Losse eindjes tijdens een lockdown

Oeps, dat was een onverwachte actie van meneer Rutte!

Ik verwachtte het wel, naar niet zo snel.

Nu weet je wel, waar je aan toe bent, het geeft me rust.

Helaas is de voorraad kerstkaarten nu niet aangevuld, maar daar is wel een mouw aan te passen.

Dat ik nog wel een paar andere dingen had willen halen

is niet zo belangrijk - hoewel die nieuwe badjas

wel fijn zou zijn geweest. Gelukkig heb ik nog wel

iets om 's morgens netjes aan het ontbijt te komen😀.

Goed, tijd om allerlei losse eindjes vast te zetten!

Mijn voorraad blomstergaren is uitgezocht en komt nu goed van pas 

bij de laatste loodjes voor het slow stitching project :

Wat ga ik toevoegen aan de achterkant?

Is het wel nodig, dat er nog iets bij komt?

Het is wel mooi, dat het afsteekt bij de drukke voorkant. 

De binnenkant is klaar, daar ben ik tevreden mee.

De voorkant van de omslag is vol en druk - 

wat doe ik met dat uitstekende bandje rechts onderaan? 

Het is me te lang - daar gaat een stuk af en nog borduren?

Het is wel zoals de juf zei: als je begint met slow stitching, dan zie je

steeds meer plekjes, waar nog wel iets bij kan. 

Dit is het nu: stukje afgeknipt en bijgewerkt met bedeltje

 boekje er in genaaid en het sluit met de strook saristof

achterkant blijft simpel, als tegenhanger van de vol geborduurde voorkant.

Conclusie over dit project:

* de combinatie boekje (papier) / omslag (textiel, borduren) bevalt.

* het kan minder vol - het borduurwerk kan ik ook doseren.

* veel geleerd over pagina's maken met borduurwerk erop.

* doorgaan met sarirestanten, zoals kanthi en borduurwerk...