vrijdag 27 juli 2018

Lezen in de warmte - boekentips


kaartje van Buienradar op 24 juli


Twee dagen later,
in Overijssel zit ineens een lichtgeel stukje -
noodweer zorgt wateroverlast 
en een sterke daling van de temperatuur.
Hier was het vandaag 39 graden op het terras achter huis.

De huishouding is overgeschakeld op een tropenrooster:
vroeg op (Julia wekt mij even na vijf uur ´s morgens),
ontbijten en buiten een kopje thee, genieten van de "koelte"en rust.
Daarna de noodzakelijke werkzaamheden aan huishouding/boodschappen.

Als ik vrij ben, houden we een siësta en blijven we 
de rest van de middag binnen. 
Breien bij het Tourverslag is heel goed te doen. 

En lezen, ja, dat doe ik ook:



Terug naar Villa Rosa van Nicky Pellegrino 
is een heerlijk boek voor deze warme zomerdagen.

Stella heeft 25 jaar voor een bijzondere modeontwerpster gewerkt. Na haar overlijden
zit ze zonder werk en haar vriendin raadt haar aan een tussenjaar te nemen. 
Ze besluit een tijdje in Italië door te brengen en via een site voor huizenruil vindt ze
een villa vlakbij een dorpje.
De eigenaar van de villa gaat in haar appartementje en
Stella zoekt haar weg om nieuwe vriendschappen te sluiten met dorpsbewoners.
Intussen houdt ze mailcontact met de eigenaar en bouwt ook met hem 
een vriendschappelijk contact op.



Toen ik het uithad, dacht ik "als er een Terug naar Villa Rosa, dan moet er ook een Villa Rosa zijn".

En ja, het stond zelfs in de kast!
Dit boek gaat over andere mensen en speelt wat eerder.
Alice heeft zich van serveerster in een Italiaans restaurant opgewerkt tot kok in datzelfde
restaurant. Ze heeft zichzelf alles aangeleerd door goed te kijken en als haar baas
haar aanraad een zomer in Italië door te brengen om écht te leren koken van 
de locals, gaat ze met haar vriendin naar het buitenhuis van diens moeder.

We leren niet alleen dorpsgenoten kennen, maar ook Babette en haar man, die 
al heel erg lang op dit huis passen, als de eigenaresse afwezig is.

Babette observeert Alice  en bouwt, door met en voor haar te koken, een band op. 
Er wordt in beide boeken steeds over het eten gepraat, je krijgt steeds meer zin om
recepten op te zoeken en met net zo veel plezier als in het boek te gaan kokkerellen.

Als je op het tabje "boekentips" bovenaan mijn blog klikt staan daar nog een paar fijne boeken van Nicky Pellegrino. Allemaal heerlijke zomerboeken.


Van een heel ander kaliber is het volgende boek:
Onder de Vlinderboom van Pauline Vijverberg.
Ik had het net in de collectie gezet, toen op vrijdagmiddag een vaste klant
liep te zoeken naar "een mooi boek". Een oude dame, die veel leest en waar we 
elke vrijdagmiddag iets moois voor uit (moeten/willen) zoeken. 

Ik gaf het haar met de opmerking, dat het een prachtig boek leek, maar dat ik het zelf nog niet gelezen had. Ik kon het haar alleen aanraden op gevoel. 
Geen enkel probleem,ze vond het leuk om nu eens de eerste te zijn, die het zou lezen.

Een week later was ze er weer, met buurvrouw - samen in het taxibusje, voor het wekelijkse bibliotheekbezoek. Ze kwam heel ernstig naar me toe en gaf me een keurig verslag:
het boek speelt in twee periodes, ze vond het historische deel mooier dan dat van de tijd van nu.
"Ik haw gûlt oer het earste diel, sa ferdrietig!"
(ik heb gehuild om het eerste verhaal - ik werd er zo verdrietig van).

Ze raadde me het boek aan, ze was trots, dat ze mij nu eens een boek kon geven om te lezen.

dus, dat heb ik gedaan
Er zijn twee verhaallijnen -
In 1900 neemt het leven van de tweeling Clara en Tony een dramatische wending als de boerderij, waar ze wonen met hun moeder en opa, met de grond gelijk gemaakt wordt  door het Britse leger.
Ze worden gedwongen naar een kamp in de buurt van Pretoria te gaan, waar ze
veel ontberingen ondergaan. 

Het moderne verhaal gaat over Iris, die zich bezig houdt met epigenetica - hoe patronen uit het verleden, zich in het heden herhalen. Ze houdt zich bezig met onderzoek naar de gevolgen van zware ontberingen tijdens de zwangerschap op de genen van het ongeboren kind en hoe die gevolgen zich in latere generaties uiten. 
Iris heeft familie in Zuid-Afrika en komt tot de ontdekking, dat er tijdens 
de Boerenoorlog een zelfde situatie is geweest als in de Hongerwinter in Nederland. 
Extreme ontberingen geleden door vrouwen en kinderen, die in de kampen gevangen gehouden werden. De Britten hebben moedwillig het land plat gebrand, dieren geslacht en huizen verwoest
om de guerilla oorlog van de Boeren te ondermijnen.
Hier gebruikt men voor het eerst de term "verschroeide aarde" .

In de kampen was sprake van opzettelijke verwaarlozing door slechte onderkomens, zeer slecht voedsel en zeer slechte hygiëne.



Ik sluit me aan mijn mijn klant: prachtig boek met veel verdriet.
Geef nooit op, ga altijd door!


Op de site van Historiek legt Pauline uit, hoe ze het onderzoek gedaan heeft. 
Verdriet en lijden van je voorouders draag je in je eigen genen mee. 

Een boek om nog lang over na te denken. 



zondag 22 juli 2018

Het wordt vast wel weer eens koud....



Je kunt goed zien, dat de hele natuur  dringend water nodig heeft.
Onze lijsterbes zit vol besjes, maar ze blijven klein.
De blaadjes aan de bomen ritselen omdat ze indrogen.

Gelukkig zitten er wel bloemen in de dahlia's.
Ze zijn prachtig met de zon erop.



Julia mag ook genieten van het heerlijke weer. Vorige week hebben we
haar, onder strikt toezicht, langzaam laten wennen aan de tuin.

Gelukkig vloog ze niet meteen bij een schutting op,
intussen heeft ze al een paar favoriete plekjes. 
Ook de buurkatten hebben kennis gemaakt met onze nieuwe huisgenoot!



Afgelopen vrijdag hebben we het, ondanks de warmte,  behoorlijk druk gehad.
Stapels boekjes kwamen terug uit de scholen (de vakantie begon), klanten uit Sneek kwamen boeken inleveren
en meteen hun reserveringen ophalen.
Aan het eind van de uitlening om 8 uur 's avonds, hadden we dertien kratten met boeken
klaar  staan voor de expeditie auto.
Zoveel kratten hebben we nog nooit klaar gezet!
Dan ga je wel voldaan naar huis....

Thuis houden we ons rustig:
mooie boeken lezen,


borduren




breien


dit wordt een heerlijk warme poncho,

het wordt vast wel weer eens koud!

zaterdag 21 juli 2018

`Ik zoek een boek`




Tijdens mijn werk in de bibliotheek hoor ik deze opmerking regelmatig. Meestal heeft iemand een titel opgezocht in de catalogus en wil dan graag weten, waar het boek in de kast staat.
Appeltje - eitje geval,
geen probleem om de plek aan te wijzen
Negen van de tien keer hebben we het dan ook.
(het kan ook net op een thematafel liggen - dan zoeken we even verder)

Maar nu is het mijn eigen zoekactie:
twee (oudere) quiltboeken van bekende quiltsters.

Gwen Marston heeft me vroeger, met haar boek Liberated Quiltmaking, 
veel plezier in het vrije quiltwerk bezorgd.
Freddy Moran staat bekend om het bijzondere (vrolijke) kleurencombinaties.

Het lijkt me leuk om me door hen te laten inspireren.
Alleen -
 ze zijn niet meer zo eenvoudig te verkrijgen.
Er zijn wel tweedehands exemplaren te krijgen bij Amazon.
Op zich geen enkel probleem, maar die verzendkosten maken het dan toch best duur.


Heeft iemand misschien éen ( of zelfs allebeide) van deze titels liggen?
Zou ik die dan kunnen overnemen? 

Ik hoor het graag, er liggen nog een heleboel in de stapel.
Daar wil ik nog wat van maken....

zondag 15 juli 2018

De Grootste Gehaakte Deken 2018

Dit weekeinde is het enorme project van de Grootste Gehaakte Deken afgerond:

de recordpoging is met meer als 10.000 dekens geslaagd en men wacht nu op het oordeel van het Guiness Books of Records.
Gelukkig was het een stralend weekeinde, de dekens hebben niet te lijden gehad van regen of storm.
Dit filmpje is van Esmeralda de Vries, één van de initiatiefneemsters van 4 jaar geleden.


vrijdag 13 juli 2018

Werkzaamheden in de bieb


Elke maandag werk ik in de bibliotheek van Sneek. 
Altijd een gezellige, intensieve dag. Sneek is een grotere plaats als Bolsward 
en dat merk je ook aan het bibliotheekwerk.

We leven er als personeel al maanden naar toe: de Herinrichting van Sneek.
In personeelsvergaderingen hebben we verschillende indelingen en
kleurenschema's kunnen beoordelen. 
We zagen de bomen uit de kleine binnentuin omgehakt worden
(heel erg!) en de collectie werd gesaneerd. (= er werd rigoreus afgeschreven).
Vlak voor mijn vakantie lagen de flyers overal en ook de posters met de aankondiging van
de sluiting (zes weken dicht!!). We gingen er over in gesprek met de klanten.

Nu is het zover, op de interne Facebookpagina zagen we de foto's van het grote leegruimen
voorbij komen. Intussen zijn de schilder en de interieursprecialist hard aan het werk.

Dit alles heeft gevolgen voor bezoekers van de vestiging Sneek en daarmee ook
de medewerkers van de bibliotheken in de omliggende steden.



Bolsward krijgt alle reserveringen van de Sneker leners binnen, tenzij iemand
zelf aangegeven heeft, het boek liever in een andere bibliotheek op te halen.
Dit betekent, dat wij ruimte moesten maken: er zijn nu twee volle kasten,
waar anders één kleine kast ingericht is met de op te halen boeken. 
Daarmee krijgen wij ook flink meer bezoekers - die reserveringen
wil men heel graag hebben, natuurlijk. 
Dan kun je ook meteen weer een nieuwe leesvoorraad
meenemen. Dus - uitleggen, waar het allemaal staat - "ja, we hebben ook 
een tijdschriftencollectie - "ik laat u zien waar dat is", de jeugdcollectie vindt u daar -
kijk, hier is de uitleen- en inleverapparatuur.

Het geeft veel gezelligheid, sommige klanten herkennen ons en zijn daar blij mee.
De opruimhulpen hebben het druk,maar er is een extra bijkomstigheid:
de ingeleverde boeken uit de collectie van Sneek.
Die kunnen "even" niet terug, die moeten opgeslagen worden worden. 
Krátten vol sturen we naar de opslag in Leeuwarden.

(en die boeken moeten  vóór de heropening op 13 augustus wél
weer in de kasten in Sneek staan).

Intussen worden we op de hoogte gehouden van de werkzaamheden:
"er is weer internet!`
`ze zijn bezig de vloerbedekking er uit te halen`

Ook de medewerksters, die normaal hun uren in Sneek maken,
werken in andere vestigingen.
Leuk om je collega te gast te hebben!



dinsdag 3 juli 2018

tijd voor reflectie






Wat heb ik eigenlijk gedaan in mijn vakantie?
Er was deze keer geen lijstje met plannetjes. 
Het uitstapje naar Zeeland stond vast,
de komst van Julia ook.
Verder liep het zoals het liep:
vanwege de warmte waren we alleen 's morgens vroeg en 's avonds
buiten. 
De plantjes water geven, de vissen voeren, 
de knop van de waterlelie zien groeien.

En de lipstickplant natuurlijk...
Volgens de link moet hij niet in direct zonlicht staan,
dat staat hij hier wel. En toch doet hij het geweldig. 
Alle knoppen komen prachtig uit.


Op zondagmorgen een tochtje maken: er zijn nog fonteinen, die we niet gezien hebben!
In Harlingen ligt een potvis op ware grootte, tegen de dijk.
Ik denk, dat je hem op een grijze dag in de winter nauwelijks ziet.
Zo nu en dan spuit hij ook en maakt daarbij geluid
Aan de andere kant van het havengebied kun je over de strekdam lopen, 
dan kun je hem nog mooier zien. 
Toen verder naar Franeker, 
daar staat de fontein naast de Martinikerk.
Deze fontein heeft de naam Oortwolk gekregen, 
genoemd naar de, in Franeker geboren, astronoom Jan Hendrik Oort.




De fontein werkte, toen we hem gingen bekijken: er kwam een fijne nevel uit
de gouden bol. Het was een prachtig gezicht, hoe die nevel door de wind 
weggeblazen werd. In de uitleg lees je over de betekenis van de nevel.


Nog even kijkje in de kerk, met dit prachtige houten plafond en fresco's op de pilaren. 


Thuis hebben we ons bezonnen op het plan deze deur te vervangen door een schuifdeur.
Op zolder is immers een tijdje geleden een schuifdeur geplaatst. Ik ben daar heel blij mee,
het geeft me flink wat ruimte in de zolderkamer. Dat zou hier ook heel goed kunnen.
Dan moesten er wel een paar dingen weggehaald worden: een ladenkastje en het schattenkastje,
wat je nu nog op de foto ziet. Het ladenkastje kreeg zonder problemen een andere plek. Het kastje met familieherinneringen is ook ergens anders opgehangen. Resultaat een lege muur, klaar voor de bestelling bij Karwei van een spliksplinternieuwe schuifdeur. Alleen...... die deur, die nooit goed ver open kon, om ruimte te geven bij de tafel - die kon nu ineens wél helemaal open!

Tijd voor overleg tussen de directieleden - wat doen we? Dat geld kunnen we ook ergens anders voor gebruiken - de trap kan ook wel een oppeppertje gebruiken bijvoorbeeld. Na het avondeten was het besluit genomen: geen deur halen, maar deze eerst eens een tijdje open zetten. Wél verf halen om de muur een fris laagje te geven.


Het gaat goed met Julia,