maandag 23 september 2019

Ten einde raad



Het is wat stil op het blog, allemaal vervelende dingetjes de laatste tijd.
Maar alles valt in het niet bij het feit, dat Julia sinds dit weekeinde 
vermist is. 

Vrijdagavond, toen wij op bed gingen, wilde ze nog even naar buiten.
Mooie nacht, de hele avond onder de salontafel liggen slapen,
plasje doen, heel normaal.

Toen wij op bed lagen, kwam ze om een uur of half 12 melden, dat ze er weer
was. Ik neem altijd een schaaltje brokjes mee naar boven en daar eet ze
dan wat van. Toen is ze weggegaan en ´s morgens was ze er niet
om mij wakker te maken vóór de wekker ging. 

Kan, komt nooit voor, ze zal wel bij de tuindeur zitten.

Nee,
ook niet komen als ik haar roep,
niet in de tuin± onder de varens, bij de vijver,
achter de grasplant.

Het hele weekeinde zitten we op scherp:
hoor je haar ergens roepen,
zit ze bij de buren,
er blijken heel veel lage bosjes in de buurt te zijn.
Daar kán ze onder zitten/liggen.
Maar hoe vind je een grijze kat, die niet naar haar naam luistert
en misschien gewond (of al dood intussen) is in lage, dichte bosjes?

Zeg het maar, wat valt er te doen?
Wachten,
wachten,
luisteren,
rondlopen, schaaltje tikken

Amivedi
dierenarts,
buurtapp

alles heb ik gedaan.

nu nog de man (en mijzelf) zien op te beuren...


7 opmerkingen:

Antoinette van Schaik zei

O, wat naar dat ze vermist is. Ik hoop dat ze snel hongerig voor de deur staat te miauwen.

Marianne zei

Bij Amivedi aanmelden en bij asiel navragen?

Elizabeth zei

Ah... wat erg... Ik leef met je mee!
Kon ik maar wat doen!

Marguerite zei

Ohhh hoop dat ze gauw weer terug is.

miekequilt zei

Ik hoop dat ze gauw terug is, gezond en wel.

Supergoof zei

Is er iemand in de buurt een weekendje weg? Misschien is ze daar door een kiertje van het raam naar binnen gegaan?

In de weer zei

Oei ! Niet fijn voor jullie.