Je hoort mij niet klagen

De tweede storm binnen 14 dagen trekt vandaag over: Dennis heet hij.

Het is niet niks: wát een regen, opletten met die windvlagen - een ochtendwandeling

is iets waar je niet over moet nadenken: hoedje op, goede jas aan en gewoon gaan...

Intussen heb ik, dankzij Chiara en Dennis veel tijd doorgebracht in het atelier.

Opruimen,

opruimen,

weggooien,

opruimen,

klaarzetten voor de Kringgloop

weggooien

Je begrijpt: alles, maar dan ook alles is door mijn handen geweest. 

Het resultaat is al die lege bakken, twee zakken met textiel en dozen

vól voor de Kringloop. 

Ik heb nu een hoekje, waar alles voor het werken met papier bij elkaar staat.

De computer, die onder de tv stond is verderop in de stellingkast gekomen.

Nu kan ik op de grote tafel en in het hoekje knippen en plakken. 

Hier begon het mee: ik vroeg me af of  het mogelijk zou zijn,

de computer te verplaatsen. Leek me nogal een ondernemeing, maar ActionMan

vond het een leuk klusje: 's avonds geopperd, de volgende morgen

begonnen de werkzaamheden meteen. 

Stond ik vóór de koffie al een stellingkast leeg te halen 

(want snoeren je niet zien

volgens AM).

De printer, de telefoon, de pc werden geïnstalleerd.

Intussen verplaatste ik dozen, lichtte de onderste plank op (voor die snoeren)

en stofte alsof mijn leven ervan af hing. 

Daarna keerde ik elke doos om op het kleed en ging sorteren. 

Ook het werkblad en de vakjes eronder aan de andere kant

zijn opgeruimd en nagekeken. 

Er is weer ruimte om te werken.

De Ikeatrolley is opnieuw ingericht en heeft nu al mijn mappen met knipsels

netjes bij elkaar. Handig, ik kan hem zó naast me trekken om lekker te snuffelen. 

Waar storm en regen al niet goed voor is....