Knopen doorhakken

Ineens zag ik het: het klopt niet!

Getsie!!

Het was toch al zo'n gedoe met dat patroontje:

één herhalend voor de achterkant en aan de voorkant

nét even anders. 

En als je dan de hiel gebreid hebt en ook alles

weer bij elkaar gekregen hebt om de voet te gaan breien, 

zit er een eindje terug, die fout. 

Maar goed, diepe zucht, uithalen!

Eén voordeel: vrij dik garen, dus dat neemt 

gemakkelijk weer op.

 

Dit mag er wezen toch?

Dat grijze rolletje is een omslagstukje, zodat er straks

een muizentandjesrand langs de bovenkant komt. 

Dan de volgende knoop waar ik al een hele tijd over na dacht:

wat te doen met alle quiltstofjes, die ik niet meer gebruik?

Ze jaren al in die oude koffer, maar je hoort ze toch steeds roepen....

Dit weekeinde was ik er klaar mee:

Ik bewaar val elk "mooi" lapje 10 centimeter

(en de zelfkantjes)

de rest gaat weg!!!

Bij Cordi Atelier in Groningen is een groep,

die droomdekens  maakt voor chronisch zieke kinderen. 

Daar is vorig jaar al een tas vol lapjes heen gegaan.

Ze kunnen vast wel weer wat gebruiken.

Intussen heb ik al een stapeltje zelfkanten én 10 centimerstukjes liggen

De twijfelgevallen liggen apart - daar gaat nog een tweede keuringssessie

over komen: Soleiado stoffen mogen niet weg en

die prachtige batiklapjes....

Eerst maar even bij de wasmand met scraps geparkeerd.

Want, ja - er is nog wel dat bakje met zeshoekjes,

Dan kan ik nog wat genieten van al dat moois.

Dus: van die volle koffer naar een tas en een stapel stroken

is al een hele prestatie, vind ik.

Alleen is er dan nog het moment van afleveren:

ga ik wél of niet die verleidelijke winkel in?

Anni heeft die prachtige collectie met Kaffe Fassett

stofjes, die passen schitterend in het zeshoekjesplan.

Even binnenkijken is toch niet erg? Er zijn namelijk 

ook die schitterende borduurgarens en breiwol....

Op de werktafel

Mijn werkblad voor het raam is de borduurplek,

lekker in het zonnetje en je kunt intussen

een beetje in de tuinen kijken.

Alle bomen zijn nu wel kaal,

dus je ziet de vogeltjes ook beter.

Ik heb een uitgebloeide zonnebloem 

neergelegd, zodat de pitten eruit gegeten kunnen worden.

De mezen zagen het meteen en hebben 

een soort nummersysteem gemaakt:

in de krentenboom zitten en dan één voor één

een pitje pakken en in de andere boom opeten.

Loopt als een trein....

oké, ik borduur dus,

gaat goed.

 

Dan is er de tweede werktafel met de lampen erboven;

voor schrijven en breien.

Op de andere tafel, met veel licht erboven ligt het breiwerk klaar.

Afgelopen december maakte ik proefjes. Het garen, wat ik ervoor gekozen

had, bleek niet goed te zijn. 

Dus, opnieuw begonnen met het originele garen en dat is prachtig. 

Toen het zo warm was bleef het liggen, maar nu 

komen er elke dag een paar toeren bij.

Het patroon wordt 13 keer gebreid. Ik zit nu in de 6e keer. 

Gaat nog wel even duren, ben ik bang. 

Hindert niet.

Mijn motto is tegenwoordig:

" Enjoy the proces"

en dat is precies wat het is:

genieten van het mooie garen en het prachtige patroon.

Oja, de gele sokjes zijn ook af. 

Was nog wel een dingetje, want de tweede was kleiner dan de eerste geworden. 

Iets met niet goed zien, hoe ik de herhalingen moest tellen.

Na overleg met mijn "helpdesk" heb ik de grootste een stukje uitgehaald.

Ze heeft me laten zien, waar ik de herhalingen kon tellen.

En ja hoor - zo maar weer klaar en past nu perfect!