat het al went...
Je moet een nieuwe routine opbouwen en dat is in een weekje niet voor elkaar. 


maandag 6 januari 2020

Een nieuw jaar





Mijn nieuwe jaar begon op 4 januari,
 de dag van mijn afscheidslunch in het Waddencentrum.
Je kunt daar niet alleen de expositie over het leven in de Nederlandse delta
door de eeuwen heen en de nieuwe ontwikkelingen rond de Afsluitdijk
bekijken. Er is ook een restaurant, waar je prachtig uitkijkt over het 
IJsselmeer, richting Makkum. Je kunt er zelfs aanleggen met je bootje....

Dit is de plek, die ik gekozen heb om mijn periode bij de bibliotheek af te sluiten.
Gezellig met elkaar iets eten, want het hart van de bibliotheek wordt gevormd door 
de medewerk(st)ers. Ik heb er ook eentje: een glazen hart uit mijn verzameling,
een beetje groezelig (want je máákt wat mee als je in de bieb werkt), maar wel
glanzend. Iedereen doet haar werk met inzet en enthousiasme. De belangrijkste
dingen, die je nodig hebt, staan op de labels: klantvriendelijk, gevoel voor humor,
enthousiasme en vooral: flexibel. 



Mijn agenda's (de dikke voor het werk en dagelijkse dingen) en de zelfgemaakte
traveler's notebooks zijn vol en kunnen aan de kant. 

Tijd voor bezinning met de collega's. Er was een speech, genoeg complimentjes 
om niet vreselijk van te blozen en vooral: kleine persoonlijke attenties.
Speciaal uitgezocht, snel aangereikt met een glimlach.
Maar ook: een speciaal plakboek (gemaakt terwijl collega het al zó druk had)
een eigen prentenboek om voor te lezen (want dat ga ik missen),
krantenstokken, gered uit het oude pand en een bon om mee uit mijn bol te gaan. 






De krantenstokken werden vroeger gebruik in de Leeszaal,
de krant wordt er tussen geklemd en zit goed vast door twee spijkertjes.



Tegenwoordig zijn de kranten in tabloidformaat, waardoor er weinig
ruimte is om ze te gebruiken. Natuurlijk rees de vraag, van wanneer ze zijn.
Werden ze in de jaren 60 nog gebruikt? We weten het niet.

Heerlijke lunch, goed gezelschap!
(we zijn niet eens aan de expositie toegekomen...)

dag collega's, bedankt voor de mooie tijd!