zondag 20 juli 2008

Kijk eens naar mij...



Drie weken is ze er nu en wat heeft ze al veel plezier gehad. Ze heeft elke dag in de tuin gespeeld. Ze weet nu heel goed hoe je moet wenden en keren. Ze heeft haar lijfje goed onder contrôle.

De huiskamer wordt gebruikt voor apenkooi: vanaf de vensterbank, over de ene bank op de andere bank en dan langs het kastje op de grond. Elk snoertje en kabeltje weet ze te vinden. Elke mug/vlieg in de kamer volgt ze met haar ogen en slaat ze neer, zodra hij in haar buurt is.


Het tentje is nog steeds een succes. "Oom" Kobus ligt er graag in. Jammer genoeg voor hem, denkt Arwen, dat ze dan gaan spelen. Gelukkig zijn ze goeie maatjes geworden. Als hij binnenkomt door het kattenluikje, rent ze meteen naar de deur. Even neusje-neusje.... Truus heeft er meer moeite mee, ze trekt zich terug en loopt in een boog om Arwen heen. Het blazen is wel wat minder.

Ik vind Arwen's vacht mooi uitgroeien. Haar staart is veel voller geworden. Ze lijkt wel een eekhoorn, als ze in de tuin over dingen heen springt. Alleen haar hoofdje is nog wat kinderlijk. Dat zal nu wel gaan groeien, ze moet ook haar tanden nog wisselen. Ze praat steeds tegen je, er is altijd iets om over te vertellen. Ook volgt ze ons, waar wij zijn. Mee naar buiten en weer mee naar binnen.

Geen opmerkingen: