Genieten van de herfstsfeer

Eergister werd het ineens even héél mistig,

toen het weer optrok was de tuin prachtig versierd 

met glinsterende spinnenwebben.

Het duurde maar een paar minuten.

maar het is typisch voor de herfstperiode. 

Op mijn werkblad liggen de pagina´s voor mijn Slow Stitched Journal,

het is nog een beetje rommelig. Nog geen eenheid, hoewel ik er met

plezier aan werk. 

Niet alleen pagina´s maken, maar ook deze kleine borduursels.

Boven dit werkblad hangen deze twee oudere werkstukjes  -

onderdelen van een quilt, die niet naar mijn zin was.

Ten einde raad, in stukken geknipt en deze twee zijn

zelfstandig verder gegaan. 

Ook toen was ik al met slow stitching bezig..

willekeurig borduren, ondergrond opvullen.

Terwijl ik werk denk ik na over de term

"slow stitching" - wat versta je daar nu onder?

Langzaam borduren is niet iets, wat je besluit te doen: 

hoe borduur je dan snel en wat doe je dan?

Snelbreien heb ik wel eens van gehoord maar houdt het wel op.

Je kunt tegenwoordig ook met slow cooking aan de gang en

er is vast nog meer mogelijk. 

Voor mezelf heb ik nu wel een idee erover: zonder voor opgezet plan werken,

op een meditatieve manier, kijken waar je werkstukje heen wil gaan.

"Verkeerde" steken zijn er niet - dat geeft je juist een mogelijkheid

een andere kant op te gaan. 

Kenmerk is wel, dat je geconcentreerd bezig bent met één ding tegelijk.

De rolodex raakt steeds verder gevuld, het is een leuk gezicht. 

Een paar pagina´s met quotes. Vooral die over rouw is mooi:

"Rouw is liefde die zijn adres kwijt is".