Voor het eerst in de jaren, dat ActionMan en ik bij elkaar zijn,
waren we samen met Kerst.
Het is prima bevallen: even terugtrekken
en nu en dan herinneringen delen.
Onze trouwdag, ook al 40 jaar geleden, met sneeuw en vrieskou.
Gelukkig had ik een warme, geweven jas over een wollen pakje aan.
Wat hebben we veel beleefd in al die jaren!
De mensen, die we onderweg moesten achter laten kwamen
ook voorbij:
familieleden en eerst mijn vader en dit jaar mijn moeder.
Het was een beetje droevig en mooi tegelijk.
Fijn om er zo rustig samen over te mijmeren.
Maar ook: het begin van mijn sjaalproject.
Enthousiast steken voor de onderste rand opgezet.
Dit gaat leuk worden!
Maar, na een centimeter of 5 begonnen de twijfels:
doe ik het wel goed, het patroon is helemaal niet duidelijk.
Weet je wat: effen garen en dan kijken hoe het wordt.
En toen bleek meteen, dat ik niet goed bezig was.
Onderaan hoe ik het maakte, daarboven hoe het moest zijn.
Ja, daar zie je dat er een patroontje in komt.
Terug naar het garen, wat ik wil gebruiken.
Op de bol lijkt het licht/donker effect heel goed,
maar het kleurverloop is heel snel.
Ik breide het proefje nog een keer:
nu is het wel duidelijk, dat je met recht en averecht
een structuur maakt.
Het korte kleurverloop maakt het voor mij nog te onrustig.
Op deze foto van de sjaal zie je hoe de beginrand zou kunnen zijn.
De kleuren van deze rand gebruik je ook in het brede middendeel.
Daar moet je duidelijk het ingebreide patroon zien.
Dat gaat niet lukken met mijn garen.
Helaas hebben we te maken met winkelsluiting vanwege de lockdown.
Zodra die voorbij is, spoed ik mij naar Ajoure in Joure.
Een winkel met een enorm assortiment aan garens.
Bovendien een kundige eigenaresse, ik heb advies nodig!
Eerst wat lezen, er is een fijne voorraad.
Onderaan de stapel ligt Het Eilandhotel van Jenny Colgan .
Het vierde deel in de serie Café Zon & Zee:
Flora heeft haar handen vol op het eiland Mure:
ze is met zwangerschapsverlof vanwege de geboorte van haar zoontje.
Maar intussen moet haar broer, na het overlijden van zijn grote liefde,
diens hotel runnen. Dat lukt niet goed en Flora schiet te hulp.
Voeg daarbij een excentrieke kok en een keukenhulp met alleen linkerhanden....
Heerlijk, categorie: Leesplezier.
Ik vind alles van Jenny een aanrader. Voor vakantie, voor grijze, mistige dagen,
een moment voor je zelf, altijd goed.
3 opmerkingen:
Fijn dat je samen toch een goede kerst hebt gehad. Het leven kent zijn ups en downs en niemand ontkomt aan verdriet en gemis. Het kan goed en helend zijn om daar samen bij stil te staan. En de mooie momenten mogen er zeker ook zijn en kunnen je er boven uit tillen!
Wat jammer dat het garen niet zo geschikt is voor deze schitterende sjaal. Kort kleurverloop vind ik meestal ook niet fijn. En nu je weet hoe je moet breien is het wel een dubbele teleurstelling dat je niet verder kunt!
Ik hoop maar (en velen met mij verwacht ik) dat de winkels weer snel open gaan, desnoods op afspraak.
Maar gelukkig ga je je niet vervelen. Lezen is ook heerlijk. Volgens mij het ik dat boek Eilandhotel wel eens gelezen; het komt me zo bekend voor... Of is het een heel nieuw boek? Dan heb ik het niet gelezen... Maar misschien verwar ik het wel met een ander boek...
wat jammer dat je niet verder kunt. Misschien kun je de eigenares van Ajoure een mailtje sturen? Maaar misschien ligt er een ander klein werk dat even tussendoor kan. Mijn goede voornemen om meer naar de bieb te gaan is allang gestrand. Niettemin blijf ik nieuwsgierig naar boeken die anderen lezen. Dat van die gouden draad lijkt me interessant.
Een rustige Kerstmis heeft ook zo zijn charmes. Wat een ingewikkeld patroon heb je uitgezocht. Gelukkig is er een winkel die kan helpen. Ik ben ook helemaal geen breister. Hoewel toen ik op de huishoudschool werkte waar ik ook een tijdje leerling was zei onze directrice altijd als het om breien ging: vraag maar aan Anny, dat is een goede breister. Zelfs na 40 jaar geloof ik het nog niet...
Heeerlijk: Jenny Colgan. De eilandserie is heel leuk. Ik las in het Engels over een boekwinkel in Edinburgh. En daarin werd ook de stad beschreven. Ik vond het moeilijk om me er een voorstelling van te maken. Eerst plaatjes kijken op internet.
Lees nu Sophia's hoop van Corina Bomann. Dat is een trilogie. Het tweede deel is ook al uit maar zwerft even bij de nichtjes:ik zou het liefst doorlezen, terwijl ik ook dacht aan andere boeken van haar met eenzelfde beginthema als bv in De Jasmijnzussen . En er even in moest komen.
Een reactie posten