Lezen in de warmte - boekentips

kaartje van Buienradar op 24 juli

Twee dagen later,

in Overijssel zit ineens een lichtgeel stukje -

noodweer zorgt wateroverlast 

en een sterke daling van de temperatuur.

Hier was het vandaag 39 graden op het terras achter huis.

De huishouding is overgeschakeld op een tropenrooster:

vroeg op (Julia wekt mij even na vijf uur ´s morgens),

ontbijten en buiten een kopje thee, genieten van de "koelte"en rust.

Daarna de noodzakelijke werkzaamheden aan huishouding/boodschappen.

Als ik vrij ben, houden we een siësta en blijven we 

de rest van de middag binnen. 

Breien bij het Tourverslag is heel goed te doen. 

En lezen, ja, dat doe ik ook:

Terug naar Villa Rosa van Nicky Pellegrino 

is een heerlijk boek voor deze warme zomerdagen.

Stella heeft 25 jaar voor een bijzondere modeontwerpster gewerkt. Na haar overlijden

zit ze zonder werk en haar vriendin raadt haar aan een tussenjaar te nemen. 

Ze besluit een tijdje in Italië door te brengen en via een site voor huizenruil vindt ze

een villa vlakbij een dorpje.

De eigenaar van de villa gaat in haar appartementje en

Stella zoekt haar weg om nieuwe vriendschappen te sluiten met dorpsbewoners.

Intussen houdt ze mailcontact met de eigenaar en bouwt ook met hem 

een vriendschappelijk contact op.

Toen ik het uithad, dacht ik "als er een Terug naar Villa Rosa, dan moet er ook een Villa Rosa zijn".

En ja, het stond zelfs in de kast!

Dit boek gaat over andere mensen en speelt wat eerder.

Alice heeft zich van serveerster in een Italiaans restaurant opgewerkt tot kok in datzelfde

restaurant. Ze heeft zichzelf alles aangeleerd door goed te kijken en als haar baas

haar aanraad een zomer in Italië door te brengen om écht te leren koken van 

de locals, gaat ze met haar vriendin naar het buitenhuis van diens moeder.

We leren niet alleen dorpsgenoten kennen, maar ook Babette en haar man, die 

al heel erg lang op dit huis passen, als de eigenaresse afwezig is.

Babette observeert Alice  en bouwt, door met en voor haar te koken, een band op. 

Er wordt in beide boeken steeds over het eten gepraat, je krijgt steeds meer zin om

recepten op te zoeken en met net zo veel plezier als in het boek te gaan kokkerellen.

Als je op het tabje "boekentips" bovenaan mijn blog klikt staan daar nog een paar fijne boeken van Nicky Pellegrino. Allemaal heerlijke zomerboeken.

Van een heel ander kaliber is het volgende boek:

Onder de Vlinderboom van Pauline Vijverberg.

Ik had het net in de collectie gezet, toen op vrijdagmiddag een vaste klant

liep te zoeken naar "een mooi boek". Een oude dame, die veel leest en waar we 

elke vrijdagmiddag iets moois voor uit (moeten/willen) zoeken. 

Ik gaf het haar met de opmerking, dat het een prachtig boek leek, maar dat ik het zelf nog niet gelezen had. Ik kon het haar alleen aanraden op gevoel. 

Geen enkel probleem,ze vond het leuk om nu eens de eerste te zijn, die het zou lezen.

Een week later was ze er weer, met buurvrouw - samen in het taxibusje, voor het wekelijkse bibliotheekbezoek. Ze kwam heel ernstig naar me toe en gaf me een keurig verslag:

het boek speelt in twee periodes, ze vond het historische deel mooier dan dat van de tijd van nu.

"Ik haw gûlt oer het earste diel, sa ferdrietig!"

(ik heb gehuild om het eerste verhaal - ik werd er zo verdrietig van).

Ze raadde me het boek aan, ze was trots, dat ze mij nu eens een boek kon geven om te lezen.

dus, dat heb ik gedaan

Er zijn twee verhaallijnen -

In 1900 neemt het leven van de tweeling Clara en Tony een dramatische wending als de boerderij, waar ze wonen met hun moeder en opa, met de grond gelijk gemaakt wordt  door het Britse leger.

Ze worden gedwongen naar een kamp in de buurt van Pretoria te gaan, waar ze

veel ontberingen ondergaan. 

Het moderne verhaal gaat over Iris, die zich bezig houdt met epigenetica - hoe patronen uit het verleden, zich in het heden herhalen. Ze houdt zich bezig met onderzoek naar de gevolgen van zware ontberingen tijdens de zwangerschap op de genen van het ongeboren kind en hoe die gevolgen zich in latere generaties uiten. 

Iris heeft familie in Zuid-Afrika en komt tot de ontdekking, dat er tijdens 

de Boerenoorlog een zelfde situatie is geweest als in de Hongerwinter in Nederland. 

Extreme ontberingen geleden door vrouwen en kinderen, die in de kampen gevangen gehouden werden. De Britten hebben moedwillig het land plat gebrand, dieren geslacht en huizen verwoest

om de guerilla oorlog van de Boeren te ondermijnen.

Hier gebruikt men voor het eerst de term "verschroeide aarde" .

In de kampen was sprake van opzettelijke verwaarlozing door slechte onderkomens, zeer slecht voedsel en zeer slechte hygiëne.

Ik sluit me aan mijn mijn klant: prachtig boek met veel verdriet.

Geef nooit op, ga altijd door!

Op de site van Historiek legt Pauline uit, hoe ze het onderzoek gedaan heeft. 

Verdriet en lijden van je voorouders draag je in je eigen genen mee. 

Een boek om nog lang over na te denken.