De passiebloem van de buren heeft ons
ook dit jaar weer blij gemaakt met
de ranken vol bloemen.
Elke dag bloeien nieuwe bloemen en
nu hangen deze vruchten te rijpen.
Iedere morgen vraagt Julia de baas om
een kussen in de stoel te leggen.
Ze loopt net zo lang voor zijn voeten,
tot hij het doet.
Tevreden ligt ze daar dan te dutten.
Op de achtergrond mijn trots
van deze zomer: het ananasplantje.
Dit waren weer een paar heerlijke verhalen.
Dit verhaal speelt in een kuststadje in Noord Cornwall.
Nikkki is er opgegroeid en heeft nu haar droomhuis gevonden.
Ze is weddingplanner en vrijwilliger op de reddingsboot.
Twintig jaar geleden trok er een zware storm over en
zijn haar vader en zwager omgekomen bij een reddingsactie.
Sinds die tijd heeft ze ook een groot geheim en juist nu
ze alles zo mooi op een rijtje heeft, krijgt ze anonieme briefjes.
Veronica vertelt en beschrijft heel goed en neemt je mee
in het verhaal. Fijn boek, met een mooi einde.
Mina en Bette zijn zusjes, maar schelen erg veel in leeftijd.
Ze hebben weinig contact, mina werkt heel hard op de familie
boerderij. Bette is weggegaan en is nu een succesvolle advocate.
Als hun vader overlijdt, laat hij de boerderij aan hen beiden na.
Mina is bang, dat Mette de boerderij, waar zij met haar zoontje
woon, snel zal willen verkopen.
Maar het loopt anders en dat is een heel mooi verhaal.
Sharon heeft meer boeken geschreven, die ik allemaal
erg de moeite waard vind.
Na het overlijden van haar oma vind Florence
in een kast een koffertje met naaipatronen.
Bij elk patroon ziteen stukje stof, een foto van een jonge vrouw,
die de jurk aan heeft en een ansichtkaart.
Het koffertje was van haar oudtante Nancy,
Flo naait zelf ook heel graag en werkt
de patronen uit voor zichzelf.
Ze volgt dan het spoor van haar tante
om de plekken, waar de kleding is
gefotografeerd zelf te zien en zo uit te zoeken
hoe het haar vergaan is.
Een meeslepend verhaal wat ik bijna
niet weg kon leggen.
Alle drie boeken zijn wat mij betreft aanraders!
