donderdag 17 december 2015

Beetje stille week....


Vorig jaar, op deze datum, was het de crematiedag van mijn vader. 

Deze hele week stond toch in het teken van het hele gebeuren rond zijn overlijden 
en de organisatie van de crematie.
Ook een week, waarin ik het afgelopen jaar heb overdacht:
was het goed wat we gedaan hebben?
zou hij er van opgekeken hebben, wat we over hem gezegd hebben?
ik zou nog wel een gesprek met hem willen hebben

was ik een goede dochter?
was hij tevreden over zijn leven?
had hij dingen anders willen doen?

Zijn overlijden heeft voor mij ook dingen op gang gezet
- dit is het jaar van het ont "moeten" geworden.
We hebben in de bieb een kaartje hangen met de tekst,
die je hierboven ziet.

"Good enough is the new perfect"

ook eens niets doen,
zitten en nadenken
wandelen
de poes op schoot hebben en lezen

moeilijk hoor!
"It's an ongoing process" zullen we maar zeggen.....

;


Er waren ook leuke dingen:
Omrop Fryslân kwam in onze bibliotheek opnames maken
van de inburgering van een Syrisch gezin.
De mevrouw van Vluchtelingenwerk is zelf enthousiast lid van de bibliotheek
en vond dit een plek, waar ze mee kennis moesten maken:
kinderen zijn immers gratis lid en daar kun je als ouders
ook van meegenieten, samen boekjes uitzoeken om de taal te leren.
Bovendien hebben wij gratis internet - je mag zomaar binnen lopen en
er gebruik van maken.
Toen ik haar hoorde vertellen, kreeg ik zelf zin om lid te worden! ;-))

Gelukkig was het rustig en konden ze alle tijd nemen voor uitleg en opnames,
het oudste kind werd ingeschreven en heeft een paar boeken meegenomen.
Kind was helemaal blij ermee.
Daarna vertrok de ploeg naar de overkant: daar staat nu namelijk de oliebollenkraam!
en dat hoort ook bij inburgering....

De volgende dag een gezellige Kerstborrel met collega's
-lekker bijpraten en pret maken, heerlijk!

en ook de voorbereiding 
voor "Haak maar aan" het provinciale haakproject in het kader van 
Leeuwarden, culturele hoofdstad 2018, is gestart.
De bedoeling is, dat er in verschillende bibliotheken in onze omgeving haakcafé's
georganiseerd worden. Je kunt alleen of met een groepje werken, gezellig bij elkaar zijn,
contacten leggen en intussen meedoen aan dit leuke initiatief.

5 opmerkingen:

Marguerite zei

Gek dat het overlijden van een ouder ons zo aan het denken zet. Ik blijf de laatste week met mijn vader ook altijd nog mijn mooiste week vakantie vinden. Hij is tijdens onze vakantie onverwacht overleden. Zo close als we die dagen waren. Wat fijn ook te lezen over de vluchtelingen. Geeft een heel ander beeld dan wat we vaak zelf vormen. Leuk initiatief ook het project haak maar aan. Nog een paar dagen en het is alweer kerst. Tot die tijd nog maar genieten van de oliebollen kraam.

Elizabeth zei

Alweer een jaar geleden... geef al die gedachten maar ruimte en neem de tijd ervoor!
Het is een stukje verwerken, maar dingen kunnen ook een andere weging gaan krijgen. Ik denk dat je dat ook bedoelt met het 'ont'moeten; niet alles moet ...
Volg je hart en blijf dicht bij je gevoel, Irene!

Groetjes, Elizabeth

Anny zei

Zo'n eerste jaar is alles nog zo vers. Mijn vader stierf al bijna 34 jaar geleden
! En nog steeds denk ik weleens Oh, hij zou dit of dat moeten zien of hoe zou hij dat gevonden hebben? Dat slijt eigenlijk nooit.

Wat fijn dat de vluchtelingen zo'n mooie inburgering krijgen. Hoe zouden wij ons voelen als we moesten wennen aan een heel andere cultuur?

Gonny zei

Ja, dat herken ik wel, nog even een gesprek willen hebben. Het 'ont'moeten is heel lastig. Mijn vader heeft nog wel een aantal belangrijke dingen tegen me gezegd twee weken voor z'n dood. Later begreep ik dat hij het heeft voelen aankomen. Maar toch... evengoed zou ik nog heel graag een gesprek willen hebben, evenals met mijn moeder.
Mooi betreffende de vluchtelingen en moet toch heerlijk zijn zo'n kind blij de bieb uit te zien gaan met de boeken. En toen de oliebollenkraam, mmmmmmmmm. :-)

M@rgrytsje zei

Hoi Irene,
Je wilt het niet geloven, maar afgelopen donderdag dacht ik even aan het werken in Bolsward, aan jou en Jeannetta en aan je VADER!! Echt waar! Ik dacht nog even, wat was dat leuk wanneer hij vrijdags even langs kwam ....
tja ... hoe is het mogelijk.