Hier kun je lezen, hoe ik begon aan deze omslagdoek.
Het garen was heel mooi, maar het werd niet zoals ik verwachtte.
Na een paar pogingen met ander garen, bestelde ik bij Wereldwol het originele garen:
als je het doet, doe het dan goed.
En nu...
het gaat heel goed -
zeg maar gewoon:
ik kijk uit naar elke nieuwe toer 😇
Op een kopie van het patroon streep ik elke toer af,
zo als je ziet, is er bijna één deel af.
Maar er komt nog veel meer!
Ziet er geweldig uit, toch?
ActionMan heeft het goed door:
dit is het meest enerverende patroon,
wat ik de laatste jaren gebreid heb.
Na elke toer een diepe zucht: het klopt wéér!
s
Intussen hangt het kaftenwerkstuk in de kamer,
zo kan ik zien, of het af is.
En nummer twee krijgt ook een kans:
al een ouder werkje.
Het krijgt een stevige ondergrond.
We gaan samen bekijken,
wat er nog aan toe gevoegd moet/kan worden.
Meestal "zegt" een werkstuk zelf of dat nodig is.
En, nog wat leuks:
een bedankje van Monique van der Hoek.
Toen ze, vorige week, alle dekens in de auto had,
kreeg ik een cadeautje:
Iemand uit Drachten maakt ze voor hen.
(helaas weet ik haar naam niet)
Het is gevuld met een paar bollen wol en
kijk eens, hoe inventief je je haaknaald, schaartje
en speldenkussentje er bij hebt.
Ideaal voor een gezellige haakbijeenkomst.
4 opmerkingen:
super je sjaal ,en ja iedere keer weer blij als het klopt ik herken het.
Maar dan heb je wel wat leuks .
Mooi dat tasje .
Wat een feestje, dat breiwerk! Slim om de toer door te strepen. Ik deed het nogal eens met een lineaal die ik dan steeds verder naar boven schoof, of met een strook papier en paperclips.
Nog zo'n leuke creatie ... te mooi voor in de kast hoor!
Tja, een mens heeft nu eenmaal uitdagingen nodig om het leven leuk te houden! Dat doorstrepen ga ik ook meteen invoeren. Wat een geweldig idee. Het kaftenwerk (hoe moet je zoiets noemen?) heeft een ereplaatsje. En terecht.
Mooie sjaal wordt dat, moeilijk
Een reactie posten