Boekentips - Zomerlezen

 

Ik weet nog heel goed, hoe leuk

het was om in de bieb

de tafel voor " Zomerlezen" in te richten

en een paar weken bij te houden.

Lekker lezen

thuis, op de camping, in een vakantiehuis

of gewoon als je onderweg bent,

kan niet schelen waar.

Als je er maar blij van wordt.

Ik heb er thuis ook een paar verzameld:

"De vergeten buurttuin" - Sharon Gosling.

Luisa krijgt de kans om op een afgelegen

fabrieksterrein een buurttuin op te starten.

Ze gaat met tegenzin in op het aanbod

en komt terecht in een uitgestorven 

fabrieksdorpje. Ze maakt kennis

met Cas, die leraar is en naast haar terrein

een boksschool heeft geopend. Hij wil zo de

jongeren uit de buurt een plek geven

om bij elkaar te komen.

Dan is er nog Harper, een meisje

met een alcoholische vader, die voor

haar broertje zorgt.

Luisa start alleen, want de inspraakavond

wordt verstoord door een stel motorjongeren.

Langzaam komt er meer hulp van omwoners

en groeit de tuin uit tot iets moois.

Alleen begrijp ik niet goed, wat de titel met het verhaal

te maken heeft...

Sharon heeft nog twee titels op haar naam:

Het boekwinkeltje in de vuurtoren

en

Het huis onderaan de klif.

Haar hoofdrolspelers hebben steeds een 

moeilijke jeugd gehad of zitten in een

moeizame relatie. Ze beschrijft heel goed,

hoe de vrouwen hier mee om leren gaan,

terwijl het heerlijke verhalen zijn. 

              Een zomer vol belofte - Jenny Hale

Megan erft na het overlijden van haar grootvader

diens cottage aan het strand. Samen met haar vriendin Tess

gaat ze terug naar de kust om een nieuwe start te maken.

Ze zoeken een baantje als serveerster en beginnen het huis

op te knappen. Maar intussen leert Tess ook meer 

over opa en de rest van haar familie.

Als laatste nog 

De Italiaanse Droom - Jo Thomas

Dit begint meteen heel sterk: met veel drank op

door een druk op de knop een bod uitbrengen op

een huis in Italië, mét olijfgaard.

Kan gebeuren, toch? Iets wat je doet als je 

met je vriendinnen wat te veel drinkt. 

Maar de volgende ochtend is het bod geaccepteerd

en bij aankomst in Italië blijkt het huis een " opknapper" te zijn...

Compleet met luidruchtige buren, die écht niet blij

met haar zijn!

Misverstanden en problemen worden humoristisch

beschreven en intussen werkt Ruthie zich een slag in de rondte

om het huis op te knappen en het dialect 

te begrijpen, zodat ze verstaat wat er tegen haar gezegd wordt. 

Heerlijk, leuk verhaal.

Alle drie fijne verhalen, geniet ervan!

Bezoekje aan de tentoonstelling "Blauwe Handen".

                                                                                      

Ik las een stukje over deze tentoonstelling

op het blog van Tweedehandswerk

en sprak af met vriendin:

dit moesten we zien!

Ik heb ooit een lezing van Ien Rappolt bijgewoond 

en we hebben samen twee workshops bij haar gedaan. 

De tentoonstelling is in het Museum van de Valse Kunst 

en er is ook een prachtige collectie glas.

De tentoonstelling van Ien is ge-wel-dig: wat

een schitterende collectie kleding is hier te zien. 

Het borduurwerk zó verfijnd en

ook zo kleurig, de kleding prachtig gemaakt

veel geverfd met indigo

(vandaar die blauwe handen),

mutsjes, draagdoeken voor baby's...

je kijkt je ogen uit!

Ook de collectie glas is prachtig:

Scandinavische, Chinese en Italiaanse

merken staan te pronk in de vitrines.

De rondleiding langs de vervalsingen

hebben we overgeslagen, want er stond nog 

een bezoek aan Hawar in Oldeberkoop op het programma.

We bekeken de tentoonstelling "Geleend Landschap"

waarbij we uitleg kregen van de kunstenares Miranda Vissers,

en daarna ook snuffelen in de enorme collectie materialen

en praten over met andere bezoekers over je eigen en elkaars projecten.

Mijn tasje was ook meegekomen, want het blad Vezel wordt

hier "gemaakt". Het werd bewonderd en Meinie vertelde,

hoe fijn het is om resultaat te zien van de artikelen in het blad.

Het is ooit begonnen als de Spin- en Weefkrant, maar is

nu uitgegroeid tot een breder georiënteerd blad met o.a.verven met 

natuurlijke verfsoorten - eco-dying, het tasjes artikel - heel afwisselend.

De bedoeling is te inspireren en hoe leuk is het dan om 

ook het resultaat te zien. Een foto van mijn tasje ging meteen naar

de schrijfster van het artikel.

Thuis stalde ik de aan winsten uit:

de catalogus van de tentoonstelling

(eerder te zien in het museum De Kantfabriek

in Horst),

prachtig verlooppgaren van Schöppel

en nog twee handige schaaltjes van Bunzlau

uit de geweldige boek/cadeau/tekenmaterialenwinkel.

Lekker bijgekletst, schitterende kleding bekeken,

genieten bij Hawar en ook 

nog een tamelijk zonnige dag.

Toppie!!

Tasje maken

Het idee voor dit tasje komt inderdaad uit het blad Vezel.

Het artikel staat n nr. 3 van 2022.

Ik vond het artikel erg inspirerend en de combinatie

van drie technieken is bijzonder. 

Intussen schiet het hier flink op:

Het breipatroontje is af, stofjes voor

de bovenrand uitgezocht en aangezet.

De voering is genaaid en daar zie je spelden

zitten, omdat ik bezig ben de bodem erin te naaien.

Daarna een koord gebreid en alvast een mooie kraal 

voor het uiteinde gevonden. 

Die blauwe wol is voor een extra picotrandje bij 

de overgang naar het breiwerk. Die mosgroene

rand is zo een wat

gecamoufleerd. 

Een beetje vochtig gemaakt, geblokt en nu staat 

het randje ook een beetje uit. 

tadaahh....

dit is het geworden! 

Conclusie: erg leuk om te maken.

In het artikel staan mooie voorbeelden

met borduurwerk, lijkt me ook een mooie uitdaging.

Nu ik er over nadenk: zou een geborduurde bodem

(in slow stitching bijvoorbeeld) ook mooi zijn?

Haken/breien geeft een soepele bodem, maar

met een lapje heb je stevigheid.

Ik ga er over nadenken....

 

Boekentips

 

Het is heerlijk weer om te lezen,

helaas nog niet vaak buiten in het zonnetje,

maar uit de wind kan het toch.

Ik nam De Schemertuin - Sara Nisha Adams mee naar huis

omdat ik aangetrokken werd door de omslag met 

het silhouet van een vos bij volle maan.

Ook het gegeven: een overwoekerde tuin

tussen twee huizen in een straattje in Londen, maakte me nieuwsgierig.

Winston en Bernice zijn buren, maar ze liggen elkaar

totaal niet. 

De overwoekerde tuin tussen de huizen wordt niet gebruikt.

Winston is eenzaam, zijn vriend Lewis heeft alleen

aandacht voor zijn veeleisende baan bij de bank.

Bernice is net gescheiden en woont sinds kort met haar zoontje

naast hem. 

Op een dag krijgt Winston een brief met ingesloten knipsels

over de tuin, die vroeger een soort gemeenschapstuin

was en werd onderhouden door twee buren/vriendinnen.

Het boek is opgedeeld in seizoenen, die starten met een

dagboekfragment van één van de oude buren.

Dan komt er steeds een stuk over het heden: 

Winston en Bernice beginnen samen de tuin op te knappen.

De tuin zorgde in het verleden voor verbinding in de kleine buurtgemeenschap

waar verschillende culturen samenleven.

Langzaam maar zeker groeit er, door de enveloppen met

foto's en knipsels, die Winston en Bernice in hun brievenbus vinden,

weer een samenwerking en komt de tuin tot leven.

Echt een mooi, rijk verhaal - een aanrader.

Daarna las ik Het Eilandhuis - Elena Conrad.

Echt een heerlijk boek voor de zomer: het speelt op

het Duitse Waddeneiland Spiekeroog. 

Maike erft totaal onverwacht van de tante van haar man

een huis en twee vakantieappartementen op

het eiland. Ze heeft een paar keer bij tante Hilde gelogeerd

en genoot altijd van de sfeer op het eiland.

Maike heeft zelf behoefte aan een nieuwe start en

vertrekt naar het eiland. Alleen voelt ze zich daar

niet echt welkom. Haar man is het niet eens met

de beslissing van tante - hij is tenslotte écht

familie.

Een verhaal wat lekker wegleest. De schrijfster komt

vaak op Spiekeroog en dat kun je merken.

Het belang van de bootverbinding, de geschiedenis van het eiland

en het belang van de natuur.

Dit is deel 1 van de  Eilandhuis-serie. Ik zag, dat

deel 2 al in het Duits verschenen is. Dat verhaal 

speelt zich af in de herfst en begin winter.