Op 5 maart overleed onze Moma, Anneke Leen-IJkema.
We hebben haar 90e verjaardag in januari nog op bescheiden wijze
kunnen vieren.
Begin maart ging ze snel achteruit en is ze in haar slaap overleden.
Als we weer naar het huis in Ierland mogen wordt haar as daar
uitgestrooid. Op haar kaart staat de plek waar mijn vader al eerder
zijn vrijheid gevonden heeft. Zij wil daar ook, maar
"wel iets hoger" (heeft ze meer uitzicht vanaf
haar favoriete plekje op de heuvel).
Het aapje zit op het patroonblad voor het breien van Jacobus.
Het ligt helemaal uit elkaar, ze vond het zó leuk om
weer een kleurencombinatie uit te proberen.
Elk aapje heeft een eigen persoonlijkheid.
Nu wonen ze bij mij en moeten we wennen aan "nooit weer...."
8 opmerkingen:
Sterkte.
Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Gecondoleerd. Fijn dat je een mooie plek hebt waar haar as heen mag.
Wat een mooie herinnering aan je moeder nu de aapjes bij jou mogen blijven.
Het zal zeker wennen zijn dat ze er niet meer is! Sterkte voor de moeilijke momenten...
Heel veel sterkte.
En met de aapjes komt het vast wel goed.
Daar vind je een mooi plekje voor
Veel sterkte voor jou, de overige familie en de aapjes.
Sterkte voor jou en je familie, de aapjes zorgen voor een mooie herinnering, dat je moeder er zoveel plezier aan beleefde om ze te maken.
sterkte met het grote verlies.
Fijn dat ze zóveel jaren bij jullie heeft kunnen zijn.
De mooie herinneringen zullen jullie vast troost kunnen geven op de moeilijke momenten.
Een reactie posten