Oooh, een muis in mijn broekspijp....

Eergisteravond, toen we al op bed lagen, kwam ActionGirl binnen rennen. Ken je dat? De geluiden kloppen niet - dit is niet een roepende poes, maar er is iets aan de hand. Snel overeind en naar beneden. Action Man sliep al...
En ja hoor - ze had een muis gevangen, maar, die was nog spring levend! AG keek trots naar het vrouwtje en de muis greep zijn/haar kans: onder het kastje. Kat bij haar lurven gegrepen, achter een deur, lapje in aanslag, op knieën ervoor, weer schoot muis weg - niet meer te vinden. (En dat in een kale gang met één kastje, een verwarmingselement en twee losse deuren die in een hoek staan...).
Dan toch maar op bed...

De volgende morgen ging Action Man op zoek en verklaarde de gang muisvrij. De kat en ik wisten wel beter, maar: wat vader doet is welgedaan, zeg je dan. Even later, tijdens de koffiepauze, zat de jongedame bij de koelkast: kopje scheef, nog schever, andere kant op - kan niet missen: daar zit de muis!

Koelkast werd van de muur gehaald, want er onder kijken hielp niet. Zat het diertje, nog steeds bijzonder levendig, onderin een hoekje tussen allerlei ijzerwerk. ActionWoman ging er voor: peurstokje in de hand, voorzichtig sturend optreden is dan het beste. En helpen, dat deed het: muis nam de kuierlatjes, schoot tussen mijn knieën door en ging rechtsaf, de broekspijp in. Yesss, nu heb ik 'm (en de slappe lach...)

Okeee, even rustig nadenken (kriebel, kriebel) - ja, de broekspijp omvouwen en voorzichtig stappend naar buiten. Muis kroop intussen steeds hoger - buiten aangekomen leverde schudden met het been niet het resultaat wat ik graag wil zien: een vallende muis. Dan de broek maar uit en jaaaaa, daar sprong het beestje in de richting van de veilige haven: het berghok bij de heg.

Hé, hé - kat mocht weer los.

Nu weten we ook, waar ze zitten:

De buren hebben kippen (en drie hanen). Het voer staat schijnbaar in die hoek opgeslagen. Hier lopen de muizen heen en weer. Doordat onze schutting daar een open raster heeft, kun je het allemaal goed observeren.

Het heeft één voordeel, je weet waar Arwen is - niet op stap door de buurtuinen, maar op wacht! (Er ligt nu een oud stuk biels voor, kan ze er niet meer met de poot onderdoor ragen).