Boeken, boeken- boekentips

 Er ligt altijd wel een stapeltje boeken klaar

zodat ik nooit misgrijp.

Allereerst: "De Chocoladevilla"- Maria Nikolai.

Eerste deel van een trilogie, de beide andere delen zijn hier 

nog niet uitgebracht. 

Boeiend verhaal over Judith, dochter van een chocoladefabrikant.

Welgesteld gezin met drie kinderen. Judith is de oudste en

heeft twee jongere broertjes - een tweeling.

Moeder is in het buitenland vanwege een zwakke gezondheid. 

Judith heeft veel belangstelling en gevoel voor het bedrijf van haar vader.

Ze ontwikkelt nieuwe chocoladevarianten, houdt toezicht op

de winkel en het personeel.

Ondanks haar voorstellen en pogingen om meer betrokken te worden

bij het bedrijf, krijgt ze geen kans van haar vader.

Een dochter wordt uitgehuwelijkt en bestiert daarna haar huishouding

en zorgt voor de kinderen - punt.

Dan komt Victor Rheinberger op hun pad, letterlijk en figuurlijk.

Hij krijgt taken in de fabriek, Judith en hij kunnen het goed vinden.

Hij is heel enthousiast over haar ideeën en stimuleert haar daarin.

Dan wordt op een balavond , totaal onverwacht voor Judith ,

haar verloving met de zoon van een rijke bankier aangekondigd.

Intussen krijgen we ook meer informatie over de moeder

en de redenen van vader voor dit huwelijk van zijn dochter.

Meer vertel ik niet... wel dat ik uitzie naar de beide volgende delen.

Het tweede boek: " De verdwenen brieven van Esther Durant" - Katye Nunn.

We leren Esther kennen als ze onderweg is met haar man voor een weekje vakantie.

Beetje vreemde tijd is het wel: het is begin november en ze gaan 

naar de meest zuidwestelijke punt van Engeland.

Hun zoontje Teddy mocht niet meekomen, ze gaan naar een oude vriend van haar man.

Het blijkt, dat deze vriend (een arts) een soort opvangoord heeft gesticht

op eenkleine eilandje. Hij vangt hier getraumatiseerde mannen op.

Eén keer per week komt er een bootje met

post en levensmiddelen. Je kunt met geen mogelijkheid ongezien wegkomen.

Tot haar verbijstering laat haar man haar hier achter:

om op krachten te komen en dan niet een weekje, maar voor maanden.

Ester is de enigste vrouw van de groep. Er is elke dag een praatsessie met de 

dokter, verder mag je doen wat je wilt.

Ieder lid van de kleine groep heeft een eigen taak gevonden: de tuin onderhouden,

vissen of groente oogsten voor de keuken. 

Het verhaal van Esther speelt begin jaren '50 - ze heeft het moeilijk

na een traumatische ervaring. 

Ondanks alles begint ze zich thuis te voelen

in de groep en op het eiland. 

De tweede verhaallijn is die van Rachel, een Australische onderzoekster van 

zeeleven. Ze heeft een nieuwe baan: onderzoek doen op een klein eilandje,

onderdeel van de Scilly eilanden.

Beide boeken hebben éen ding gemeen: vrouwen hadden vaak geen enkele zeggenschap

over hun eigen leven. Esther, die door haar man zonder overleg en onder valse voorwendselen

weggebracht wordt.

Judith die door haar vader gekoppeld wordt aan een man,

die haar niet waard is. 

Gelukkig leren ze de omstandigheden naar hun eigen hand te zetten. 

Het laatste boek: 

" Een tijd om nooit te vergeten" - Jennifer Robson.

Heel toevallig las ik dit boek ná  de festiviteiten voor het Platina jubileum van

Queen Elizabeth II.

Dit boek gaat over het maakproces van haar trouwjurk. Die had ik inderdaad in 

één van de documentaires voorbij zien komen.

Ann Hughes is borduurster in het atelier van Norman Hartnell.

Het zijn de grijze jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog,

nog steeds zijn de meeste dingen op de bon, het is armoede troef.

Ze is blij met haar baan en is er goed in. Hartnell levert veel kleding

voor de toenmalige Queen en haar beide dochters: Elizabeth en Margaret Rose.

Het is heel eervol om bijvoorbeeld de kleding voor het statiebezoek aan Zuid-Afrika

te maken. Dan wordt de verloving van de kroonprinses bekendgemaakt.

Hartnell mag de trouwjurk leveren en Ann is één van de belangrijkste borduursters.

Er is intussen nog een goede borduurster aangenomen: de uit Frankrijk

afkomstige Miriam Dassin. Zij is in de oorlog opgepakt en heeft Auschwitz

overleefd. Na de oorlog was ze borduurster bij het huis van Christian Dior.

De vrouwen raken bevriend en helpen elkaar waar ze kunnen.

Dan komt Heather in beeld: haar oma is plotseling overleden en laat haar

een paar heel bijzondere borduurwerken na.

Dit lijken wel proefjes te zijn voor motieven van de trouwjurk van Queen Elizabeth

te zijn. Maar hoe kan een vrouw uit Canada, die nooit handwerkte, hier aan gekomen zijn?

Ik vond een artikel waar de schrijfster vertelt over haar inspiratie voor het boek

(wie zijn de maaksters van bijzondere trouwjurken zoals die voor Kate Middleton, 

Diana en nu Princess Elizabeth) en haar zoektocht naar meer informatie.

Boeiend!

Ik vind de Engelse titel : "The Gown" (de Jurk) beter

gevonden dan de Nederlandse - beetje algemeen.