Al die boekjes uitproberen zorgen voor een flinke dot inspiratie.
Op Pinterest vond ik een link over het bewerken van inpakpapier,
Ik heb allerlei inpakpapier in voorraad en vond deze smalle
stroken. Lekker mee bezig: verf erop en dan maar rollen en kreuken.
(ook heerlijk om het kinderen te doen).
"Don't put on your best ball gown" staat er op de site....
Nu ben ik zo ver, dat er metallic pasta opgesmeerd is.
Zo meteen een beetje uitpoetsen en dan eens verder kijken.
Het deed me eraan denken, dat ik ooit al eerder heb gewerkt
met inpakpapier - gewoon van een rol.
Mappen te voorschijn gehaald en ja, mijn "Tender Hands" werkstuk.
Aantekeningen staan erop: met de plantenspuit water er over
en dan met inkt of acrylverf bewerken. Daarna;
kreuken, kreuken, kreuken.
Het papier wordt er heel soepel van.
Het papier, wat ik nu heb scheurt heel gemakkelijk,
dat is bij gewoon kaft/inpakpapier niet zo snel.
Het was een enorm vel papier, wat door vouwen en knippen
heel eenvoudig tot een boek gemaakt is.
Ringetjes aan onder- en bovenkant houden het bij elkaar.
Het is geïnspireerd door het liedje van Chris de Burgh,
We hebben mensen om ons heen nodig,
handen om je te ondersteunen
in moeilijke tijden.
Op elke pagina de hand van een vrouw uit mijn omgeving.
Bewerkt met hand- en machine stikwerk.
(ook toen al Slow Stitching...)
Stylinghoekje met pioentulpen.
3 opmerkingen:
Ja, en die blogberichten van jou ... daar doe ik weer inspiratie van op.
Ik zou er werkelijk nooit opkomen om op deze manier met inpakpapier bezig te zijn.
Echt harstikke leuk!
Wat heeft dat kreuken een verven en mooi effect. Prachtig dat boek dat je er mee maakte.
wat een inspirerend bericht weer. Ik heb eerst het nummer van Chris beluisterd, ik geloof niet dat ik het kende. Maar het is toch leuk dat je je door muziek liet inspireren door muziek om zo’n mooi werkstuk te maken.
Een reactie posten