Mag ik u voorstellen aan de jonge ondernemer, die bij ons een surveilleringsbedrijfje is gestart? Elke dag wordt er, via een vaste route, 10 tot 15 keer gecheckt of alles in de buurt nog in orde is. Indien nodig worden de regels, eigenpotig opgesteld door de heer K. Pieters, met de "indringer" doorgenomen. Hoe serieus de ondernemer zijn taak opneemt, is te zien aan zijn rafelige oren en lidtekens op de neus. Zijn motto is: "Ik ben even matten!"
Wij hebben Kobus nu twee jaar in huis. Ik zag hem al een paar jaar in de buurt rondsjouwen: een echte Kater, die zijn "plichten" serieus nam. Soms lag hij zelfs in de goot te slapen. Wij hadden toen twee katten en ook een kattenluikje. Je raadt het al, bij slecht weer lag er een indringer op de oude poetsdoeken te slapen. Toen de oudste poes overleed, hebben we de kater opgenomen. Hier is eerst een serieus gesprek gevoerd. Dit vrouwtje heeft één gouden regel: "Je mag komen, maar eerst bij de dierenarts langs". Sinds die tijd is hij een blije kat, die nog regelmatig zijn goede gesternte prijst: alweer een bakje eten, alweer een aai over de bol, weer een prik tegen vlooien, een sjiek riempje om de hals (met adreskokertje), een eigen doos om in te slapen! Wow, het kan niet op!
1 opmerking:
Hallo,
leuk om te horen van mensen die katten aan trekken; leuk geschreven over Kobus!
Zelf heb ik dat ook, helaas is onze laatste "aanloopkat" door 2 honden doodgebeten.
groetjes Tineke
Een reactie posten