woensdag 11 juni 2025

En het is weer gelukt!

 


Het was een stormachtig weekeinde:
zondag tijdens de Stepelfstedentocht
heeft het, naar mijn gevoel, de hele
dag geregend én hard gewaaid.
Er zijn 50 Steppers niet gestart
en onderweg nog 50 gestopt.
Normaal moet je in Dokkum wachten, 
maar vanwege de kou en regen lieten ze
de deelnemers gewoon doorsteppen.
Veel lekke banden en kleine ongelukjes.
Dit is bij de stempelpost, vóór het
gebouwtje van de Fiets11stedentocht.
Deze wielen zijn voorgeschreven,
daar schrik je toch van?

En dan wordt je op Pinkstermaandag wakker:
totaal andere dag!
Zonnig, rustige wind, perfect om te fietsen!
Het startschot werd om 5 uur 's morgens
gelost door twee dames, die de tocht voor de 50e keer reden..

Om een uur of tien zijn we naar de
toegangsweg richting centrum gelopen
en daar kwamen ze al voorbij zoeven...
Niks geen problemen en dat hoorden we
later ook zeggen door de voorzitter. 
Geweldige tocht, haast geen uitvallers.
Er is één meneer die voor de 75e keer meedeed
en verder nog een heleboel 60 of 50 keer.


Dinsdagmorgen regende het weer en stond er windkracht 6!

Intussen heb ik mijn tasje afgemaakt:


Eerst de voering nog wat opgeleukt
en er daarna ingezet.




Dit is het nu geworden.


Ook het treklusje in de goede sfeer gebracht. 
Die zelfkantjes kun je nog heel goed gebruiken.


donderdag 5 juni 2025

En we zijn er bijna klaar voor!

 


Pinkstermaandag is het weer zover:
de 88ste Fiets11stedentocht gaat van start. 
15.000 fietsers starten vanaf 05.00 uur,
bij het stadhuis en er
 kan tot 24.00 uur gefinisht worden.

Het wordt waarschijnlijk een pittige tocht,
de weersvoorspelling geeft zon en buien,
ook de wind gaat flink meespelen. 


De finishtent staat al klaar, op vrijdag
gaat de stadscamping (inclusief
de aansluitende sportvelden) open voor
de tenten, caravans en campers
van de deelnemers. 
In stad wordt het komende weekeinde 
van alles georganiseerd.


Zaterdag kun je de mini-11 stedentocht rijden,
in de omgeving van Bolsward. Hieraan
doen veel ouders en kinderen mee.
Zondag is er de Wielerronde, met een parcours
door de binnenstad en 's nachts starten
dan weer de Steppers, voor de 38ste keer
doen die ook de 11 Stedentocht. 
De stad bruist aan alle kanten:
er staan al dranghekken klaar, overal
wordt gemaaid en gesnoeid, in de hele stad
hangt onze speciale 11Stedenvlag al uit. 
Iedereen heeft er zin in!

Er wordt ook al maanden gewerkt 
aan vervanging van de kadeborden
in één van de belangrijkste grachten
van de stad. 



Gelukkig niet aan de route van de Tocht,
maar wel naast het stadhuis.


Er worden stalen wanddelen de grond
in geperst, die daarna op straathoogte
afgeslepen worden. 
Dan komen de kenmerken "planken"
er weer voor, zodat het authentieke
aanzien weer hersteld is. 
Bij het stadhuis is dat nu klaar en kunnen
de stratenmakers binnenkort aan het werk. 
De oude houten walkanten waren totaal
verrot, je ziet op de onderste foto's
nog wat restanten, met begroeiing.
Het is een enorme klus, sinds september
vorig jaar moet je nadenken
hoe je de stad in kunt fietsen.
Eerst werd er nieuwe riolering en allerlei
bekabeling in de straat langs de gracht 
gelegd woordoor je nauwelijks bij de 
huizen kon komen en daarna
dus die kadewanden. 
Gelukkig is de route van de fietsers prima in orde.





maandag 2 juni 2025

Wie wat bewaart...

 


Een beetje aandacht doet wonderen:
de voorkant van het tasje
is wel klaar - hoewel er
misschien toch nog wat aan die grote
bloem toegevoegd kan worden. 
Op de bladeren borduren?
Kraaltjes?



Het is een oude corsage, 
de speld is er af en hij zit vastgenaaid.
Ook het lint erboven zit vast,
misschien ook nog wat kraaltjes erbij?



Nu de achterkant....


Om te kunnen borduren heb ik 
de kunststofvoering weggeknipt,
Het moet straks wel weer netjes
afgewerkt worden, daar vond ik dit 
patchworklapje voor.
Waarschijnlijk ooit bij Cordi uit het restantenkistje
gehaald en goed bewaard.
Het is nét even te smal, maar die ruitjesstrook
(uit mijn eigen "bewaarmand")
komt ertussen. 
Ik stel me voor, dat je dan dat kleurrijke tasje
in handen hebt en verrast wordt, 
als je het ritsje opentrekt. 

We gaan het zien!









donderdag 29 mei 2025

Uitje - lunch afspraak in Harlingen

 


Mijn man knapt goed op, de ene dag wat meer
energie dan de andere.
Hij merkt nu, dat elke inspanning
vraagt om rust daarna: een gesprek
met bezoekers, iets opruimen in
de bijkeuken/garage/tuinhuisje.
Nog steeds geen oproep voor het
revalidatie traject,
men geeft hem ruim de tijd om op krachten
te komen.

Hij is goed genoeg om een paar uur
alleen te zijn, dus spraken Thea en ik
af in Harlingen: gezellig lunchen en
vooral: bijpraten! 
Na een paar regendagen troffen we het enorm.
Het was donderdag echt Hollands weer - zon, wind en wolken!
In Harlingen is het altijd gezellig, het begon
al bij het Willem Barentszschip: er zaten mannen
in het want! Helemaal vergeten een foto van hen
van te maken, maar je kunt dit weekeinde aan boord komen
om rond te kijken en vragen te stellen
(klik op de link om meer te lezen).

Heerlijke lunch in het prachtige pand van Eetcafé Nooitgedagt
en lekker bijkletsen over onze belevenissen 
van de afgelopen tijd.
We sloten af met een korte winkelsessie en
kochten elk een nieuwe handtas.

Dit is de mijne, ideaal voor zulke dagen.

In de auto nog een korte show en tell sessie:
Thea weer twee schitterende breiwerken
en hier ben ik mee bezig.



Vorig jaar kreeg ik dit geinige
toilettasje van haar. En dat uitbundige oranje
vroeg (schrééuwde zelfs) 
om een kleurige bijdage van mijn kant.

En dan zie je wat rust met je doet, 
zin om weer te beginnen en van alles 
bij elkaar te zoeken.

Hier wordt ik weer blij van!




maandag 19 mei 2025

toch een Affo

 



Het tasje met borduurwerk heeft
de afgelopen tijd steeds naast me op de bank gestaan.
Dit was iets, wat ik wel kon oppakken.


Julia vond het een fijn modelletje: 
een toilettasje met een rits bovenlangs
vouwt prachtig open.
Uitermate geschikt om in te liggen,
past precies!




Nu is er wat rust in de tent gekomen en lukt
het borduren ook weer, ik vind dat het af is.
Nog wel "mezelf" er in gewerkt.
Er zijn nog wel een paar “lege” plekjes,
maar zo blijft het.
Ik ben er in maart aan begonnen:
Allerlei stukjes kant, speciale bandjes zoals het bruine
hierboven en die fluffy witte aan het eind.
Een roze bloem, gekregen van een dierbaar lid van 
de quiltgroep, die helaas overleden is.

Ik had al eerder een zelfde spoel
gevuld, met meer winterse tintjes.
Nu kunnen ze samen in de vitrine.





zondag 11 mei 2025

Oost West - thuis best

 




Vorige week zaterdag mocht ik mijn man ophalen

uit het ziekenhuis.

Geen tussenstop in Sneek, de wond was al goed hersteld.

Best spannend, zomaar van patiënt

naar herstellende zieke.

Een lijst met voorschriften mee,

medicijnen ophalen en

toen in de auto naar huis.

Dat alleen al was heel vermoeiend.


Intussen is er een routine ontstaan

en gaat het al wat beter.

We mogen een rollator lenen 

en de eerste loopjes in en net buiten de tuin

zijn gelukt.

Wel steeds rusten na elke inspanning.


Vanochtend een bezoekje van zoon en schoondochter,

het kost nog best veel energie.


A.s. dinsdag nog een keer naar Leeuwarden

voor een gesprek over de nierfunctie.

Dat wordt ook heel inspannend:

niet alleen de spanning over het gesprek, maar 

ook de rit heen en terug. 



Nog even een boekentip:
Wát een prachtig boek is dit!
Het speelt in de 15e eeuw in China.
Een tijd waarin vrouwen echt niets in te brengen hadden,
geen enkele zeggenschap hadden over zichzelf of 
bezittingen.
Yunxiang mag wel leren van haar vader,
ze krijgt les in geneeskunst van haar grootmoeder,
die ook arts is, over vrouwenkwalen. 
Samen met Meiling, de dochter van een vroedvrouw.
Je leest over de gevolgen van het afbinden van de voeten
van de meisjes uit de hogere klasse,
en zij leert over het vaststellen van kwaaltjes
onder de vrouwen in de huishouding, begeleiden
van zwangerschappen en bevallingen.
(hoe zorg je ervoor dat er een "glibberige" baby
geboren wordt).
Het is een prachtig levensverhaal van een meisje, 
wat zich ontwikkelt tot een kundige arts.

Een echte aanrader!!
















maandag 5 mei 2025

Het tij is gekeerd!

 


En toen ging het vlug:
vorige week maandag het telefoontje
van de IC: "uw man
wordt vanochtend overgeplaatst 
naar de Verpleegafdeling".

Dinsdag weer een telefoontje,
nu van de dialyseafdeling:
de dialyse is gestopt want de de
urinewaarden zijn goed.
Donderdag weer gecheckt, en
vrijdagmiddag belde mijn man zelf
dat hij zaterdagmorgen opgehaald mocht worden.

Ik was net onderweg naar Leeuwarden,
dus konden we het meteen
doorpraten. 
Heel blij en emotioneel: 
na meer als 7 weken meteen naar huis!
Niet meer omhangen in Sneek!

Dan ga je bezig met een hele operatie:
rolstoel, man erin, nog een bedankje
bij de IC, in de auto zien te krijgen,
naar huis rijden (niet zo hard, zei hij!)
's Middags eerst maar een dutje in het eigen bed..

Nu is alles wennen.
Gelukkig wist Julia 's avonds weer dat die 
vreemde man de Baas was!
Kinderen zijn langsgekomen,
maar alles is vermoeiend en emotioneel. 

We gaan gestaag verder...