Boekentip - De Tweede Vrouw

 

Omdat ik het eerste boek "De Geheime Vrouw" van Gill Paul zo mooi vond,

was ik blij verrast weer een boek van haar in handen te krijgen.

"De Tweede Vrouw"  is wéér een boeiend boek, gedeeltelijk gebaseerd op

historische feiten.

Een deel van het boek begint op de avond van 31 augustus 1997, 

waar Rachel en haar verloofde Alex getuigen zijn van het fatale ongeluk

 van prinses Diana en Dodi al  Fayed.

Hun taxi rijdt achter de auto van de prinses en Alex gaat meteen kijken of

hij kan helpen. We kennen allemaal het verhaal van het ongeluk en

Alex, die tv producer is, denkt meteen aan een documentaire.

Het andere deel van het boek beschrijft het ontstaan van een levenslange

vriendschap tussen Mary Kirk en Wallis Warfield. Ze ontmoeten elkaar als Mary

vijftien is en hun vriendschap zal gebroken harten, lange afstanden overleven.

Je kunt heel veel informatie over Mary en Wallis controleren via Google

en dat maakt de beschrijving van hun vriendschap en al hun belevenissen -

als Wallis naar Engeland vertrekt komt ze al snel te verkeren in de kring rondom

Edward, prins van Wales - extra boeiend.

Door de ogen van Mary zie je het hele societygebeuren

en de ontwikkelingen in de richting van de troonsafstand.

Ik vond het erg boeiend om het zo mee te maken. Gill geeft aan het eind van het boek

citaten uit geschriften en memoires van tijdgenoten van Wallis en Edward. 

Het deel uit 1997 speelt tussen eind augustus, de dag van het ongeluk en

kerst , de tijd waarin complottheorieën de kop opstaken. Alex gelooft hierin en gaat volledig 

op in zijn onderzoek hiernaar. 

In dit boek speelt, net als in haar vorige boek - De Geheime Vrouw

een bijzonder sieraad ook een  rol.

Het was genieten, een heerlijk boek!
Gelukkig heeft ze nóg meer boeken geschreven,
snel vertalen, allemaal!

Andere afslag genomen!

In plaats van te studeren op alle bijzonderheden van de brioche/patentsteek hadden we het deze week druk met andere dingen. Eén daarvan was de ontvangst van de schuifdeur voor mijn atelier. Als ik iets ging strijken, was ik steeds bezig met de deur van de zolderkamer. Die draaide naar binnen, precies dáár, waar mijn strijkplank "moest" staan. En als je dan de programma's van VT Wonen bekijkt en daar van die handige schuifdeuren ziet....

Action Man vond de grote, zwarte wielen die je daar ziet niet mooi. Gelukkig is er een andere uitvoering, minder opvallend. En daar gingen we voor: andere deur, strakke uitstraling. Beschrijving doorgelezen, stukje uit de balk gehaald en het ging geweldig! Zaterdagmiddag heb ik mijn grote wens: meer ruimte en het oude kastje van Pake en Beppe is nu veel beter zichtbaar.

En die andere afslag?

Ik moet eerlijk bekennen, dat ik een beetje terugdeins voor het 

patroon in het briocheboek. Daar wil ik nog wat langer op studeren.

Ik kan de tekens van kantbreiwerk zonder problemen volgen,

maar deze tekentjes moeten nog wennen.

Daarom dacht ik: weet je wat, ik probeer of het twijnende breien lukt.

Een schattig setje wanten gevonden op Ravely  en aan het werk met katoen.

Nou, dat is best wel wennen: je werk per kleur met twee draden. Als je met twee kleuren breit,

heb je dus steeds vier draden. Je draait ze konstant over elkaar. 

Zo krijg je een heel stevig, dicht breiwerk. Het hoort eigenlijk met wol, natuurlijk.

Oorspronkelijk werd deze techniek in Scandinavië veel toegepast. Ik heb er

in de textielverzamelingen voorbeelden van gezien. Nu begrijp ik pas, hoe

die techniek in elkaar zit. 

Het is zó stevig, dat je geen slijtage ziet aan die oude werkstukken.

Op de onderste foto heb ik het breiwerk omgeslagen, zodat je de binnenkant kunt bekijken. 

Zie je hoe de draden om elkaar geslagen zijn? Het ziet er heel anders uit als

"gewoon" breiwerk. Die meelopende draden geven stevigheid.

Waar je  meteen mee in aanraking komt, is, dat je na elke toer eerst de bol moet 

laten terugdraaien. Je maakt door al die overslagen een koordje van je breigaren. 

Het is heel leuk om te doen, 

het is nu al een heel stevig werkstuk. 

In het laatste nummer van Handwerk Zonder Grenzen (nr. 205)

staat een klein werkstuk in brioche.

Dat wordt het volgende proefje, een mooi oefenpatroon. 

Met vallen en opstaan.....

Net als Pippi Langkous, dacht ik,dat moet lukken..

Brioche steek is niet anders als die goeie, oude patentsteek!

Ik vond een Nederlandse beschrijving en begon aan 

een proeflapje. In één kleur ging prima, dat geeft de burger moed.

Daarna over naar twee kleuren,

maar dat was wel even een dingetje....

ik moest keer of drie uithalen voor het er goed uitzag.

Toch? 

Begrijpen is nog wat anders, maar de beschrijving volgen lukt al aardig.

Dit patroon wil ik graag maken. Ik denk wel,

dat het nu nog wat te hoog gegrepen is. 

De teltekening ziet er nog heel ingewikkeld uit.

Misschien moet ik me nu eerst op een kleiner werkstuk richten.

Dit is een haarband, ook heel mooi gemaakt,

met een aangebreid i-cord en één bladpatroon.

Daar kun je het vast goed op leren...

Het twijnend breien is niet vergeten,

ook daarvoor ligt garen voor een proeflapje klaar. 

Hoewel je er Z-getwijnd garen voor moet gebruiken,

volgens de beschrijvingen. 

Niet overal zomaar te krijgen, eerst meer research plegen. 

Een proeflapje van "gewone" wol zal geen probleem geven. 

Een Affo!

Hij is af, de zigzagsjaal. Ik vind het een erg leuk patroon: 

twee toeren met de ene bol verloopgaren, dan

twee toeren met de andere bol. Het blijft spannend

wat de kleuren met elkaar gaan doen. Je weet immers

niet, of een lichte tint bij een donkere toer komt 

of net twee donkere stukken bij elkaar. 

Ik ben er heel blij mee, heerlijk zacht garen van Lang Yarns,

maar elk garen met een kort kleurverloop is er geschikt voor.

Deze week is het ineens voorjaar: ik heb al twee keer 's morgens heel vroeg 

een merel horen zingen. 

Dus ik vond het tijd voor een flinke bos tulpen in een lief voorjaarstintje. 

Nu ga ik op zoek naar een nieuw project: 

ik heb twee kandidaten: 

* ik ga me verdiepen in het boek Lekker Warm! van Carla Meijssen,

waarin ze de techniek twijnend breien beschrijft en patronen geeft

zodat je meteen kunt starten. 

*  ik ga brioche breien,

ik heb dit boek van Nancy Marchant in de kast staan.

Daar staan prachtige patronen in, maar ik heb het nog  nooit gedaan...

Beide boeken zijn een uitdaging.

Het is zoals Pippi Langkous zei:

"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan". 

De kou uit de lucht?

"Even op de Afsluitdijk kijken",

want met dit winterse weer kun je daar zo lekker ver kijken....

Bij het dorpje Zurich zagen we een grote vlucht ganzen 

aan komen en landen. Ze gingen fourageren,

waarschijnlijk al een flink stuk vliegen in de vleugels.

Het was een schitterend gezicht, meestal zie je ze in 

v-formatie overvliegen, maar zo in een groep had ik het nog niet eerder gezien.

(dat die grote hoeveelheid ganzen hier langzamerhand een plaag aan het worden is,

is aan anderen om over te beslissen).

Daarna verder, echt naar de sluzien

Hier komen de jachten en zeilschepen 's zomers binnen, vanaf Harlingen

vaar je hier de sluizen in om het IJsselmeer in te gaan. 

aan de andere kant van de snelweg over de Afsluitdijk

wordt hard gewerkt aan het Informatiecentrum De Nieuwe Afsluitdijk

Vanwege de koude periode is het buitenterrein nog voornamelijk

zand en bouwmaterialen,

de de grote steiger ligt er al.

Ook hier, in het ondiepe deel achter de dijk, heel veel vogels.

Het was er zonnig en er was genoeg open water.

Op de achtergrond de scheepshal van jachtbouwer De Vries,

waar schitterende jachten gebouwd worden. 

Winterdag

Met deze extreem koude wind is het belangrijk goed aangekleed te zijn.

Ik ben van mijn vingerloze mofjes overgestapt op de echte,

heerlijk warme wanten. En ook een muts is nu standaard uitrusting: 

op de fiets gebruik ik mijn (zelfgebreide) Noromuts.

Lekker diep over de oren getrokken...

Gaan we met de auto, kies ik voor de geborduurde

muts met oorflappen, die ik op de Weefmarkt in Hoorn gekocht heb. 

Zelfs ActionMan heeft zijn capuchon-met-bontrandje

(waarvan hij eerder beweerde nog niet dóód in gezien te willen worden)

aan de jas geknoopt. 

Je wilt er toch wel even uit voor een frisse neus, niet waar?

Morgen gaan we de ijsdikte controleren,

want de vaart vlakbij huis is binnen een paar dagen dichtgevroren.

Ik besteed extra tijd aan mijn breiwerkje,

de sjaal is af als het garen op is.

Het is een super eenvoudig patroon, je kunt het gratis downloaden op Ravelry.

Het vreemde is, dat ik van de ene kleur 4 gram meer gebruikt heb

als van de andere. (uitgaande van 50 gr. )

Hindert niet, het houdt op als er geen garen meer is.

Nog éven doorzetten, dan kan ik hem zaterdag nog om,

als ik moet werken. 

Opruimwerk gaat ook door:

ik ben al jaren geabonneerd op het tijdschrift Flow,

ik heb vakantieboeken, mindfulness uitgaves en heel veel losse

schriftjes. Vanochtend heb ik een hele stapel uitgezocht,

die kunnen naar iemand anders. Misschien wel de Kringloop.

Ik heb ze gelezen, en nu staan ze ruimte in te nemen.

Deze stapel gaat weg, het is een doos vol.

Daarna zag ik de bakken met "mooie" stofjes..

Ik dacht: hoeveel heb ik daar van nodig?

en wanneer ga ik er weer mee aan de gang?

het resultaat:

een prullenmand vol organza en tule

een tasje vól beeldige kantjes, bandjes en linten,

wegens te veel aan de kant gelegd.

Dat gaat niet zo in de container,

misschien is er nog iemand, 

die er blij van wordt.

 Bij de oude dame in de flat is weer een nieuwe aap geboren.

Schoonzusje had een kleinere maat voorgesteld,

maar dat is niet niks...

dun garen en dunnere pennen!

Mijn moeder geeft niet snel op, het was wel priegelwerk,

maar is het niet een schatje?

Dan ook nog een foto van de quilt, waar de familie Aap op zit.

Gemaakt door hetzelfde schoonzusje.

Ze hebben het fijn met elkaar...

groetjes uit de flat

en pas op, als je op het ijs gaat!!