Rod Stewart - Old Lang Syne

Ik keek naar de uitvoering van Rod Stewart en de herinneringen borrelden naar boven:
30 december 197?. Met mijn toenmalige vriendje naar Londen, Kerst snuiven. Samen naar de uitvoering van Oliver in een sfeervol theater(tje?). Na afloop van de voorstelling kwamen de spelers op het toneel en er was een klein toespraakje - laatste avond van het jaar.... Er werd verzocht elkaar bij de hand te pakken en samen "Old Lang Syne" te zingen. Kende ik niet, wel de melodie, maar geen tekst. Het lukte toch wel, met kippevel op mijn armen, zong ik mee. Het maakte veel indruk.

Toen we buiten kwamen had het gesneeuwd en ook echt een dikke laag! Er reden haast geen auto's (niet voor te stellen in het centrum van Londen) en we zijn glijdend en lachend naar het hotel gegaan. Wat een avond!

De volgende morgen: oeps - nog meer sneeuw! En wij moesten die dag met het vliegtuig terug naar Nederland... Snel in de kleren en zorgen, dat we op het vliegveld kwamen. Het was Stansted, volgens mij. Met de eerst mogelijke trein erheen: wat een sneeuw overal! Alle verkeer was ontregeld. Toen we uit de trein kwamen was er geen vervoer naar het vliegveld. Wachten, wachten, met een hele groep mensen. Er kwam een dubbeldekker en daarin zijn we naar het vliegveld gebracht. Eng hoor, bovenin zitten en dan langs gladde weggetjes....

Eindelijk op het vliegveld - weer wachten, tot 's avonds bericht kwam, dat we mee konden naar Rotterdam (was ook onze bestemming). Super, als je je al ingesteld hebt op Oudejaarsavond om een vliegveldstoeltje... Eindelijk in het vliegtuig, taxiën, afbreken: ijs op de vleugels, terug, wachten, wachten. Daarna toch nog vertrek, moeizaam in de lucht (stiekem meesteppen, alsjeblieft, ik wil naar huis!)

In Rotterdam was het niet veel beter - gelukkig stond zijn vader te wachten. Wat waren we blij hem te zien!! Moeizaam over 1 baan naar huis - toch nog Oud en Nieuw veilig thuis!

In dit filmpje zie ik de mensen ook elkaar bij de hand hebben en meezingen: meteen weer kippenvel!

ps. nagekomen info over die avond: het moet in 1977 geweest zijn:

1977 London revival

Cameron Mackintosh revived Oliver! in London for the first time in 1977. It played at the Albery Theatre (the renamed New Theatre; now the Noël Coward Theatre), starring Roy Hudd as Fagin, which ran for over two years. This production was totally faithful to the 1960 original version, using Sean Kenny's set. Indeed, the original production's sepia background painted on the rear stage wall was still extant.

Bron: Wikipedia