Boeken van mijn leven - Flow

In elk nummer van het blad Flow staat de rubriek "De boeken van mijn leven". Heel interessant en leuk om te lezen.

Ik heb ook zulke boeken... niet alleen mooie romans, maar ook boeken die me aan het werk hebben gezet.

Toen ik begon met patchwork waren het de boeken van Roberta Horton. Haar eerste boek was geïnsprireerd door het werk van de Amish, daarna kwam "Plaids & Stripes".

Het volgende boek "Scrapquilts - The Art of Making Do" vond ik helemaal super: je kunt van alles combineren, als je stofje opraakt bedenk je een oplossing en gaat verder.
Als laatste kocht ik haar boek "The Fabric Makes the Quilt" - uitgaan van je stof - welke patronen zitten erin. Het sloot precies aan bij de stoffen, die ik mooi vind: Vlisco, Afrikaanse patronen, vrolijke kleuren.

Het boek van Gwen Marston: "Liberated Quiltmaking" sloot hier weer schitterend op aan: heerlijk vrij werken. Als iets kleiner is, dan een ander blok of rand,  zet je er een stukje aan.

Met het boek "Whimsies & Whynots" van MaryLou Weidman gaf me de vrijheid om patchwork te combineren met applicaties.

Nu zijn dit mijn inspratieboeken: "True Colors" is een uitgave van Stampington. De beide andere boeken zijn van Lynne Perrella: "Al-pha-bet-i-ca" en  "Artists' Journals" over journalling/altered books.

Experimenteren met verf

Ik werk aan een nieuw boekje en deze keer ben ik gaan experimenteren met het beschilderen van het papier. Ik heb de kleuren, die ik wil gebruiken op mijn paletbordje gedaan. In het midden een flinke klodder gel medium. Zo kun je elke kleur aanlengen met de gel medium. Daarna opbrengen met een kwast - eventueel lekker vegen met een babydoekje... Zo krijg je de effecten die je op de foto ziet. Daarna heb ik stukken uit servetjes gescheurd en opgeplakt (ook met de gel medium). Hiervoor gebruik ik alleen de dunne, bovenste laag van het servetje. Voorzichtig opbrengen met je kwast en afdekken met een nieuwe laag gel medium. Je kunt steeds nieuwe kleuren opbrengen, zolang je er maar gel medium in hebt gedaan. Je bouwt zo verschillende lagen op en krijgt diepte in de bladzijde.

Dit is de buitenkant van het boekje met zo'n servetlaagje. Hier ga ik nog op verder...

Toen vond ik een paar velletjes oude etiketten, vierkante en hele smalle. Zou het daarmee ook lukken?

Ja, hoor, het lukt! Begint er leuk uit te zien...

Misschien nog wat goud? (En ja, ze plakken nog steeds.)

Van wie zijn die strepen?

In mijn vorige blogje vroeg ik mij af van wie ook weer die gestreepte quilt was/is. Gelukkig heb ik het gevonden in mijn quiltbibliotheek: het is een detail van een werkstuk van Mary Fogg. In dit boek in 1991 uitgegeven door uitgeverij Cantecleer staat een artikel over haar:

door de stroken stof op te naaien maakt ze die structuren. Het strepenstukje onder de voeten van mijn meisje is een detail van een quilt uit 1987: Desertscape II. 

Zij, die op haar strepen staat

Deze week pakte ik bij de ETOS de nieuwe folder mee. Dit meisje stond er zo mooi in - ze sluit precies aan op het onderwerp - op je strepen staan. Deze winter heb ik geleerd, dat je zo nu en dan die streep éven moet uitrollen....het zijn mijn strepen, niet die van de baas, de buurvrouw of een vriendin.

Die strepen zijn van een werkstuk van een Engelse quiltster, waarvan ik de naam vergeten ben. Zij gebruikt altijd stroken, die ze op een ondergrond naait. Je krijgt een prachtige structuur, ze gebruikt allerlei soorten stof door elkaar. Als ik haar naam weet, zet ik 'm erbij. Even over nadenken...

Sinterklaaspapier

Huh, wat? Sinterklaaspapier? Neeeee, niet nu al, hé!

Jawel, want kijk eens wat we in een kast van de bibliotheek gevonden hebben:

Een boek, A4 formaat met allemaal verschillende Sinterklaasdessins erin. Ik vermoed, dat het een monsterboek is geweest van de drukker. Zijn naam staat voorop: Keijzer Heiloo b.v.

Ze zijn zó leuk, al die verschillende dessins... Het is een tijdsbeeld! Achterin zitten ook ontwerpen voor papier voor de Kerst: sterren, denneboompjes met de tekst: "fijne feestdagen".

Ik heb op internet de site van Majolein Duijvestijn gevonden, die zulk papier verzamelt. Kijk even naar het filmpje van haar bezoek bij RTV Oost in 2009.

Ding 28 - Crowdsourcing

Opdracht 1 - Ten Pages Hier vind ik tot mijn verbazing het boek "Recepten voor klein geluk". Deze week hoorde ik van een kennis, dat zij hieraan bijgedragen heeft. Vorige week was ze bij de presentatie geweest en de eerste druk is nu al uitverkocht. Wat is dit een interessant fenomeen. Ik had er nog nooit van gehoord. De kennis heeft me ook niet verteld, dat het boek op deze manier tot stand is gekomen. Ik heb met erg veel belangstelling op deze site rondgekeken.
Over naar Kickstarter: Ik ben meteen helemaal wég van het idee om met gebruik van hypermoderne technologie een ondergronds park aan te leggen:

Het is te gék wat hier bedacht wordt. We moeten af van de gedachte, dat alleen de Gemeente, het Rijk of bedrijven dingen ontwikkelen. Een groep enthousiaste mensen kan op heel creatieve manier een "probleem" oplossen. Denk in dit geval b.v.ook aan guerilla gardening en een buurttuin op braakliggende grond in de stad.

Opdracht 2:  een tekst verbeteren op de Australische krantenpagina. Grappig om te doen: zoekwoord "warbrides" geeft me een (heel kort) krantenartikel over een troepenschip. Ik kan niet alles ontcijferen (aantal oorlogsbruiden krijg ik niet helder) , maar toch.... mijn steentje bij gedragen! Ik kan me voorstellen, dat dit leuk is om regelmatig te doen.

Opdracht 3: Verbeter je buurt ... tja, bij ons in de wijk is alleen een bestrating niet goed achtergelaten. Ga ik me niet druk over maken... Mijn oude buurtje in Rotterdam, misschien? Ook hier zijn geen grote  problemen. Het is wel erg leuk om te zien, dat je zelf een idee kun aandragen voor verbetering. Interessant, moet zich nog verder ontwikkelen, lijkt me.

Opdracht 4: jammer, geen van de links werkt....

Wat kunnen we als bibliotheek met crowdsourcing? Het  filmpje van de bibliotheek van Arhus geeft precies aan, wat ik van ons publiek zou willen. Meedenken, meeleven en meedoen. Wij als medewerkers, hebben te weinig tijd om allerlei dingen erbij te doen: voorlezen (tijdens elke openingsdag), voorlichting over web 2.0 vaardigheden, BoekStart activiteiten, regelmatig iets in het HIP organiseren (mensen van Bolsward's Historie), klantenpanel, activiteiten bedenken: bv. naar thema - kinderboeken.

Ik zou graag de bibliotheek van Bolsward eens een grote facelift willen geven met behulp van de bevolking. Eerst een giga opruim/schoonmaak actie, daarna schilderen en opnieuw indelen. Een echte verbouwing is misschien een stapje te ver.. maar dit zou al een begin zijn. Vele handen....

Day after the night before...

"Ja, dank u voor de goede wensen - ik heb een fijne verjaardag gehad. Nu trek ik me even terug om een dutje te doen". 

Allemaal gekheid natuurlijk, die verjaardag... Het kwam allemaal door de muizen, die ze vangt. De ene na de andere zit in de gang en vliegt bij de muren op. Kat aan de kant zetten (achter de deur smijten en dan staat ze door het onderste raampje te roepen), muis vangen (die ont-zet-tend vlug zijn), snel door de voordeur naar buiten dragen en vrijlaten in de gemeentetuintjes. 

Ik zag op de site van Molly Makes een link naar het patroon van een gebreide muis (een gratis patroon op Ravelry (van Rachel l Borello Carroll ).

Dát is een leuk dingetje om te breien... Nr. 1 werd het kadootje voor Action Girl. Nr. 2 wordt aan gewerkt - eens kijken of ik er een ander typje van kan maken. Alleen al door het kopje in een andere stand vast te zetten lijkt hij al heel anders.

Ding 27 - Copyright

Oh, heel goed om dit allemaal weer eens op een rijtje aangereikt te krijgen... Ik ben er heel goed van op de hoogte - altijd je bron(nen) vermelden!! Nooit zomaar iets overnemen, zonder te verwijzen. Maar, nu de praktijk eens bekijken.
 Ik stel zelden een stuk op voor mijn werk, op het moment dat ik iets zou doen, dat ben ik heel allert. Iemand citeren, een stukje uit een artikel - waar komt het weg, wie zei het? Zet het erbij!!!

 Mijn eigen blog is dan de plek waar ik er op moet gaan letten. Iets leuks op tv? Snel even opzoeken en er over bloggen. Zet ik er dan ook bij wie het programma uitzendt? Ik link wel altijd naar de site van het programma/persoon uit de uitzending/plaats. Mmm, lijkt me een goed begin... En foto's dan? Ja, dat is toch wel anders, realiseer ik me. Voorbeeld:

In een kookprogramma komt dit huisje voor, een bijzondere overnachtingsplaats. Ik vind de foto op internet en zet 'm bij het blogbericht met de link landscapehotel. Ik vind, dat het dan goed aangegeven en toch moet je dus toestemming vragen. Oeps...zo gaat het dus heel vaak.

Ik schrik van het verhaal over de foto's van Gert Jan. Ik zet foto's van mijn werkstukken op Flickr. En daarna weet je niet wat er mee gebeurt. In zijn geval ziet hij het bij toeval. Hoe vaak zul je het ontdekken? En ga ik nu overal "alleen voor vrienden" bij aanvinken? Zie het onderwerp Facebook... 

Verjaardag!!

Nee, langer wachten lukte niet... vandaag vieren we de verjaardag van Action Girl..

Koffie met gebak en poezenbrokjes staan klaar, mét haar cadeau: Het Muizenhuis en een eigen gebreide muis om door het huis te meppen. Ze krijgt speciale brokjes omdat ze het toch wel heel erg aan haar nieren heeft. Samen met diëetvoer en haar dagelijkse Fortekorpil leeft ze nu blij en vol energie haar poezenleven.

Begin maart begon ze al over het feestje... wie er allemaal uitgenodigd moeten worden en wat we gaan doen. Vooral het idee om (levende) muizen, die ze ze nog zou vangen, los te laten viel erg slecht bij de Feestcommissie. Moma mailde meteen, dat Bontje dan niet mocht komen...

Dus - de gespreksgroep ging er voor zitten en kwam met voorstellen: gezellig een filmpje kijken en voorlezen?
Nou, dat viel niet zo goed! Er is een paar keer goed met de klep van het kattenluikje geslagen... Teksten als: Er mag hier ook noooooit wat!!!" vlogen door de lucht.
Wéér een (levende) muis naar binnen dragen - en loslaten in de gang.

De commissie hield haar poot stijf. "Geen gejaag door de kamer achter muizen aan!!" (terwijl zij de muis door de voordeur weer naar buiten droeg).

Hier ligt de planning voor vanmiddag: voorlezen uit "Tip de muis wil niet eten", daarna bekijken we het andere boek, over het leven van een muis (met veel mooie plaatjes). Vanavond kijken we eerst naar Ratatouille en misschien ook nog wel naar de Findusvertellingen. 

Het wordt heel gezellig!

Nu vindt ze het satéprikkertje nog het allermooiste om mee te spelen...

Boekenweek 2012 - Vriendschap...

Elk jaar weer leuk: De Boekenweek . wat is het thema, welke materialen krijgen we erbij? Dit jaar is het thema: Vriendschap en andere ongemakken. Daar kun je mee uit de voeten!

Vanwege mijn uren op de ochtend kon ik er mooi mee bezig. Alles op tijd klaar vóór woensdagmiddag de uitlening begint. Eén van de stagiaires is met een lijst langs kasten gegaan om boeken bij elkaar te zoeken.

Beneden begint het al: posters voor de ramen, in de gang naar binnen en boven een kleurige hoek vól mooie boeken.
Beneden is de vitrine ook weer aangepast aan het thema: poësiealbums. Je kunt ook online, op Facebook, een poësiealbum aanmaken...

Dit zijn foto's van onze poësiealbums - zulke mooie teksten met beeldige plaatjes.

Aangevuld met een paar boeken uit de bibliotheekcollectie.

Hairy Bikers Bakeation - BBC

Gisteravond bekeek ik bij de BBC een programma van de Hairy Bikers. De serie gaat over hun tocht door Europa - in elk land gaan ze lokale bakrecepten uitproberen. De nadruk ligt (geloof ik) op het bakken van brood. Het eerste programma is over Noorwegen. De beide mannen toeren op hun motor door het land, net dat stuk wat wij ook gedaan hebben.

Nou, dan wil ik wel even weten, wat er in beeld komt! Mmm, koken op een boot in het Geirangerfjord met uitzicht op de SevenSisters watervallen.. daar hebben wij ook in het haventje naar zitten kijken.

Eén van de lokaties is bij een bakkerij in het plaatsje Lom. Wat een plek en wat een bakker! Ik kreeg spontaan trek.
En dan de overnachting: een  prachtig huisje boven een riviertje met ramen tot aan de vloer. Wat een uitzicht! En dan... ook nog een hot tub op het terras. De heren doken er natuurlijk in, gekleed in beeldige, gebreide zwembroeken, onderweg gekocht.

Het is een complex van losstaande huisjes - een landscapehotel wordt het genoemd.

Wat was er nog meer aan lekkers te zien? O ja, bruine kaas. De geitenhouder liet hen de geiten melken, zijn vrouw is de kaasmaakster.

Hier is de Bikerspagina met een link om het programma te bekijken, je vindt er ook de recepten om uit te proberen.

Ding 26 - Privacy

De laatste tijd hoor ik steeds meer over het gebrek aan privacy door het gebruik van Sociale Media. Het is zó leuk om via Facebook en Hyves contacten met vrienden en kennissen te onderhouden. Oude schoolvrienden vinden via Hyves is een fluitje van een cent geworden. Ik houd al een paar jaar een blog bij en laat commentaren achter bij medebloggers. Je bouwt hier ook een "kennissenkring" op, vaak met mensen uit heel Nederland en ook uit de wereld. Dat je zo ook voor iedereen te traceren bent, sta je niet genoeg bij stil. Het filmpje bij dit Ding legt hier heel terecht de nadruk op. Je mobiele telefoon zendt maakt voortdurend contact met een sateliet, je pint geld en betaalt met je pasje - ook zo is je spoor door een stad te volgen. Gelukkig ben ik met mijn meisjesnaam (nog) niet te vinden via Google. Als ik op mijn (getrouwde) achternaam zoek vind ik een mezzosopraan - verder niets, gelukkig. Naar aanleiding van dit Ding heb ik nu mijn Facebookaccount opgeheven! Ik doe er helemaal niets mee en wil niet steeds berichtjes krijgen over vrienden van vrienden van vrienden.

handschoenen opruimen

Ik had de laatste tijd wat problemen met het opruimen van mijn handschoenen. Ik had mijn zwarte glacé's, mijn paarse en perzikkleurige suéde handschoenen, die in een laadje terecht kwamen. Daarnaast heb ik ook witte handschoenen met een kantrandje van heel zacht leer. Om mijn kanten (zomer)handschoentjes maar niet eens te noemen.... Het was behelpen met de lade, waarin ook de groffe winterhandschoenen in verdwenen.

Edoch, gistermiddag vond ik in een exclusief winkeltje eindelijk een handschoenendoos naar mijn zin:

Een houten kistje beplakt met papier reliëf. Op het deksel staat in gouden letters "Handschoenen". 

Bij aankoop kreeg ik twee zakdoekjes erbij: linksboven met kantrandje en geborduurd bloemtakje, rechtsonder lintkant met borduurwerk op tule- Souvenir de Blankenberghe. Het doosje kreeg een poetsbeurt met een heel klein beetje bijenwas en ziet er nu weer prachtig uit.

Samen met het andere doosje - waarin ik mijn verzameling(tje) kanten zakdoekjes bewaar, een mooi geheel. Dit doosje is van stevig papier gemaakt - imitatie mahonie lijkt het wel.

Werkstuk in de groei

Ik heb nog veel meer restjes in paars en roze, daar kun je nog even mee door! Op de zelfde manier als Valentijntje: papier en stofjes stapelen - schuiven - toevoegen en weghalen tot het goed voelt.  Hier is het nog niet "goed" - die oranje bloem leek zo leuk, toen ik 'm in m'n hand had. En het midden wordt ook nog anders. Linkerkant lijkt wel aardig......wil ik dat oranje ballenstrookje eigenlijk wel?

Begrijp je - dit is het puzzelwerk wat er achter de schermen gebeurt. Het kan nog héél anders worden. Heeft ook nog geen naam.....

Vitrines in de bieb - Horen, Zien, zwijgen

De vitrine is weer gevuld: deze keer met een verzameling Horen, Zien en Zwijgen figuurtjes. Iedereen ken ze wel - de drie aapjes op een rij zijn wel het meest bekend. In deze vitrine staan nu allerlei verschillende uitvoeringen:

Losse figuurtjes, drie op een rijtje, kikkertjes - engeltjes - van alles staat er in.

boekjes, spotprenten uit de krant, vingerhoedjes, een verhaal van Suske en Wiske

groeten van Valentijntje

Zo is ze geworden, mijn Valentijntje. We vinden allebei, dat het zo goed is. Allemaal laagjes: papier, zijde, fluwelen meubelstaal en borduurwerk.
Het deksel van een schoenendoos is gebruikt voor de omlijsting. Daar ben ik heel tevreden over: hoe een ingeving een werkstuk iets extra's kan geven!

Detail van de achterkant (daar leven ook mensen - zie iemand ooit eens tegen me): oude bladzijde van het Atlasproject - beschilderd en beplakt met inpakpapier.

ding 24 - mediawijsheid

Tja, hoe mediawijs ben ik? Volgens de test ben ik gezakt!

Ik zou echt niet weten hoeveel kinderen op hun 10e een mobieltje krijgen en hoeveel mensen praten in het gezin over het computergebruik? Geen idee van....
Ik houd wél enthousiast mijn privéblog bij; ik heb een heel oud telefoontje, dus sms'en komt er niet van, hyves doe ik niet aan en mijn facebook zeurt ook al, dat ik niet vaak genoeg iets toevoeg.

Ik weet wel, dat computers en mobieltjes/twitten en twieten zó snel zó vreselijk opgenomen zijn in de dagelijkse bezigheden. We kunnen er never niet meer zonder! Het geeft ontzettend veel extra: overal informatie over kunnen krijgen/opzoeken, waar we ook zijn. Contact met elkaar houden, véél beter dan "vroeger". Is heel goed en erg leuk.

Staan we wel genoeg stil bij onze privacy? Mensen zetten de hele familie in vol ornaat en in allerlei situaties op Facebook. Er zijn de laatste tijd toch wel vaak berichten over hackers op sites, waarvan we juist hopen, dat ze veilig zijn.

In de dagelijkse praktijk in de bibliotheek kun je voor/met je klant veel voor hen betekenen. Je kunt niet alleen boeken leveren, maar extra informatie over een onderwerp, zoals allerlei sites met artikelen. Alleen, waar is dat extra pakketje tijd (en mensen) om dit met je klanten te doen? Ik heb eigenlijk geen tijd om met iemand voor het eerst een mailadres aan te maken.... En toch komen zulke dingen nog voor.

De Week van de Mediawijsheid is een prima moment om met meerdere stagiaires de tijd te nemen om voorlichting te geven over twitteren/hyves/facebook voor de iets oudere klant. Ook een Twitteraccount voor de bieb kan wel toevoegen: berichtjes over de start van de boekenverkoop, Boekenweekattentie, Voorleesdagen - overal kan Twitter voor ingezet worden.

"Ik ben bijna jarig"

Daar zat ze dan, even een beetje qualitytime - meiden onder elkaar.

 "Ik ben bijna jarig en ik wordt al VIER!' Ja, dat had ik ook al gezien op de kalender - eind deze maand wordt ActionGirl al vier jaar en is ze officieel volwassen.

"En wat wil je dan?" vroeg ik.

"Een meidenparty", zei ze.

"Oh? Hoe wil je dat hebben?"

"Ik wil een muizenfeestje met alleen meisjespoezen en dan filmpje kijken, spelletjes doen enzo. Er mogen geen jongens komen!"

"Wie wil je laten komen? 

Weet je dat al?"

Ja, dat had ze ook al op een rijtje: Bontje van Moma, Lotte van beppe Jantjse, Moo en Doo van tante S. en Woezel ook, van collega. En vooruit, tante Tutie dan ook maar. Oom Kobus mag NIET erbij zijn.

"En dan vang ik eerst nog een stelletje muizen bij de buren en die laten we los, dan kunnen we die vangen".

Van dit laatste voorstel viel ik wel even stil...

"Daar hebben we het dan nog wel over", zei ik - overleg is alles met pubers, heb ik geleerd.

Spaar je geboortekaartjes?

Het verkoudheidsvirus gaat langzamerhand over op iemand anders. Het opruimvirus lijkt maar niet te willen verdwijnen. Deze week viel mijn blik op een oud kistje in mijn werkkamer. "Wat heb ik daar toch allemaal ingedaan - even mee naar beneden nemen", dacht ik. Lekker op de bank, rommelen door de inhoud. 30 jaar brieven van familie, trouw- en geboortekaartjes, overlijdensberichten en nog allerlei andere lieve briefjes en verjaardagkaarten.

Leuk, hoor: stapeltjes maken. Eerst de trouwkaart, daarna de ene na de andere baby. Ik kwam het geboortekaartje tegen van een meisje, wat nu de schoondochter van collega is. Ja, dan heb je toch wel wortels in een stadje gekregen!

Spaart er nog iemand geboortekaartjes tegenwoordig? Zoiets gooi je toch niet zomaar bij de oude kranten? Wie wil ze hebben?

Ik stuur ze graag naar iemand op.