Toen ik het huis uit ging en op kamers woonde in Rotterdam,
kreeg ik een Lundia stellingkast mee.
Ik had geen tv om er in te zetten, maar wel al heel wat boeken.
In de loop van de jaren is er nog heel wat meters stellingkast aangekoppeld.
Ik vind het Lundia systeem heel erg handig, ik kon in een middag
in mijn eentje een hele andere opstelling mee maken. Super simpel
in elkaar te zetten en ook mijn toenmalige katten vonden
het prettig: je kunt namelijk heerlijk over de planken rennen.
Bovendien had ik toen open zijkanten, dus je klimt ook snel langs de zijkant omhoog.
Ook mijn verhuizing naar Bolsward verliep soepel: boeken in dozen,
stelling uit elkaar en binnen een dag stond hij weer klaar.
Deze keer zelfs aan de muur vastgezet.
Inruimen is dan wel weer een dingetje....
Een paar jaar geleden werd het tijd voor een échte bibliotheekboekenkast.
Die is langzamerhand goed gevuld. Er is een strikte indeling:
links mijn boeken en "spulletjes"; tv en en verder is van Action Man.
Vorig jaar begon de volle kast me te irriteren: te veel, te rommelig.
De oude dame uit de flat heeft ook dingen aan mij over gedragen:
Makkumer aardewerk, een lief klokje, de bowlschaal van Kleine Beppe.
En dan begin je aan een enorme klus - per plank alles eraf, afstoffen/keuren,
wat blijft weer terugzetten.
Zo nu en dan met een stapeltje "dilemma's" gaan zitten en bij de koffie
nadenken of ze wel of niet weggaan.
Nee, dan vroeger in de bieb! Hoe oud, hoe vaak uitgeleend, is de titel
nog ergens anders, hoe ziet het er uit? Dat zijn de criteria waar je mee werkt.
Mijn boeken zijn wel "oud", maar zien er perfect uit, zelden uitgeleend -
dat helpt niet bij het nemen van een beslissing.
Morgen verder, er is al heel wat door mijn handen gegaan.
Een flinke stapel in de gang, die gaan naar de boekenverkoop in
de Martinikerk. Goed doel: restauratie van het Hinze orgel...
Maar, moeilijk hoor -boeken wegdoen. 90% is informatief, textiel gerelateerd.
Elk boek is een herinnering, zelfs een emotie: inspiratie voor een quilt,
onderwerp van een Midweek in Fredeshiem, het houdt niet op.
Doe dat dan maar eens weg!
En dan nog het hoekje met oude kinderboeken van mij en van AM.
Een vertaald Fries boek met een datum van 5 december 1963,
gekregen van Pake en Beppe.
Nee,die doe ik echt niet weg.
Dus: er gaat heel weinig weg, het wordt wel afgeborsteld en netter neergezet.
5 opmerkingen:
Boeken weg doen is echt heel lastig.
Heb voor de verhuizing toch de keuze gemaakt heel veel boeken naar de kringloop te brengen.
Moeilijk maar soms kan het gewoon niet anders.
Succes met uitzoeken.
Eigenlijk al begonnen aan de grote schoonmaak zeg maar....
Ik heb van de winter de rechterkant met leesboeken uitgezocht en heb van enkele boeken afstand kunnen nemen. De linkerkant met hobby en gedichtenbundels wordt moeilijker denk ik....
Tja, boeken uitzoeken, voor sommigen heel moeilijk. Ik heb niet zoveel boeken, alleen de boeken die ik herlees, bewaar ik. Als ik het geen leuk boek vond, of één keer lezen genoeg vind, gaat het in een krat. En die krat gaat mee naar verjaardagen en binnen no time ben ik er van af. Maar de ereader heeft zijn entree gemaakt, en dan weet je het wel, zomaar ruimte in de kast.
Jaren geleden al heel veel boeken opgeruimd en de meesten lezen we nu via de bieb.
Behalve “doe boeken” of hele speciale uitgaven van iets, die gaan nooit weg.
Heerlijk vind ik zo'n boekenkast... Ik wilde wel dat wij zoiets hier hadden staan!
Het is bijna een herinneringskast geworden en ik snap dat het heel lastig is om dingen weg te doen. Maar moet dat? Ik ben slecht in weg doen...En als het niet echt in de weg staat...
Een reactie posten