Dit was niet een leuke week: het ging niet goed met onze kater Kobus en donderdag j.l. heb ik het besluit genomen hem te laten inslapen. Van de stoere ZZP'er met een eigen bewakingsbedrijf was niet zo veel meer over. Hij is 13 jaar geworden, waarvan hij 8 jaar bij ons woonde. Hij was voor die tijd een rondzwervende kater, die we al een tijdje in de gaten hielden.
Toen er bij ons een vacature ontstond, is hij gewoon gekomen - eerst stiekem in de bijkeuken overnachten en toen bij de achterdeur. Nadat ik hem de regels van het huis uitgelegd had (eerst bij de dierenarts langs, want echte katers doen we niet aan) heb ik hem laten kiezen: als je er mogenochtend weer bent, mag je blijven. Op wankele poten stapte hij de nacht in "om er even over na te denken".
Hij was er 's morgens weer en hij was de macho van de buurt.
Toen Arwen kwam, werd hij haar "oom" en leermeester - wegjagen van vreemde katten, bezoekers van de tuin in de gaten houden - alles heeft hij haar geleerd.
Hij mag nu genieten van de grote jachtvelden....maar wij moeten erg wennen....
7 opmerkingen:
Snif snif, altijd zo moeilijk om afscheid te moeten nemen van een geliefd huisdier! Fijn dat hij bij jullie een warm nest vond en een geweldig tweede leven heeft gehad. Sterkte!
Groetjes, Gonny
Oh altijd weer verdrietig die dierenvriendjes te moeten missen ,sterkte
Ach, dat is inderdaad altijd weer een verdrietig moment. en... tijd om van Judith Viorst weer eens "Dat is heel wat voor een kat, vind je niet?" te herlezen.
Och och, wat een narigheid ... Stoere Kobus is niet meer bij jullie...
Tja, huisdieren nemen een belangrijke plek in in je leven als je er op dol op bent.
Wat een bijzonder verhaal hoe hij bij jullie is gekomen!
Oh wat verdrietig! Sterkte met het gemis!!!
Wat zal het nu stil zijn nu Kobus er niet meer is.Mist Arwen hem ook erg?
Het zal vreemd zijn om hem niet meer om je heen te hebben.
Leuk verhaal hoe hij bij jullie is gekomen.
groetjes,Truus uit Drenthe
Sterkte!! Wat zal het stil zijn...
Een reactie posten