Bijna was het nog fataal afgelopen: na het inpakken van de tuinstoelen was de kleine poes verdwenen..
De baas zocht zich een hoedje, de hele tuin door. Er werd duidelijk hoorbaar gemiauwd, maar waar zit ze toch?
Zat ze tussen de enorme lap dekzeil. Het geluid kwam uit dat keurige pakket! Wat doe je dan? Met het stanleymes een snee gemaakt, en ja hoor! Een benauwd klein snoetje stak naar buiten. Zat ze ook nog klem, maar een beetje wurmen zorgde ervoor dat ze er weer was. Wat een schrik voor de baas en zijn meisje... Snel naar binnen voor een paar brokjes en een beker thee.
Vandaag is het avontuur alweer vergeten. Met het mooie weer is ze niet te houden. Trouwens ook niet als het regent, nu je ernaar vraagt.
Dit kan ze nog maar een paar dagen: bovenop de rozenboog heen en weer lopen. Sinds de dahlia's uitgegraven zijn, kan ze er bij komen. We houden haar bij de schutting vandaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten