Bij dit oude benzinepompgebouwtje in het dorpje Alfta stopt de bus voor ons volgende bezoek aan een paar inspirerende dames. Het is de expositieruimte van Elin, de weefster.
Verdelen in twee groepen, anders is de groep te groot! "Heb je de knopen bij je?" (als toegang tot het knopenmuseum moest je tien bijzondere knopen meenemen).
Check - ja, ze zitten in m'n tas... daar gaat ons groepje - eerst op bezoek bij Barbro....
Ik kijk mijn ogen uit... zijn we in een oud winkeltje terecht gekomen? Barbro heet ons welkom en we geven meteen de knopen maar, dan is dat geregeld. Ohh, Barbro vindt het enig en bekijkt ze meteen. Ik wijs één van mijn zwarte knopen aan en ze wenkt me mee - trekt een laadje open (van de fotot linksboven) en kijk:
ze heeft er meer van! Dit is haar verzameling en alles wat er nog meer ligt en staat, hoort daar bij. Maar, kom - we krijgen een rondleiding door het huis. Beneden staat er ligt van alles uitgestald:
- wol en een heleboel gebreide handschoenen.
In het midden staat ze uitleg te geven over haar manier van werken.
Jemig, ben ik op bezoek bij degene, die dit prachtige boek (wat ik niet heb in mijn bibliotheek) geschreven heeft en ik heb het niet eens door... Ik ben in de war, vanwege de naam op haar kaartje - dat zal het zijn!
Nu maakt ze prachtige borduurwerken, gebaseerd op een klein gegraveerd patroontje op de knip van een tasje van de klederdracht. Ik heb er geen foto van - het is een engeltje in allerlei formaten en uitvoeringen. Ze maakt elk engeltje anders dan de vorige. Dit is een voorbeeld van haar manier van werken.
Het bezoek maakt veel indruk op me: het huis, dat propvol zit met handwerkmaterialen en verzamelingen, haar werk overal uitgestald - op het bed in een zijkamertje liggen oude quilts en tops, die nog afgemaakt moeten worden. Zij en haar man wonen boven (beneden is er ook echt geen ruimte voor!)
Ik ben erg onder de indruk van het bezoek aan het huis van Barbro (Asä): zo kun je dus ook wonen - te midden van je materialen, verzamelingen en herinneringen. Het huis is wel wat erg vol, maar het gaat om de intentie: laat alles in het zicht, zodat je voortdurend geïnspireerd wordt door kleur, vorm en materialen. Als ik later een oud vrouwtje ben, wil ik mijn huis zo hebben, neem ik me voor.
Dan ruilen we met de andere groep en steken de weg over naar het huis van Elin, de weefster.
4 opmerkingen:
Wat een indrukken krijg je zo allemaal te verwerken. Geweldig wat jullie allemaal hebben gezien. Prachtig al die kleuren. Je zou er niet meer weg willen. Fijn dat we tegenwoordig veel foto's kunnen maken.
Wat is dit geweldig met die knopen en dat tankhuisje, wat zul genieten liefs ankie
Wat een inspannende reis moet het geweest zijn! Inspirerend dat huis! Een draadjeshuis! En dan het entreegeld, wat een idee, die knopen. En dat boek, ja dat is een geweldig boek. Ik kocht het ooit in de ramsj voor heel weinig, maar wist niet wat ik kocht...
Heb je het boek 'Old Swedish Quilts' ooit in je bezit gekregen?
Groetjes, Gonny
Een reactie posten