Gewapend met een buzzer van de afdeling, zocht ik gistermiddag een rustig plekje
om te wachten. ActionMan verdween achter een paar klapdeuren voor het darmonderzoek.
Mijn blik viel op het blad,wat in het zithoekje van de Stilteruimte lag.
Ja, heel toepasselijk en vast niet toevallig.
Het was overal zó druk,dat ik blij was met deze plek.
Beetje lezen, beetje breien...
Gelukkig was het resultaat van het onderzoek prima, niets aan de hand.
Gewapend met leef- en voedingstips reed ik AC weer naar huis.
Daar zaten we blij en opgelucht te wezen...
vooral omdat zijn broer wel geholpen moest worden aan darmkanker.
Dat is al heel wat jaren geleden,
het gaat heel goed met hem.
Maar vanwege de familieconnectie was dit onderzoek wel beladen.
één tip: als je met een buzzer op zoek ben naar een rustig plekje
in een ziekenhuis, ga dan niet in de Stilteruimte zitten...
De buzzer heeft daar geen bereik, heel logisch ook.
Een onervaren ziekenbezoeker weet dat niet.
( de zuster ook niet, trouwens -
ben ik de eerste, die daar gaat zitten wachten?)
4 opmerkingen:
Wat heerlijk dat je ook meteen uitslag van het onderzoek had! Genoeg spanning gehad rondom dit onderwerp, denk ik... O, wat komt het toch vaak voor...
Maar waarom had je een buzzer op zak?
Wat een opluchting zo’n uitslag. Oei, vroeger liep ik altijd met een buzzer door het ziekenhuis die het echt altijd overal deed. En omdat ik ook personeelswerk deed ging dat ding de hele dag.
Fijn dat het goed was!
Fijn dat alles goed was, dat is weer een zorg minder.
Een reactie posten